EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1610, 21. a 22. prosince. 559

[2]
partim perfidia, partim imprudentia nos conjecerit. Silesii vicini etsi multis confir-
[3]
mati promissis, nescio, quid nihilominus subdubitent de Teschinensi; quem arma
[4]
expedire, cum Pragensibus miscere consilia, colludere cum Basta et cum Opavien-
[5]
sibus pontificiis, murmurant. Ita nihil uspiam tutum, fide et sacramento religionis
[6]
ad coelestes sedes profectis.

[7]
Quod de bonis Wahancianis mones, reete facis: non exciderat quidem mihi,
[8]
ad Pergerum rem deferre, sed potius de respouso reddere te certiorem. Drunae
[9]
cum una essemus, utrum illa venalia essent, quaesivi. Esse respondit, sed Humpo-
[10]
lecio illi, qui provinciae ab epistolis est, promissa; utrum vero etiam concessa post,
[11]
affirmare nequeo: ubi convenerimus denuo, quod Deo. volente propediem fiet, melius
[12]
rem explorabo. Senex noster optimus Henricus periculoso morbo detentus, tympa-
[13]
nitide, ad quam dolores pedum et summa debilitas accedunt, valde metuo, ne nos
[14]
deserat; ego negociis publicis. domo extrusus, aegrum Fossicii relinquere coactus
[15]
sum. Deus leniat illi cruciatus et nobis, si ita videatur, valentem restituat. Vale
[16]
mi Lavine. Drevoh. XII Cl. J[anuarii 1610].

[17]
Has mane absolveram, cras cum Andreasso Ross. mittentur sub vesperam.
[18]
Copcianii famulus tuas attulit, ad quas aliud. quod rescribam, non habeo, cum his
[19]
onmia complexus sim. De vidua jubeo te esse minus imposterum sollicitum, cum
[20]
alia jam via in plenam omnium eorum, de quibus quidem edoceri cupiebam, cognitionem
[21]
deductus sim. Vale iterum et conjugem tuam meo nomine plurimum salvere jube.

[22]
Konc. v knih. Blud. VI—3881 fol. 174 č. 86. *) Srv. str. 538, 539 a niże č. 1727.

[23]
1727.

[24]
Jiřímu Er. Tschernemblovi: oznamuje, že rádci Matyášovi snaží se listu, domněle od Žerotína
[25]
zaslaného falckrabéti, uziti k jeho zhoubé; zdá se mu, Ze Tschernembl podceiüuje vojsko Pa-
[26]
sovské; o odpovědi králově a zleužitých dopisech. Na Dievohosticich 22. pros. 1610.

[27]
Nec habeo, guod reseribam, cum tuae proximis meis respondeant tantum,
[28]
nec volo, si me calamus non abripuerit domestica afflictione, nunc perturbato plu-
[29]
ribus molestus, esse, nequeo tamen praeterire, quin paucis hoc te ex niutuo. amicitiae
[30]
officio moneam, certis indicibus me rescisse omnem diligentiam adhibere consiliarios
[31]
regios, ut autographo litterarum ad electorem palatinum perscriptarum potiantur,
[32]
non quod alium earum autorem praeter me suspicentur, sed ut in mendacio depre-
[33]
hensum vel cum ignominia deiciant loco, vel alioquin in diserimen capitis adducant.
[34]
At ego ab his insidiis tutus sum, ne tamen te quandoque in eosdem laqueos in-
[35]
Quant, operae pretium feceris, si per Richium de pessima in te adversariorum vo-
[36]
luntate commonefactum prius epistolam repetitam tuae potestati reddideris, ne vel
[37]
largitionibus vel prece vel fraude alia iu eorum manus aliquando deveniat, quod


Text viewFacsimile