| [1] |
78 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
mihi vedditis, quibus praeclarum erga me animum ita expressisti, ut, qum mili ac
|
|---|
| [3] |
meis bene velis, nullus. ambigam. Quandoquidem igitur ita natura comparatum, ita
|
|---|
| [4] |
more receptum est, ut in iis potissimum fiduciae nostrae fundamentum statuamus,
|
|---|
| [5] |
quibus nos curae esse et quorum in animo versari nos vel certo nobis pollicemur
|
|---|
| [6] |
vel sine dubitatione confidimus, adolescentem hunc tibi litteris meis. commendatum
|
|---|
| [7] |
ea|te|nus. volui, ut qui credam, te pro ea, quam ad me declarasti, egregia. voluntate
|
|---|
| [8] |
in promovendo, fovendo et sublevando illo nihil operae, nihil diligentiae, nihi] fidei
|
|---|
| [9] |
denique praetermissurum. At quod sane cum autoritatem eorum, qui consilio huic
|
|---|
| [10] |
meo sese principio opposuerant, infirmavit, tum me quodam modo haesitantem et
|
|---|
| [11] |
fere in partes traductum confirmavit in priori sententia, adeo quippe persuasum,
|
|---|
| [12] |
nihil tam arduum fore, nihil tam immite, nihil itiam tam invium, quod tuo et cete-
|
|---|
| [13] |
rorum amicorum fideli auxilio, prudenti consilio superandum. perferendum, pene-
|
|---|
| [14] |
trandum sibi adolescens desperare possit. Nam alioquin non me latet, quantae illi
|
|---|
| [15] |
subeundae erunt difficultates, non quod ingenio ipsius diffisus, quominus scholasticos
|
|---|
| [16] |
labores tolerare possit, timeam, vel quod modestiae parum certus, quominus durius-
|
|---|
| [17] |
eulos. urbanorum mores aequo animo perferre possit, dubitem, sed quod metuan,
|
|---|
| [18] |
ne eoruni quibus impune est in bonos comites iacere, contumeliis, et sodalium,
|
|---|
| [19] |
quibus et iocari et pungere permissum est, ludibris animus ipsius nondum in hac
|
|---|
| [20] |
tenera aetate adversus talia satis firmus in transversum agatur.
|
|---|
| [21] |
Intelligis, quid velim, et quod non temerc huic reformidem, forsan mecum
|
|---|
| [22] |
sentis. Sunt enim mihi timoris causae non tantum ex niae pueritiae memoria et
|
|---|
| [23] |
propriis experimentis petitae, sed aliunde quoque suggestae. Nam non ita pridem ad
|
|---|
| [24] |
me perscriptum, quosdam novas ciere turbas et tubam seditionis contra bonos inflarc,
|
|---|
| [25] |
qua periclum urbis et perniciem ipsorum excitarunt et vicinos principes ac res-
|
|---|
| [26] |
publicas, ut intercessione sua opem afflictis ferrent, perpulerunt. Proinde te, cui pios
|
|---|
| [27] |
odio non esse satis scio, etiam atque etiam rogo, ut si minus a publicis iniuriis
|
|---|
| [28] |
euni tueri possis, saltem ne quid privatim patiatur, prohibeas, studia autem ipsius
|
|---|
| [29] |
ita adiuves, ut discipuli tui profectus si non adaequare, saltem imitari possit. Porro
|
|---|
| [30] |
comitandum illum et deducendum Circlero meo commisi, praeceptore, quem nosti,
|
|---|
| [31] |
retento. Apud eos potestas erit de pueri studiis, victu, sumptibus constituendi,
|
|---|
| [32] |
dummodo НЫ sit etiam, et esse quidem pro certo habeo, voluntas consilii sug-
|
|---|
| [33] |
gerendi, quo uterque indigebit, si quidem alter nunquam vidit Argentinam, alter
|
|---|
| [34] |
multis annis inde abfuit. Et quia te non defuturum huic officio pro expectatione
|
|---|
| [35] |
mea existimo, non ero longior, sed valere te iusso et divinae custodiae commendato,
|
|---|
| [36] |
epistolae finem imponam addita prece, ut viris doctis in accademia illa viventibus
|
|---|
| [37] |
plerisque, ut opinor, amicis meis, plurimam salutem nomine meo significes. tossicii
|
|---|
| [38] |
|
|---|
| [39] |
Konc. arch. Dludovského Vl. 3881 f. 5. 6. 19.
|
|---|
