EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1596. 11. čercna--12. července. 49

[2]
et fama periclitandum esset, quod sane mihi esset molestissimum, tibi vero acerbis-
[3]
simum. Nam illi, qui a. pactis recedunt et qui lites movent contra conventi formulas,
[4]
statutam habent poenam, quam qui incurrunt, magnam honoris et dignitatis faciunt.
[5]
iacturam. Itaque magnopere oro. ne te eo alienis consiliis deduci patiaris. At si in
[6]
Austria rem experiri: iudicio et bona. quae isthic possidet, impugnare. decrevisti,
[7]
equidem non dissuadeo, quamvis satis perspiciam, habiturum te isthic non infimae
[8]
authoritatis adversarios. Tentare. tamen aliquid parum interest. Ego profecto aequitati,
[9]
imo iustitiae. causae tuae. non diftfido, verum. de his vel tecum coram, si Olomucium
[10]
veneris, vel eum eo, quem isthue miseris rerum tuarum procuratorem. Nunc pro-
[11]
peranti tabelario mos est gerendus, ob cuius festinationem nec Rimaio potui re-
[12]
scribere, eui quidem. proxima occasione hae in parte. satis facturus sum. Deus aeternus
[13]
te, illustris baro, et tua omnia sua divina providentia regat et gubernet. Drzewo-
[14]
hosticio 22. Junii 96.
[15]
Biblioteka Bludovská 3883-1I.
[16]
138.
[17]
Emerichovi Forgäèovi: soud zemsky że se nemůže vklädati do pře jeho s paní Zborovskou
[18]
a se zhourenÿmi poddanÿmi Brumovskÿmi, ponévadz soudi a nesmifuje; paustvi Brumovské
[19]
není ještě od Zborovské postoupeno a ltitansti jsou dědici Brumova. Zmiňuje se o sněmu
[20]
Olomouckém, ma němž budou volení: vyslaní ke sněmu generálnímu do Prahy. Na Dřevo-
[21]
hosticích 12. července 1546.

[22]
idem (Domino Emerico Forgatseh baroni de Guhnes). Reddidi abeunti
[23]
Derfingero: libellos tuos, illustris. vir, quibus paucis verbis adnotatum est, quid in
[24]
rebus tuis Olomucii actum, quid statutum. Displicebit fortasse denegatae petitionis
[25]
aeerbitas, attamen praeter ius et morem nihil nobis licet, neque ea est potestas
[26]
autoritasve senatus nostri, ut in rebus insolitis quenquam. ad oboedientiam praestandam
[27]
cogere possit: quanto igitur minus promarchionis, cuius iurisdictio limitibus certis
[28]
inclusa est, et a cuius mandatis eum ad principes tum ad ordines et senatum pro-
[29]
vocare licet. Danda igitur nobis sedulo opera est, ne iussis inconcinnis atque ineptis
[30]
elevetur nostra autoritas, qua semel labefacta. verendum esset, ne postinodo prostrata.
[31]
penitus cuilibet pedibus conculcanda subiaceret. Hine factum, quominus legati vel,
[32]
ut nunc moris est appellare, commissarii ad coércendos subditos tuos concessi fuerint.
[33]
Periculum. enim erat. ne illi; quos constituissemus, posthabitis mandatis nostris id,
[34]
quod cis hac in parte fuisset iniunctum, subire neglexissent atque hac via aditum
[35]
aperuissent ceteris ad despectum existimationis nostrae. Commissari etenim non ab
[36]
alio quam a principe vel ab ordinibus in. publico conventu dari possunt. Arbitri tum
[37]
conceduntur, cum utrinque partes id postulant. Nostri officii iudicare tantum est,
[38]
non componere lites, idcirco coetus noster non alio quam iudicii nomine appellatur
[39]
ad designandum cum munus nostrum tum potestatem. At ponamus, licitum id nobis

[40]
Archiv Cesky XXVII. 7


Text viewFacsimile