| [1] |
52 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
Turcici, ca confirmantur litteris Transsylvanicis hodie a me lectis. At vero, si quid
|
|---|
| [3] |
ab co tempore pervenerit et quid de statu rerum nostrarum iudices. praecipue vero:
|
|---|
| [4] |
de exitu belli, signifieari mihi obnixe peto. Nobis publica exiguae curae sunt. pri-
|
|---|
| [5] |
vata tantum agimus. Promarchio aeger. cetera membra languent. Ni Deus nobis ad-
|
|---|
| [6] |
fucrit, periimus: quem: dun oro, ut nos protegat, te peculiariter eius divinae tutelae
|
|---|
| [7] |
commendo. Vale, illustris vir et mihi perpetuo colende. Drzevohosticio 13. Aug. 96.
|
|---|
| [8] |
Biblioteka Bludovskd 3383-11.
|
|---|
| [9] |
118.
|
|---|
| [10] |
Emerichovi Forgáčovi: příčiny. proč mu hned nepsal, když od něho dostal oba rukopisy, vy-
|
|---|
| [11] |
lozil mu v listu již zaslaném ; sám že jest zdráv, manželka pak na tolik, jako těhotné bývají.
|
|---|
| [12] |
Co se týče věcí veřejných, jsou takové, jaké bývají u těch, kteří jen svého si hledí. Válečný
|
|---|
| [13] |
lid moravský v Uhřích stěžuje si, Ze mu Zoll se neplatí: o to mělo býti postaráno na sněmu
|
|---|
| [14] |
buď zmenšením počtu lidu válečného aneb povolením větší summy peněz. Slyší, že byl pro tu
|
|---|
| [15] |
příčinu udán císaři. Zve ho k návštěvě do Rosic. — Na Dřevohosticích 17. srpna 1596.
|
|---|
| [16] |
Eidem. (Domino Emerico Forgatseh baroni de Guimes.) Cur ad litteras. tuas
|
|---|
| [17] |
mense praeterito. cum. duobus manuscriptis. voluminibus mihi redditas non respon-
|
|---|
| [18] |
derim subito. causas explicavi peculiari. epistola. superioribus. diebus ad te missa.
|
|---|
| [19] |
Eam tibi redditam esse scio ex indicio huius. quem ad me misisti; tabellarii. Ex illa
|
|---|
| [20] |
itaque colligere potuisti, qui mihi in te sit semperque fuerit animus et an ego tibi.
|
|---|
| [21] |
viro tanto et quem cum propter insignem virtutem tum propter exinium erga me
|
|---|
| [22] |
amorem patris loco. et habeo et colo. succensere queam. Certo mihi persuasum est,
|
|---|
| [23] |
te dum subvereri. ne. quid simultatis inhaeserit animo meo, simnulas. ioco non serio
|
|---|
| [24] |
mecum agere et experiri velle, quantum in me possit modestia illa, quae filiis. erga
|
|---|
| [25] |
patres. iunioribus erga seniores propria est. nec me adeo dementem. adeo ingratum
|
|---|
| [26] |
existimare. ut tibi irasci inducem in animum. cuius tot beneficia. tot. benevolentiae
|
|---|
| [27] |
plus quam paternae evidentissima signa in me exstant. Ego nedum istud, quod lon-.
|
|---|
| [28] |
gissime abest a mente mea. sed in eo totus sum. ut non tibi tantum. sed omnibus
|
|---|
| [29] |
palam sit. me et amare et maxini facere et venerari canos illos tuos plenos autori-
|
|---|
| [30] |
|
|---|
| [31] |
(Gratias autem. habeo ingentes, quod de mea et uxoris meac valetudine solli-
|
|---|
| [32] |
citus cognoscere. quo in loco illa sit. avcas. Ego sane Dei beneficio ca prospera
|
|---|
| [33] |
utor, illa vero, ut gravidae solent, utcunque. tamen habet: faxit Deus. ne peior. con-
|
|---|
| [34] |
stitutio subsequatur. — Nec dubito te identidem. cum nobilissimis at lectissimis. virgi-
|
|---|
| [35] |
nibus filiabus tuis valere.
|
|---|
| [36] |
Des nostrae mediocri sunt in statu, publica autem ita sunt, ut.apud cos esse
|
|---|
| [37] |
solent, qui sua tantun curant. Copiae nostrae in Hungaria de non solutis stipendiis
|
|---|
| [38] |
conqueruntur. Mihi culpa datur, ac si mihi aurei montes essent. quibus paupertas
|
|---|
| [39] |
publica. sublevaretur. In comitiis huic malo. prospiciendum fuit. atque vel numeris,
|
|---|
