62 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Zerotína
1598, 12. února oznamuje témuž výminky, pod kterými propustil by z vězení J. Pištov-
ského. Brandl II. 2. 202.
183.
Väclavovi Budovcovi z Budova: vyslovuje přání novoroční, omlouvaje své mlčení; smrt nejv.
maršálka (Jana z Lipého) nepovažuje za velkou ztrátu, smrt nejvyššího kancléře (Jiřího Bořity
z Martinic) spíše za zisk. — Na Rosicích 10. února 1598.
(Vencislao Budovicio, Pragam.) Constitueram ego quidem sub initium huius
anni compellare te, nobilissime Dudovici, per epistolam refertam votis et desideriis
earum rerum, quas per omnem vitam benigna divini Numinis liberalitate evenire
tibi toto animo exopto. Sed partim per absentiam tuam ab urbe, partim per occu-
pationes, quibus soleo plerumque, dum iudicia nostra celebramus, distineri, ab in-
coepto destiti. Intervenit deinde mors consanguinei mei mareschalli Dohemiae, et
pauco post intervallo insecutae nuptiae singularis amici mei Georgii Hodicii; quib[us|
addam socrus meae morbum difficilem, quo non mediocriter perturbor, et, ne omnia
sigillatim enumerem, haec et quaedam alia coniunctim et otium mihi ademerunt et
opportunitatem scribendi omnem, ita ut hactenus a proposito abstinendum mihi
fuerit. Ignosce, si quid hac ex parte tarditate peccatum, nam alioquin nihil a me
neglectum, quod vel amor erga te singularis et sincerus requirit vel christiana
exigit pietas, vel tua erga me benevolentia meretur, votis sub ipsarum Kalendarum
ingressum et animo conceptis et per pre[ces| ad Deum effusis, quibus non minorem
sive ad impetranda divinae gratiae dona sive ad confirmandas voluntates meas vini
inesse existimo, quam [si] per epistolam exposita fuissent. Ne tamen et nunc silentio
omnia practercam vel singula repetere necesse habeam, sufficiat huc subiunxisse,
me ex animo cupere et toto corde tibi a Deo precari, ut in hac et in illa vita
perpetuam felicitatem consequaris: nam huius quidem seculi fortunas sane merentur
virtutes tuae, illius vero. beatitudinem pietas tua o[mnibus| admiranda certo pro-
mittit. Porro de me scito, me una. cum uxore et filiabus prospera divino beneticio
uti valetudine et vitam de reliquo agere quietam ex natura et consuetudine. quam
dulciorem. reddit rerum. [no]strarum. consideratio, quas de die in diem ruere. in peius
manifestum est; nam cum publicis concidunt etiam privata et eum ruina universali
nos quoque inus praecipites; sed hoc solatio est, quod in obstruso latentem et. secum
sectantem non facile obruit, quicunque tandem nos feriet casus.
Awmisimus, ut dixi, mense praeterito marechallum nostrum, cuius quidem
obitu exigua facta est iactura ; vos autem morte cancellarii etiam. lucrum | fecisse
existimo; nam ille sane dotibus, quas Deus in illum contulerat, maximis nulli. vel
ecelesiae vel reipublicae fuit praesidio, hic vero ingenii et iudicii vim, quamvis
exiguam, in perniciem piorum strinxisse credebatur.
