| [1] |
560 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
eum, ut benefieio isto peccatum admissum corrigat, et praestiturum diligenter ct
|
|---|
| [3] |
merito elaboraturum existimo. (ro autem, ne vel mirum nimis tibi videatur vel
|
|---|
| [4] |
aegre habeas, quod in re non maeni ut videtur momenti adeo sollicitus sim, ut
|
|---|
| [5] |
tertio iam in eam mentionem apud te recidam. Sat scio, si apud aequos iudices res
|
|---|
| [6] |
ageretur, non absque praemio te a tribunali dimissum iri; sed cui melius quam tibi
|
|---|
| [7] |
ipsi perspecta est corum, qui rerum nunc potiuntur apud regem, mens et animus
|
|---|
| [8] |
exercitatus pridem et nunc vero meditatione et studio bonorum exitii pene con-
|
|---|
| [9] |
sumptus? ad quem quoties respexeris, toties me excusatione dignum pronunciabis.
|
|---|
| [10] |
De Passaviano milite non idem tecum sentio, qui minime metuendum eum
|
|---|
| [11] |
existimas; at ego, qui nos exarmatos video, qui nihil vel opis vel salutis aliunde
|
|---|
| [12] |
expecto, qui scio omnes alios aditus, quam qui in Bohemiam et Austriam ducunt,
|
|---|
| [13] |
ei esse praeclusos, non sum absque timore, quem auget ct ducum ad ultionem, ad
|
|---|
| [14] |
praedam, ad iniuriam non suopte tantum ingenio prono, sed ex oppositione ab unitis
|
|---|
| [15] |
provinciarum armis facta accensa et inflammata inclinatio, et militis ipsius solutionem
|
|---|
| [16] |
frustra expectantis, dimissionem desperantis et cum summa omnium rerum penuria
|
|---|
| [17] |
colluctantis efferata patientia. ita quidem, ut si opportunitas detur in vos vel Do-
|
|---|
| [18] |
hemos impetum faciendi, minime eos neglecturos illam omnino arbitrer.
|
|---|
| [19] |
At cur ergo omni praesidio, omni custodia exuistis vosmet ipsos? dices;
|
|---|
| [20] |
vis, uno verbo ut respondeam: quod honesti maiorem quam utilis rationem habuerimus,
|
|---|
| [21] |
ut qui iniuriam pati quam inferre, decipi quam decipere maluerimus; nec eo haec
|
|---|
| [22] |
affero, ut repetitionem causarum, quas superioribus litteris prolixe exposui, instituàm,
|
|---|
| [23] |
sed ut, quid sentiam, facilius intelligas.
|
|---|
| [24] |
lex ad legationem nostram respondit, multa de propenso suo crga rem
|
|---|
| [25] |
publicam studio et sincera instituta de pace actionis ratione praefatus, tandem ex-
|
|---|
| [26] |
quisitiorem singularum obiectionum solutionem et declarationem in aliud tempus
|
|---|
| [27] |
reiecit, causa à scripto quodam necessario, quod reperiri tum non poterat, petita.
|
|---|
| [28] |
Medicus Rosembergicus, *) quem partem epistolae meae Richio describendam
|
|---|
| [29] |
dedisse quondam ad me retulisti, culpam agnoscit, fatetur et deprecatur, scd iussu
|
|---|
| [30] |
patronis et exemplo tuo commisisse nuntiat. Illum enim, ut, quod petebat, eliceret
|
|---|
| [31] |
ab invito, protulisse epistolam integram manu mea ad te exaratam, ut ex compara-
|
|---|
| [32] |
tione maioris, quid minus videbatur, impetraret. At ego haec non ideo propono,
|
|---|
| [33] |
ut tibi obiciam, sed ut fugiendum doceam hominem, qui vel ex periculis nostris so-
|
|---|
| [34] |
latium quaerit vel ex familiaritate questum. Monendus esset Anhaltinus, ut alterius
|
|---|
| [35] |
alicuius opera potius quam huius in rebus tanti momenti uti vellet. —Coniugi tuae,
|
|---|
| [36] |
si ex re tua et illius sit, ut Deus vitam et valetudinem proroget, opto, sin minus,
|
|---|
| [37] |
ut macstitiam solatio aliquo temperet. Vale, vir illustrissime ct bono publico genite.
|
|---|
| [38] |
Dievohosticii XI. Kal. Jan. 1610.
|
|---|
