| [1] |
z roku 1609, 28. prosince. 475
|
|---|
| [2] |
evangelicorum imperitiam, aemulationem, privati emolumenti studium, quae in multis
|
|---|
| [3] |
ex eorum numero altius insiderent [sic], quam ex re nostra sit, ad intervertendum hunc
|
|---|
| [4] |
conatum. Sed uterque vestrum ea, qua Deus vos ornavit, prudentia obviam ibit istis
|
|---|
| [5] |
incommodis, ne ab iis superemur.
|
|---|
| [6] |
A te responsum intra biduum expecto, quod [sic], si nihil te retineat, quominus
|
|---|
| [7] |
alicubi conveniamus, ocius Deo favente ad te advolabo. Vale, illustrissime baro, et
|
|---|
| [8] |
collegas tuos perofficiosissime a me salvere iube. Drerovia V. Kal. Januar. 1609.
|
|---|
| [9] |
Opis v hnih. Bludov. VI—3881 fol. 155 é. 69. — *) Slova ut metuo (jakož se bojím) měla by státi pohromadě.
|
|---|
| [10] |
|
|---|
| [11] |
Bergerovi*): žádá od něho zpráv o budoucím sněmů atd.; píše o záhadném útěku děkana
|
|---|
| [12] |
Mikuláše Sarkandra z vězení. (Ch.) — V Přerově 28. prosince 1609.
|
|---|
| [13] |
(Eliae Bergero.) Cum videam non frustra mihi cecidisse diligentiam mcam in
|
|---|
| [14] |
obtinendis literis tuis, etsi nova incitatione non existimem te indigere, quippe quem
|
|---|
| [15] |
sponte sua crebriorem in posterum et frequentiorem in me compellando fore credam:
|
|---|
| [16] |
quia tamen avide expecto et querimonias ordinum regni certis articulis distinctas et
|
|---|
| [17] |
responsum regium, mitto hanc, quae te admoneat promissi; cupio etiam mihi signi-
|
|---|
| [18] |
ficari, quae expectatio sit de exitu comitiorum et quando regem dimissuri ordines,
|
|---|
| [19] |
tum «quo palatinus soluto conventu sit concessurus, atque tu etiam num Viennam
|
|---|
| [20] |
redditurus, num vero remansurus l'osonii Hinc quod scribam, nihil ferme habeo,
|
|---|
| [21] |
praeter quam dimissum e carcere arcis Viscoviensis Nicolaum Sarkandrum, decanum
|
|---|
| [22] |
Oppaviensem, cujus aestate praeterita literae interceptae, ut forsan accepisti ab aliis ;
|
|---|
| [23] |
dimissum dico, non quod culpam quispiam fateatur, sed quia vix mihi persuadeo,
|
|---|
| [24] |
elabi potuisse, nisi aliquem vel adjutorem fugae vel ad eam saltem conniventem ex
|
|---|
| [25] |
iis, quorum curae et custodiae demandatus erat, habuisset. Conjecit quidem cardi-
|
|---|
| [26] |
nalis veritatis, ut ait, explorandae causa, ut ego conjicio, innocentiae testandae gra-
|
|---|
| [27] |
tia, in carcerem praefectum arcis et custodes, qui illi appositi fuerunt. Sed id quid?
|
|---|
| [28] |
in re praesertim tanti momenti, quae regem et regna et totas provincias concernit.
|
|---|
| [29] |
Interim ile salute sibi quaesita nos, quos prius in periculo vel metu saltem periculi
|
|---|
| [30] |
posuerat, in summa salutis incertitudine collocavit; ita nobis cessit mansuetudo,
|
|---|
| [31] |
quam erga hostem patriae exercuimus. Venit in mentem, dum haec scribo, de prae-
|
|---|
| [32] |
sidiariis quaerere: scio stipendia illis numerari non potuisse, nisi ex parte; cum
|
|---|
| [33] |
tamen integram solutionem illos postulasse norim, quo modo res composita fuerit,
|
|---|
| [34] |
velim me facias certiorem; atque cum satis exploratum habeam, nec Hungariae reg-
|
|---|
| [35] |
num, nec reliquas provincias ex unitis sufficere posse tanto sumptui, utrum in co-
|
|---|
| [36] |
mitiis de repetenda legatione in Bohemiam et Silesiis de auxilio compellandis quid
|
|---|
| [37] |
actum fuerit, apprime gratum feceris, si significaveris. Vale ornatissime Bergcre, et
|
|---|
| [38] |
60*
|
|---|
