[1] |
158 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
Tibi interim, mi suavissime Grynaee, quas possum maximas gratias ago, quod
|
---|
[3] |
non desistas vere paterna sollicitudine me fovere et consiliis tuis sanctis et saluta-
|
---|
[4] |
ribus fulcire imbecillitatem meam, quam certe non negabo magnam esse et talem
|
---|
[5] |
sane, ut, nisi subinde me erigeret Deus, succumbendum mihi esset in tantis afflictio-
|
---|
[6] |
nibus. Magna hic virtute opus est et insigni patientia, quam ut largiatur ille, qui
|
---|
[7] |
solus potest, coniunctis mecum precibus implorare illum non desine. Vale, optime
|
---|
[8] |
Grynaee, et. me amare perge. Rossicio 26. Oct. 1600.
|
---|
[9] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 34. č. 58.
|
---|
[10] |
478.
|
---|
[11] |
D' Amandovi Polanovi v Basileji oznamuje o své při, že vyslýchán bude 1. prosince před
|
---|
[12] |
císařem se Zikmundem z Dietrichšteina, a o kterých věcech; nemá starosti o to, že se no-
|
---|
[13] |
dovede obhájiti; sotva unikl životem, když odepřel píti na zdraví císaře; čte o predestinaci;
|
---|
[14] |
stěžuje si do synovce Polanova, jenž čestný úřad jemu od Zerotína svěřený a chovance jeho
|
---|
[15] |
opustil. (Ch.) — Na Rosicích 26. října 10600.
|
---|
[16] |
(Doctori Amando Polano Basileam.) S. D. Quoniam ad socernm tuum prolixe
|
---|
[17] |
de meis rebus scribo, quem omnia tecum conferre non dubito, non ero prolixior;
|
---|
[18] |
ut enim mihi molesta est mearum calumniarum commemoratio, ita tibi quoque
|
---|
[19] |
parum gratam futuram arbitror earum lectionem. l'axit omnipotens Deus, ut mihi
|
---|
[20] |
detur quandoque occasio scribendi, tibi autem audiendi, postquam liberatus fuero,
|
---|
[21] |
laetiora. Ad 1. Decembris Pragam citatus sum, ut coram imperatore Sigismundo
|
---|
[22] |
Dietriehsteinio, cardinalis nostri fratri, qui subcamerarium hic agit, accusanti me,
|
---|
[23] |
quod literis meis ad ordines Moraviae in publicis comitiis datis existimationem
|
---|
[24] |
ipsius laeserim, respondeam. In negotio ipso nihil est periculi, quia autem occulte
|
---|
[25] |
illos multa machinari scio, vereor, ne sub hoc praetextu aliud quaerant; imo quid
|
---|
[26] |
dicam vereor, si quidem aperte vitam meam petunt, palam affirmantes, me oppresso
|
---|
[27] |
facile haereticos cum. dogmate suo opprimendos; et nuper parum abfuit, quin ob
|
---|
[28] |
recusatum poculum pro salute imperatoris quidam, qui Goliathum in aula caesaris
|
---|
[29] |
agit, in prandio me confecerit; sed eripuit me Deus e faucibus leonis, cui etiam
|
---|
[30] |
imposterum et salutem animae meae et tutelam corporis committo.
|
---|
[31] |
Litteras tuas cum libellis additis de disputatione Plessaei cum Perone et
|
---|
[32] |
opusculo tuo de aeterna praedestinatione accepi et legi; oro Deum, ut me doceat
|
---|
[33] |
semitas suas, per quas incedens non aberrem à tramite salutis. Articulum illum de
|
---|
[34] |
notis praedestinatorum velim fusius explicatum fuisse, ut haberent consternatae
|
---|
[35] |
mentes, quod solide in tentationibus apprehenderent.
|
---|
[36] |
Ceterum publieae res nostrae nunquam fuerunt peiore loco, imminente hor-
|
---|
[37] |
ribili quadam confusione, et hostibus fidei adeo adversum pios exacerbatis, ut,
|
---|
[38] |
quantum in illis sit, nihil non sint praetermissuri, quod ad excindendos et cradi-
|
---|