| [1] |
62 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Zerotína
|
|---|
| [2] |
1598, 12. února oznamuje témuž výminky, pod kterými propustil by z vězení J. Pištov-
|
|---|
| [3] |
ského. Brandl II. 2. 202.
|
|---|
| [4] |
|
|---|
| [5] |
Väclavovi Budovcovi z Budova: vyslovuje přání novoroční, omlouvaje své mlčení; smrt nejv.
|
|---|
| [6] |
maršálka (Jana z Lipého) nepovažuje za velkou ztrátu, smrt nejvyššího kancléře (Jiřího Bořity
|
|---|
| [7] |
z Martinic) spíše za zisk. — Na Rosicích 10. února 1598.
|
|---|
| [8] |
(Vencislao Budovicio, Pragam.) Constitueram ego quidem sub initium huius
|
|---|
| [9] |
anni compellare te, nobilissime Dudovici, per epistolam refertam votis et desideriis
|
|---|
| [10] |
earum rerum, quas per omnem vitam benigna divini Numinis liberalitate evenire
|
|---|
| [11] |
tibi toto animo exopto. Sed partim per absentiam tuam ab urbe, partim per occu-
|
|---|
| [12] |
pationes, quibus soleo plerumque, dum iudicia nostra celebramus, distineri, ab in-
|
|---|
| [13] |
coepto destiti. Intervenit deinde mors consanguinei mei mareschalli Dohemiae, et
|
|---|
| [14] |
pauco post intervallo insecutae nuptiae singularis amici mei Georgii Hodicii; quib[us|
|
|---|
| [15] |
addam socrus meae morbum difficilem, quo non mediocriter perturbor, et, ne omnia
|
|---|
| [16] |
sigillatim enumerem, haec et quaedam alia coniunctim et otium mihi ademerunt et
|
|---|
| [17] |
opportunitatem scribendi omnem, ita ut hactenus a proposito abstinendum mihi
|
|---|
| [18] |
fuerit. Ignosce, si quid hac ex parte tarditate peccatum, nam alioquin nihil a me
|
|---|
| [19] |
neglectum, quod vel amor erga te singularis et sincerus requirit vel christiana
|
|---|
| [20] |
exigit pietas, vel tua erga me benevolentia meretur, votis sub ipsarum Kalendarum
|
|---|
| [21] |
ingressum et animo conceptis et per pre[ces| ad Deum effusis, quibus non minorem
|
|---|
| [22] |
sive ad impetranda divinae gratiae dona sive ad confirmandas voluntates meas vini
|
|---|
| [23] |
inesse existimo, quam [si] per epistolam exposita fuissent. Ne tamen et nunc silentio
|
|---|
| [24] |
omnia practercam vel singula repetere necesse habeam, sufficiat huc subiunxisse,
|
|---|
| [25] |
me ex animo cupere et toto corde tibi a Deo precari, ut in hac et in illa vita
|
|---|
| [26] |
perpetuam felicitatem consequaris: nam huius quidem seculi fortunas sane merentur
|
|---|
| [27] |
virtutes tuae, illius vero. beatitudinem pietas tua o[mnibus| admiranda certo pro-
|
|---|
| [28] |
mittit. Porro de me scito, me una. cum uxore et filiabus prospera divino beneticio
|
|---|
| [29] |
uti valetudine et vitam de reliquo agere quietam ex natura et consuetudine. quam
|
|---|
| [30] |
dulciorem. reddit rerum. [no]strarum. consideratio, quas de die in diem ruere. in peius
|
|---|
| [31] |
manifestum est; nam cum publicis concidunt etiam privata et eum ruina universali
|
|---|
| [32] |
nos quoque inus praecipites; sed hoc solatio est, quod in obstruso latentem et. secum
|
|---|
| [33] |
sectantem non facile obruit, quicunque tandem nos feriet casus.
|
|---|
| [34] |
Awmisimus, ut dixi, mense praeterito marechallum nostrum, cuius quidem
|
|---|
| [35] |
obitu exigua facta est iactura ; vos autem morte cancellarii etiam. lucrum | fecisse
|
|---|
| [36] |
existimo; nam ille sane dotibus, quas Deus in illum contulerat, maximis nulli. vel
|
|---|
| [37] |
ecelesiae vel reipublicae fuit praesidio, hic vero ingenii et iudicii vim, quamvis
|
|---|
| [38] |
exiguam, in perniciem piorum strinxisse credebatur.
|
|---|
