| [1] |
130 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
simae concepta. Eripuit enim mihi illam Deus his proxime clapsis diebus non tantum
|
|---|
| [3] |
non expectanti, sed nec opinanti tam dirum vulnus, quo equidem ita me sauciatum
|
|---|
| [4] |
sentio, ut vix unquam consolidari [sic| posse existimem. Speraveram ego, si ita divina
|
|---|
| [5] |
tulisset voluntas, exoptato illo consortio, quo solo beatus vivebam, diutius frui; sed
|
|---|
| [6] |
quia omnipotenti illo domino, cui obloqui non est fas, aliter visum, imo visum af-
|
|---|
| [7] |
flictione hac acerbissima tantum non pessumdare me, aequo, quantum imbecillitas hu-
|
|---|
| [8] |
mana permittit, animo id fero et naturae suum ius concedo. Quia autem solemus
|
|---|
| [9] |
ad amicos nou tantum laetos sed etiam tristes casus nostros referre, ut non minus
|
|---|
| [10] |
dolorum nostrorum quam gaudiorum eos participes faciamus, atque, cum necesse est,
|
|---|
| [11] |
vel solari nos ab iis patiamur, vel eum res ita requirunt, gratulari nobis permittamus :
|
|---|
| [12] |
nolui apud. M**^ D^e? V7?^, quam inter eximios amicos mcos habeo, calamitatem hane
|
|---|
| [13] |
meam, qua vix ulla maior esse potuit, silentio praeterire, non ad suggerendam illi
|
|---|
| [14] |
moesticiae materiam, sed ad levandum paulisper communicatione hac meum. dolorem,
|
|---|
| [15] |
siquidem ad erigendum animum plurimum facere videtur, si habeas, apud quem
|
|---|
| [16] |
libere et querelas et curas tuas deponere possis. Neque dubito MDV" pro. amicitia
|
|---|
| [17] |
nostra hoc nuncio perturbatam fore, cum mihi illam. bene velle certo mihi pollicear.
|
|---|
| [18] |
Reliquit mihi filiam superstitem. trimam. et filium trimestrem, ex quorum conspectu
|
|---|
| [19] |
nonnullam capio consolationem.
|
|---|
| [20] |
Superest adhuc, ut me apud Magnificam Dominationem. Vestram. exeusem,
|
|---|
| [21] |
quod. vina mihi donata non acceperim, quamvis enim superioribus litteris, quas illi
|
|---|
| [22] |
redditas existimo, uon secus ac pro acceptis iam gratias egerim, tamen, eum postea
|
|---|
| [23] |
intellexissem, dolia esse eius magnitudinis, ut superent munuscula ordinaria, quae inter
|
|---|
| [24] |
amicos testandi amoris causa exhiberi possunt, non potui mihi permittere, ut praeter
|
|---|
| [25] |
consuetum mihi morem recipienda iudicarem. | Quamvis enim agnosco liberalitatem
|
|---|
| [26] |
ultro citroque exerceri debere, tamen fateor me esse hac in parte iustis de causis
|
|---|
| [27] |
minime popularem, ct quoniam praeterito anno voluntati MDV** nimis idulsi, facilius
|
|---|
| [28] |
mihi veniam ob non admissum huius anni munus datum iri spero.
|
|---|
| [29] |
Quid in Hungaria geratur, aveo cognoscere. Nostri nunc comitiis suls occu-
|
|---|
| [30] |
pati sunt. Dohemi omnia onera superioris anni hoc. quoque anno sustinere statuerunt.
|
|---|
| [31] |
Silesiis ad diem 20. huius mensis conventus indictus cst. Aliud, quod scribam, non
|
|---|
| [32] |
habeo, sed MDV"" divinae tutelae commendo. Rossicio Kalendis Februarii 1600.
|
|---|
| [33] |
Opis soué. v knih. Bludov. 3881—VI. fol. 22. €. 4.
|
|---|
| [34] |
423.
|
|---|
| [35] |
Janovi Jakubovi Gynaeovi do Basileje: dává zprávu o své dlouhé a nebezpečné nemoci,
|
|---|
| [36] |
o narození syna a o úmrtí manželky. — Na Rosicích 2. února 1600.
|
|---|
| [37] |
(Johanni Jacobo Grynaeo Dasileam.) Quod Hieremias olim de se, id ego iisdem
|
|---|
| [38] |
verbis de me affirmare possum. Ego vir ille sum, qui experitur afflictionem virgae
|
|---|
