| [1] |
z roku 1600, 30. dubna— 12. května. 145
|
|---|
| [2] |
salutem animae pertinent, curac tibi sint. Egeo consilio, proinde non alio quam ad
|
|---|
| [3] |
te. Res autem, de qua ambigo, ita se habet.
|
|---|
| [4] |
Induxi in animum partem bonorum meorum vendere; pecunia, quam ex vendi-
|
|---|
| [5] |
tione redacturus sum, ad summam quinquaginta millium talerorum ascendet. Eam tuto
|
|---|
| [6] |
aliquo in loco deponere statui, sed ita tamen, ut fructus annuus, quem alii focnus,
|
|---|
| [7] |
alii usuram, alii interesse vocant, ad ime rediret, nam alioquin reditus, qui ex aliis
|
|---|
| [8] |
meis bonis ad me perveniunt, non sufficerent diurnis et necessariis expensis meis.
|
|---|
| [9] |
Consilii mei rationes plures habeo, sed has prae ceteris, quarum prima quidem sed
|
|---|
| [10] |
levissima, quod ad rem familiarem administrandam natura sim minus quam oportet
|
|---|
| [11] |
idoneus, corpore modico et ad labores parum firmo, animo autem per negotia publica
|
|---|
| [12] |
et varias occupationes a domesticis curis omnino alieno; unde fit, ut non tantum non
|
|---|
| [13] |
augeantur facultates meae, sed minuantur, et verendum sit, ne tandem ita extenuentur,
|
|---|
| [14] |
ut nec ad me alendum nec ad ferenda aliis quae praestare soleo subsidia sufficiant.
|
|---|
| [15] |
Alteram causam et maioris quidem momenti suppeditat metus a hoste, quem licet
|
|---|
| [16] |
pacem poscentem videmus tamen imminere cervicibus nostris; et iam praeterito anno
|
|---|
| [17] |
parum abfuit, quin Tartaros habuerimus hospites, ex quibus ingentem hoc auno sibi
|
|---|
| [18] |
conflavit exercitum. sultanus Turcicus, qui Hungariam iam ingressus, nullo obstaculo
|
|---|
| [19] |
ad nos quoque penetrare potest, nisi Deus illum cohibeat. Quod si accidat, porta
|
|---|
| [20] |
facile Turcis patefiet ad nos opprimendos et bonis nostris penitus exuendos. Huic
|
|---|
| [21] |
periculo ut occurri per me possit, videor mihi non abs re facturus, si partem fortu-
|
|---|
| [22] |
narum mearum alio transtulero, ut, si quid ingruat calamitosum provinciae huic, non
|
|---|
| [23] |
desit tamen, unde vitam alibi sustentem. Sed in maiore propemodum a domesticis
|
|---|
| [24] |
hostibus versor discrimine, qui manifesto eo tendunt, ut me tum vita tum opibus spo-
|
|---|
| [25] |
lient. lis certe aliquo modo est obviam eundum, et quia vi repellere eos non licet, iusti-
|
|---|
| [26] |
tiae vero parvus sit locus, haud dubie erit aliquando cedendum. Id autem ne fiat ma-
|
|---|
| [27] |
nibus vacuis, providendum est mature, ut aliquid extra patriam habeam peculii.
|
|---|
| [28] |
Mis itaque non levis. ut mihi quidem videtur, ponderis rationibus inductus,
|
|---|
| [29] |
constitui omnino summam aliquam pecuniae hinc efferre et alibi collocare. Sed interea
|
|---|
| [30] |
tantum obstat, quod nonnulli peccari in Deum existimant, si questus e pecunia quae-
|
|---|
| [31] |
ratur. suam ex prohibitione Mosaica, psalmo Davidis et dietis quibusdam Christi pro-
|
|---|
| [32] |
bantes sententiam, negantesque, fructum inde aliquem bona conscientia capi posse.
|
|---|
| [33] |
Quia autem omnes omnium gentium leges permittunt et dare foenori pecuniam et
|
|---|
| [34] |
foenus accipere, dummodo id legitime fiat, videntur mihi quodammodo rationi repugnare.
|
|---|
| [35] |
Tuum itaque exquiro iudicium et à te omnibus modis peto, ut me quam primum huic
|
|---|
| [36] |
dubio eximas, ut vel prosequar id, quod semel constitui, vel consilium hoc omnino de-
|
|---|
| [37] |
ponam. Vale, reverende vir, vale ct vive. Rossicio ut supra [12. Maii 1600].
|
|---|
| [38] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 28 b. €. 30.
|
|---|
