| [1] |
z roku 1610, 2.—8. listopadu. 541
|
|---|
| [2] |
injuria eorum repudiemus, sed consulamus et honori regio et libertati securitatique
|
|---|
| [3] |
publicae, qua sine nec vita nobis optanda; at vero de his proximis literis, quas
|
|---|
| [4] |
soluto conventu ad te dabo, copiosius. De mea ad te profectione, quamvis eam
|
|---|
| [5] |
nunquam ex animo depono, nihil tamen spondere possum, quamdiu suspensus hacreo,
|
|---|
| [6] |
quid mihi certi de pacato crga nos caesaris animo pollicear; dabo tamen operam,
|
|---|
| [7] |
ut me hinc aliquando extricem et fidem liberem. Frater meus uxorem diutino morbo
|
|---|
| [8] |
afflictum et tandem. oppressam luget. Ego meique valemus ; te etium, ill"* Riccarde,
|
|---|
| [9] |
valere jubeo, simulque generosissimae conjugi tuae, tum etiam fratri dilectissimo plu-
|
|---|
| [10] |
rimam salutem asscribo. Itoss. HL. No. Nov. [1610].
|
|---|
| [11] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 170 &. 68. — *) Püvodné: quidam Pragensium amicorum.
|
|---|
| [12] |
1706.
|
|---|
| [13] |
Jiřímu hrab. Turzovi: omlouvá se, že mu nepsal; rozepisuje se o výminkách míru mezi cí-
|
|---|
| [14] |
sařem a králem Matyášem, nechvále, že nebylo zůstáno při smlouvě předešlé uzavřené před
|
|---|
| [15] |
Prahou; o pověstech v příčině míru uzavřeného v říši a nábízeného od Španělska Savojsku. —
|
|---|
| [16] |
Na Rosicích 8. listopadu 1610.
|
|---|
| [17] |
Illustrissime, spectabilis et magnifice comes, domine frater et amice plurima
|
|---|
| [18] |
observantia mihi colende. Salutem et omnis prosperitatis incrementum IDV** ex animo
|
|---|
| [19] |
precor et officia mea promptissima et paratissima offero. Fateor, observandissime
|
|---|
| [20] |
domine, nihil mearum ad IDV?" pervenire potuisse, cum toto hoc bimestri spatio
|
|---|
| [21] |
inde ab exitu Augusti nullas ad eam dederim; id vero non tam negotiorum et oc-
|
|---|
| [22] |
cupationum multitudine, quae me ab officio abducent nunquam, quam spe potissimum
|
|---|
| [23] |
ca factum est, fore, ut brevi cum illa Viennae, quo eam accessuram non ignorabam,
|
|---|
| [24] |
convenirem sermonibusque mutuis et familiari de statu rei publicae collocutione diu-
|
|---|
| [25] |
turnum compensarem silentium, atque ea mihi nuper praeterlapsis diebus causa inter
|
|---|
| [26] |
praecipuas fuit co proficiscendi, quod monitus amicorum litteris de adventu illius
|
|---|
| [27] |
sic plane mihi persuaderem, conspectum illius et colloquia non posse mihi per
|
|---|
| [28] |
hanc occasionem excidere; qua expectatione frustratus, postquam serenissimo rege
|
|---|
| [29] |
salutato negotia mea confecissem, urbe relicta in patriam redii Sic itaque, ut
|
|---|
| [30] |
interpretetur IDV* cessationem hanc a litterarum officio, pro benevolentia nostra
|
|---|
| [31] |
ab ea peto, ni velit hoc praeterea iusto excusationis loco admittere, quod noluerim
|
|---|
| [32] |
crebrioribus interpellationibus usum thermarum, quae quietem maxime postulant,
|
|---|
| [33] |
molestiorem illi reddere.
|
|---|
| [34] |
At nunc provocatus humanissimis litteris hodie allatis abrumpo silentium, et
|
|---|
| [35] |
de ratione administrati imperii, quam Viennae se deprehendisse nuntiat, plane cum
|
|---|
| [36] |
ea convenio coniunctis etiam votis, ut vel saniore donentur mente, qui consiliis
|
|---|
| [37] |
optimi rcgis adsunt, vel saniores rex consiliis adhibeat. Legi quin etiam condiciones
|
|---|
| [38] |
pacis inter caesarem confectae, et ea quidem sententia, satius fuisset prioribus pactis
|
|---|
