| [1] |
558 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
exitum horum omnium adeo intricatorum consiliorum felicem nobis, salutarem eccle-
|
|---|
| [3] |
siae et reipublicae a Deo precor, cui etiam utrumque nostrum diligenter commendo.
|
|---|
| [4] |
Vale, mi baro. Ross. XVIII Cl. Jan. 1610. Z.
|
|---|
| [5] |
Opis v knih. Bludov. VI—3881 fol. 173 v č. 8Ď.
|
|---|
| [6] |
|
|---|
| [7] |
Lavinovi: píše o rozpouštění stavovského vojska moravského; žádá zpráv o vpádu Pasovských
|
|---|
| [8] |
do Čech; ani Čechové ani Moravané nejsou k odporu připraveni; Žerotín a jeho přátelé ne-
|
|---|
| [9] |
mají v tom viny. Slezané stále nemají důvěry k vévodovi Těšínskému, jenž prý md pletky
|
|---|
| [10] |
s dvorem Pražským, s Opavskymi a Bastou; o statcích Vahánských Žerotín dověděl se, že
|
|---|
| [11] |
jsou na prodej; o nemoci starého Jindřicha (Šmerhovského?). — Na Dřevohosticích
|
|---|
| [12] |
|
|---|
| [13] |
(Matthiae Lavino medico. Non multum refert, reseratam ad te pervenisse
|
|---|
| [14] |
epistolam meam, cum errore magis alieno vim eam passa sit, quam culpa nostra;
|
|---|
| [15] |
nec propterea periculi plus attulerit, quam si obsignatam accepisses. Laudo, quod
|
|---|
| [16] |
rem per dissimulationem transmiseris, cum expostulasse de injuria, auxisset incom-
|
|---|
| [17] |
modum potius, quam minuisset. De Richio accipio excusationem, quamvis curiosi-
|
|---|
| [18] |
tatem homiuis non magis probem, quam amici, cujus mentionem facis, in conce-
|
|---|
| [19] |
dendis epistolis meis indulgentiz:m: non penetro autem ad finem, quem in expetenda
|
|---|
| [20] |
tam instanter particula ejus, quae ad te scripta, propositum habuerit; illud enim,
|
|---|
| [21] |
quod de memoria mei desiderii adfers, leve nimium est, cum non ita male mecum
|
|---|
| [22] |
agi existimem, ut non aliter ea ab amicis retineri possit, quam pauculi atramenti
|
|---|
| [23] |
auxilio. Proinde, ut plane mihi satisfiat, descriptam ad me transmitti illam peto,
|
|---|
| [24] |
ut si quid habeant vel vis vel verba momenti, moneri possit, ut melius mihi con-
|
|---|
| [25] |
sulat, quam illi, cui, divulgatis nimis libere literis ad palatinum electorem ab eo
|
|---|
| [26] |
datis, non exigui discriminis causa fuit, a quo non aliud eum magis hactenus tutatur,
|
|---|
| [27] |
quam opinio temere concepta, meas esse.*) Hinc quid scribam, nihil pene suppetit.
|
|---|
| [28] |
Dimittitur exercitus noster, hostili integro et non minus quam antehae praedae
|
|---|
| [29] |
avido, sic auxiliis deficientibus periculum crescit; spes vero, ope humana destituta,
|
|---|
| [30] |
ad Deum erigitur, cujus acquiescit in voluntate, persuasa, tum demum se tutissimam
|
|---|
| [31] |
fore, cum in ejus unius fiducia totam se abdiderit.
|
|---|
| [32] |
Accepi his diebus Praga, Passavienses copias Dohemiam jam ingressas; id
|
|---|
| [33] |
nemo vobis certius novit, nemo etiam edocere me verius poterit; quamvis haud
|
|---|
| [34] |
multum jam scire istud intersit, et vestris et nostris ad resistendum, si vis fiat, ni
|
|---|
| [35] |
impotentibus, saltem imparatis. Sua profecto culpa peribunt, quoscunque opprimi,
|
|---|
| [36] |
contigerit; me et mecum sentientes amicos conscientia ab omni labe purgabit semper
|
|---|
| [37] |
qui praemonere, hortari, opem et opes offerre destitimus nunquàm; si tamen et nos
|
|---|
| [38] |
periclitari aeciderit, curis in Deum conjectis, aequo animo subibimus, quo aleina
|
|---|
