| [1] |
48 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
aperte significes, quid ili a me praestari possit, quo ex parte aliqua gratia ci con-
|
|---|
| [3] |
digna haberi queat; nam mihi nulla erit quies, nulla a curis cessatio, donec aliqua
|
|---|
| [4] |
ratione officium. mihi praestitum compensavero. 5i quid merui apud te, non me de-
|
|---|
| [5] |
|
|---|
| [6] |
Derfingerus hinc. Viennam. dbiit. Quae mecum de DBrunmovio egit, indicio mihi
|
|---|
| [7] |
sunt certisshno tui erga me praeclari animi, quem ego divinitus adiutus conabor
|
|---|
| [8] |
promereri; sed res meae loco sunt, ut nec cogitare quidem de his possim. Derfin-
|
|---|
| [9] |
gero penitius mentem meam aperui. Ex illo, quid mihi sit impedimento, iam omnino.
|
|---|
| [10] |
cognoveris. Quod reliquum. est. Deo. aeterno. £e. atque. familiam. tuam omnem. con-
|
|---|
| [11] |
mendo, me autem tuo paterno affectui. Vale, illustris vir. et pater mihi perpetuo
|
|---|
| [12] |
colende. ltossicii 9. Junii 96.
|
|---|
| [13] |
Biblioteka Bludovski 3883-11.
|
|---|
| [14] |
, 133. Hejtmana markr. Mor. Zádá, aby peníze pro zemi si vypůjčil, ježto on (Karel
|
|---|
| [15] |
z 7.) k tomu oprávněn není. — Na Rosicích 1596, 11. června. Brandl II. 1. 156.
|
|---|
| [16] |
134. Mandalénu Slavatovou z Chlumu prosi, aby mu vydáno bylo obilí jeho, které má
|
|---|
| [17] |
ještě na Náměšti. — Na Rosicích 1596, 11. června. Brandl II. 1. 156.
|
|---|
| [18] |
135. Hejtmanu markr. Mor. píše o věcech soukromých a o penězích zemských. — Na
|
|---|
| [19] |
Dřevohosticích 1596, 15. června. Brandl II. 1. 157.
|
|---|
| [20] |
136. Alexandru Vodickému z Jemník píše o věcech hospodářských. — Na Dievohosti-
|
|---|
| [21] |
cích 1596, 17. června. Brandl II. 1. 158.
|
|---|
| [22] |
|
|---|
| [23] |
Emerichovi Forgätovi: že věc jeho jest spravedlivá, a chce-li pii proti Zborovskómu vésti
|
|---|
| [24] |
v Rakousích a se domáhati statků, které tam má, že ho z toho nezrazuje, však předvídá, že
|
|---|
| [25] |
bude míti mocné odpůrce. — Na Drevohosticich 22. Cervna 1506.
|
|---|
| [26] |
Eidem. (Domino Emerico Forgatsch baroni de Guimes). Legi litteras tuas,
|
|---|
| [27] |
illustris pater, legi etiam exemplar epistolae Ungnadianac; Polonica non attigi, eo
|
|---|
| [28] |
quod linguae istius minus sum gnarus, et sane non mihi tantum, verum toti Moraviae
|
|---|
| [29] |
cognitum est, per quantam iniuriam pecunia tua spoliatus sis, et quam iniqua fuerint
|
|---|
| [30] |
Zboroviae postulata. Verum tamen siquidem illis cum proprio arbitrio tum suasu
|
|---|
| [31] |
amicorum ad ius vitandum et fugiendam litem assensus es, utque controversia vestra
|
|---|
| [32] |
interventu. amicorum componeretur, et permisisti et petisti, praeterea conventis
|
|---|
| [33] |
stare pollicitus es: qua ratione et quo titulo transactis omnibus novam illi intentare
|
|---|
| [34] |
litem, novam instituere. actionem. ac proinde. quae rata habuisti semel, ea irrita
|
|---|
| [35] |
reddere destinasti, non video, nisi fortassis ego decipior tuque aliud pares aliquid,
|
|---|
| [36] |
quam quod mihi epistola tua innuere videtur. In hac provincia certe ne ullam illi
|
|---|
| [37] |
amplius hac in causa litem moveas, ego consulo onmino atque id eo animo, quo te
|
|---|
| [38] |
praecipue colo et diligo, nam eatenus non tantum de pecunia, sed de existimatione:
|
|---|
