EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1598, 11.—18. března. 67

[2]
memini. Zastriselii sententia est. At si Beza aliud suadet et vobis vel Aureliam vel
[3]
Jiturigos proponit, non arbitror repugnaturum. l'acile enim acquiescit sanis consiliis,
[4]
et quia Galliam non vidit, quod vobis hoc et illi hae in parte absque dubio proba-
[5]
bitur. Ubivis autem pedem fixeritis, iubet vos aula abstinere. Id ego quoque consulo,
[6]
non quod regis et procerum conspectum vel aulae frequentiam vel alia, et diligentis
[7]
habitationis sedem. quae vulgo patent exteris visenda, vobis invideat, sed quia alloquia
[8]
et coetus et familiaritatem prohibet, non ignorans, quanta monstra alat regia ista,
[9]
quibus vos obiicere et temerarium esset et erudele. Sed ego toties iam. obtrusa pluribus
[10]
repetere supersedeo. ne vel prudentiae tuae diffidere vel privatis affectibus aliquid
[11]
indulgere. videar.

[12]
De discipulo quae scribis, magno me affecerunt solatio, gaudeo illum valere
[13]
et proficere id enim interest et mea et patriae sed quam vereor, ne peregri-
[14]
nationis dulcedo. avocet animum ab altioribus studiis et ad annorum infantium
[15]
frugem magis necessariis; nam quae ipse in me sum expertus, in aliis soleo plerumque
[16]
extimescere. Si enim mihi, cui nec discendi aviditas nec gloriae per virtutem adipi-
[17]
scendae cupido etiam adolescenti unquam defuit, crebrae atque diuturnae peregrinationes
[18]
multum obfuerunt ad studia feliciter absolvenda, quid de aliis sentiam, quorum milii
[19]
animus et mores et. ingenium minus quam ille, quas natura mihi tribuit dotes, sunt
[20]
cognita. Ned poteris tu et consiliis, ne quid detrimenti profectus ipsius capiant,
[21]
praecavere et diligentia supplere, si quid per hanc otii occasionem deperierit.

[22]

[23]
Ad Dasilienses amicos quod attinet, tuum esto iudicium, tua res agitur, sed
[24]
memento. esse te Cristianum, nec ullum tam magnum esse virum (tuis verbis respondeo),
[25]
quem non posthabere debeas Christo iubenti, ut ignoscamus, et ignoscamus, quidem
[26]
ex animo, inimicis nostris. Quanto magis iis, quibuscum leves offensae tibi intercedunt,
[27]
quibuscum reconciliatio expetenda, qui ecclesiam, qui rempublicam litterariam innumeris
[28]
iuvarunt modis, quorum autoritas ea est per Germaniam, ut una littera omnes tuos
[29]
laudes delere, una literula omnem tuam gloriam inobseurare possint.

[30]
Conjicio te, cum ad me scripsisti, nondum habuisse eam, quam primis Decembris
[31]
diebus ad te dedi, alioquin scio te futurum fuisse mitiorem. Nam quorsum illa tam
[32]
acerba de calumniis, de. impudentia, de simulata religione? Cohibe te paulisper et
[33]
cave, ne immoderatus animi motus coherceat ille, qui, quae nos agimus, aequa balance
[34]
ponderat et reddit unicuique secundum opera sua. Haec sufficient, ne epistola excedat
[35]
modum. heliqua ad proximam occasionem reservàbo. Te interim et valere et amicos
[36]
a me salvere iubeo. Rossicio 13. Martii 98.

[37]
Kone. arch. Bludovského VI. 3881 f. 2b. &. 9. *) Paludius Jan, vychovatel syna Václava ze -
[38]
stiizl, Sigmunda.

[39]
9*


Text viewFacsimile