EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
100 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína

[2]
me unquam sciebam. Nullus tamen dies erit, dum vixero, quo ad nomen talis mei
[3]
praeceptoris non ingemiscam, nec ulla temporis longitudo, quae memoriam tam tristis
[4]
nuncii penitus mihi ab animo eximat.

[5]
Litterae, quas ab illo postremo accepi, adhuc Argentinae scriptae crant, iu
[6]
quibus de Carolo, de sumptibus in illum faciendis, de pecunia tibi relicta, de paeda-
[7]
gogo conducto quidem, sed ab illo non viso, et de reditu suo ad nos satis prolixe,
[8]
pluribus autem et quidem cum affectu quodam de tua in iuvando illo promptitudine,
[9]
in promovendo Carolo alacritate, me vero amando et demerendo constanti voluntate
[10]
mentionem facit; quae ego omnia ita imis praecordiis infixi, ut nec memoria eorum
[11]
peritura, nec animus referendae tibi gratiae unquam defuturus sit. leferebat tamen
[12]
ille omnia ad reditum suum, in quem etiam cetera in epistula praetermissa reiiciebat ;
[13]
quo divinitus negato, necessario versor in magna caligine et ignoratione multarum
[14]
rerum ad studia et subsidia studiorum Caroli pertinentium, quam nisi tu discusseris,
[15]
vereor, ne per memet in tànta locorum distantia, quid ex re ipsius deinceps futurum
[16]
sit, satis prospicere possim.

[17]
Principio quidem de magistro ipsius, qui vir sit, quibus moribus, qua erudi-
[18]
tione, non omnino assequor; nam licet ex tuis, quas post discessum Circleri ad me
[19]
dedisti, fecisse illum hactenus officium aliquo modo coniciam, atque ex binis ipsius
[20]
non ita pridem acceptis faciam etiam iudicium de doctrina (quae, ut verum apud te
[21]
fatear, videtur mihi consistere intra, ne dicam infra mediocritatem) ; tamen quia. nihil
[22]
.de aetate, nihil de vita ante acta, nihil de gravitate morum, nihil denique de habitu
[23]
viri, de patria, de instituto, de iudicio ad me relatum est, incertus sum, quid de
[24]
illo mihi pollicear. Accedit praeterea, quod dubius haereo, utrüm ille an alius sit,
[25]
quem Circlerus a Grynaeo commendatum praeficere adolescenti cogitavit: nam quem
[26]
ile (otlingium nominat, hic sibi Guetlini nomen imponit, in quibus quamvis sit
[27]
:aliqua vocis affinitas, non tamen tanta est, ut eundem esse plane mihi persuadeam.

[28]
Et tamen haec omnia, de quibus ambigo, non tantum diligenter mihi consi-
[29]
deranda, sed etiam penitus cognoscenda sunt, Si Carolo de bono institutore provisuin
[30]
-cupio. Nec me id movet, quod te habeam et discipuli et praeceptoris inspectorem,
[31]
et quod tantum mihi de tua erga me benevolentia promittam, ut nihil dubitem, te
[32]
in gratiam mei, quod utrique defuerit, tua virtute et prudentia suppleturum; nam
[33]
cum sciam, Zdenkoni non ita diu Argentinae manendum, et existimem te discedenti
[34]
illi futurum comitem, cogito, quid post abitum vestrum de me et de illo futurum
[35]
sit, nisi prius mihi certo constet, quis et qualis ille sit, qui teneram hanc adoles-
[36]
centiam est recturus. Proinde omnibus modis a te peto, ut, qua praeditus es siu-
[37]
ceritate animi, aperte mihi sententiam tuam aperias, utrum ex usu agnati mel sit
[38]
:sub illo praeceptore educari, an alius mihi procurandus sit, et si alius, utrum
[39]
1. . . quem tibi notum esse scio, huic muneri satis sit idoneus nec ne.


Text viewFacsimile