EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
534 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína

[2]
suis plus nimis obnoxium vix non conficit. Is summo tui tenetur desiderio, cujus
[3]
opera et arte non semel jam a difficillimis corporis affectionibus liberatus et resti-
[4]
tutus sanitati, ex prioribus successibus magnam et nunc recuperandae salutis con-
[5]
cepit fiduciam, quam a Deo in te praecipue collocavit. Nec ego in diversa ab eo
[6]
sum sen[ten]tia, ipsemet expertus, quid in arte medica posses et quae pietatem tuam
[7]
comitaretur felicitas; ita ut si ili vita longior decreto divino destinata est, per te
[8]
maxime in ea retinendum et confirmandum mihi persuadeam. Constituimus igitur
[9]
uterque, de voluntate tua minime dubii, ab ill"^ tuo vacationem tibi ab ordinariis
[10]
muneris tui functionibus, ut eo facilius ad nos accedere liceret, in pauculos dies
[11]
impetrare; atque in eum finem epistolas nostras ad eum concinnavimus ca spe,
[12]
non denegatum iri homini in familia ipsius educato auxilium tuum, praesertim cum
[13]
non sit illi animus, te diutius hic remorari, sed audita sententia tua et consilio
[14]
accepto, vel remediis à te praescriptis domi per obsentiam tuàm uti, vel, si ita tibi
[15]
visum fuerit et permiserit id valetudo ejus, sane non parum aftlicta, Vittingaviam
[16]
te, ubi citra dispendium ministerii operam tuam cei navare queas, subsequi. Nisi
[17]
itaque sit aliquid, quod impediat, ut hoc precibus nostris des, magnopere rogo, nec
[18]
praetermittas occasionem mei, quem ct multis jàm mensibus non vidisti, et qui
[19]
etiam conspectum tuum desiderat, conveniendi; de multis enim tecum conferre pridem
[20]
cupio et colloquiis tuis, quibus tam diu carui, exsatiari. Ad reliqua quod attinet,
[21]
XV. Kl. principes Vienna l'ragam versus discesserunt, pace, ut ajunt, confecta, si
[22]
caesar conditiones oblatas acceperit; cujusmodi autem illae suut, cum ne legatis
[23]
nostris quidem, quos Viennae habemus, scire eas datum sit, co minus ad notitiam
[24]
meam pervenisse conjicere potes. Mihi ratio ea tractandi valde suspecta est, at quia
[25]
providentiae divinae omnia committo, non admodum timenda. Principes isti scripto
[26]
ad caesarem edito, quam malo in nos animo sint, palam fecerunt laeseruntque famam
[27]
omnium nostrum multis modis; et vero utrum suae existimationi ea ratione consul-
[28]
uerint, alii iudicent. Si illustrissimus tuus, ut nos adire possis, copiam tibi fecerit,
[29]
oro te, ut tecum adferas epistolam comitis nostri Hodicii, quam te Dudovicio osten-
[30]
disse et probatam illi fuisse scribis; ipse etenim ejus legendae desiderio ardeo, cum
[31]
ut ingenio foecundo est, non nisi lectu dignissimam scribere potuerit. Vale, nobilis-
[32]
sime Lavine, et conjugi tuae honestissimae multam meo nomine salutem imperti.
[33]
Rossie. XIII. Cal. Sept.
[34]
Kone. v knih. Bludov. 3881 fol. 168 v ¢. 58.

[35]
1696. Vavrinci Sehuhartovi, lékati: žádá od něho zpráv o Odkolkovi. Ve Znojmě
[36]
31. srpna 1610. (Konc. lat. v knih. Bludov. 3881 fol. 168w, č. 59.)

[37]
1697. Hrabéti Jirímu Thurzovi stízné dovozuje: Domino Lorantfi nulla a me iniuria
[38]
facta est, quod rogatu domini Itziczanii praefectum ipsius ad IDV?" detulerim. -- Na Rosicich
[39]
31. srpna 1610. (Opis lat. Zerotínem opravovaný v knih. Bludov. 3881 č. 60.)


Text viewFacsimile