EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1610, 3. února. 479"

[2]
1610.

[3]
Hraběti Jiřímu Thursovi: že se u něho zastaví poslové moravští do Vídně vypravení; děkuje
[4]
mu, že dal konfederaci Uhrů s Moravany a Rakušany vepsati do desk; o některých věcech
[5]
sporných, o nichž bude jednáno na sněmě moravském, a j. Na Rosicích 3. února 1610.

[6]
(Domino Georgio Turzo comiti. Illustrissime, spectabilis ac magnifice do-
[7]
mine, domine et frater summo mihi studio et observantia colende, ut IDV* diu
[8]
valeat et officiis meis locus aliquis apud eam sit, ex animo opto. Quid impediat,
[9]
quo minus ex sententia IDV?* Viennam proficisci possim, et quae ratio mihi aptissima
[10]
videatur congressui nostro alibi designando, non dubito a domino Tschernemelio,
[11]
communi amico nostro, in reditu edoctam esse IDV?"; cuius mentem dum ut intel-
[12]
ligam expecto, domi me tantisper continebo, ne, si litterae unius vel alterius per
[13]
absentiam meam huc deferantur, tardius de voluntate vestra fiam certior. Interim
[14]
legati nostri, quos Austriacis postulantibus concessimus, inter alia mandata, quae
[15]
Viennam deferunt, hoc habent, ut omnia cum IDV* conferant, consilio ipsius utantur
[16]
et communi opera et labore confoederatorum nostrorum afflictis rebus. subveniant;
[17]
nec dubium mihi facio, quin ab IDV* auditi iam pro desiderio nostro fuerint et in
[18]
suscipiendo negotio commisso habuerint adiutorem. Magno beneficio et se et subiectas
[19]
provincias afficiet Sua Majestas. si consiliis sanis obsequi et potius fidei et bene-
[20]
volentiac tot amplissimorum virorum, quorum plenà habet regna et dominia sua,
[21]
quam cupiditati paucorum quorundam, qui omnem autoritatem dum ad se solos
[22]
trahunt, potestatem regiam a principe in se derivant, [se ?] committere voluerit. Multum
[23]
hie posse IDV*" nemo non vidct, tum ratione dignitatis, qua merito suo ornata et
[24]
armata est, tum quod fidem suam, dum Hungaria fere tota in alteram partem seces-
[25]
sisset, plus satis domui Austriacae probaverit. Utendum itaque est occasione, non
[26]
negligenda salus regis, etiam si ipse pravis opinionibus seductus posthabere illam
[27]
quodam modo videatur; nam illo salvo omnia nostra salva sunt, nulla autem spes
[28]
incolumitatis in ipsius interitu, qui tanto magis est praecavendus a nobis, quanto
[29]
illum niagis procurant et promovent. a quibus hoc tempore obsidetur.

[30]
Quod porro IDV? confoederationem inter provincias unitas initam tabulis
[31]
regni inscribi ex officio suo curaverit, gratum habuerunt proceres nostri, qui ipsi
[32]
inde à reditu nostro ex Dohemia consentientibus ordinibus eam privilegiis provinciae
[33]
inferri et apponi voluerunt. Dominus Popelius, cum quo, quod inhibere rem voluerit,
[34]
actum est, nihil aliud a se vel dictum vel factum affirmavit, quam contestationem
[35]
solam interpositam, ne in detrimentum provinciae huius cederet, quod insciis et non
[36]
poscentibus ordinibus nostris tentabatur. Accepta quidem est excusatio, sed praesente
[37]
illo mihi iniunctum, ut eo nomine gratias IDV** agerem; quod eo libentius praesto,
[38]
quia rem ad conservationem harum provinciarum ct stabiliendum co magis con-
[39]
sensum mutuun et amorem pertinere intelligo.


Text viewFacsimile