| [1] |
516 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
Lucanum, quod rebus nostris minus faveat, fere culpa carere dixerim; pri-
|
|---|
| [3] |
vatim male acceptus а тео fratre, publice etiam neglectus est. In mea tempora si
|
|---|
| [4] |
incidisset, vel monita mea pluris fuissent apud fratrem, forsan nobiscum viveret et
|
|---|
| [5] |
cum dignitate; habet enim, quae eum gratum et jurc suspiciendum reddunt iis, qui
|
|---|
| [6] |
publica et praesertim militiam tuebant(?. Nunc frustra de conciliando cogitarem,
|
|---|
| [7] |
postquam ad caesaris et Saxonis gratiam uteunque admissus et emolumenti, quod
|
|---|
| [8] |
ex patroni tui liberalitate spe certa sibi promittit, cupidus, ne utroque, si in nos sit
|
|---|
| [9] |
propensus, excidat, merito metuit. Itaque dissimulandam potius offensionem judico
|
|---|
| [10] |
et comitate paulatim alliciendum. ut. ni prosit, saltem non noceat: nullum etenim
|
|---|
| [11] |
|
|---|
| [12] |
Apud nos omnia adhuc tuta, quieta saltem; nubem tamen illam Passaviensem
|
|---|
| [13] |
observamus attente; reliquos, Teschinensem praesertim, non adeo, quamvis concursum
|
|---|
| [14] |
istum ad Dudovicense oppidum, ubi Puchamii militem lustrandum ajunt, non negli-
|
|---|
| [15] |
gimus omnino, quod coligamus quodam modo, ac si ab ea parte de impetu in nos
|
|---|
| [16] |
faciendo cogitaretur; jussi proinde Kopezianium, ut eo digrederetur e propinquo
|
|---|
| [17] |
ad exploranda ipsorum consilia. Pacem et si optamus et speramus etiam, non tamen
|
|---|
| [18] |
impotenter desideramus, eum minime diuturnam fore polliceeamur nobis ex. eorum.
|
|---|
| [19] |
cum quibus nobis res est, ingenio. "Tractatur eo nunc Viennae, sed adeo lente, ut
|
|---|
| [20] |
multis nauseam res moveat; mihi vero, licet absenti, suspicionem. non. levem affert
|
|---|
| [21] |
fraudis et alieni ab expectatione nostra successus. Ad militem, quem jam sub sti-
|
|---|
| [22] |
pendio habemus, adjecerunt ordines sexcentos scloppetarios, quibus Albertum Wald-
|
|---|
| [23] |
steinium pracfecerunt, ct mille equites indigenos duce Petro Sednicio [sic]. Iis copiis
|
|---|
| [24] |
ubi regis ct Hungarorum auxilia accesserint, pares nos futuros puto ni superiores
|
|---|
| [25] |
hostili potentiae; non tamen in his fiduciam posui, sed in Deo, qui judex est fu-
|
|---|
| [26] |
turus candoris nostri ct perfidiae partis adversae. Zahradecii literas remitto, lubens
|
|---|
| [27] |
desiderio tuo morem gerere, sed pudet me ad eum de re tantila scribere, quamvis
|
|---|
| [28] |
sordes istas in homine praesertim non inelegante nec inope merito improbo: suadeo
|
|---|
| [29] |
vero, ut injuriam vel dissimules, vel ope patroni tui persequaris. Caetera praetereo.
|
|---|
| [30] |
unum addo, non videri mihi, ut de uxore et familia. alio transportanda adhue co-
|
|---|
| [31] |
gites. Vale. Ross. VIT Id. Jul. [1610].
|
|---|
| [32] |
Kone. v knih. Bludov. VI—3881 fol. 16L v è. 39.
|
|---|
| [33] |
|
|---|
| [34] |
Jitimu lérazimovi Tschernemblovi: táže se, jaké pomoci nadíti se může Morava od stavů ra-
|
|---|
| [35] |
kouských ; s cesty jeho ke dvoru Pražskému sešlo; žádá ho za sehůzi, dává zprávu o zbrojení
|
|---|
| [36] |
císaře a j. — Na Rosicích 9. července 1610.
|
|---|
| [37] |
Cum huic militari viro, a quo has aceipies cum litteris ordinum, Lincium ad
|
|---|
| [38] |
vestros deputatos abeundum esset, iussi, ut de via ad te detlecteret ca potissimum
|
|---|
