EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
474 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína

[2]
vis diligentia optimi regis nostri in conservando statu publico ea sit, ut dissidiis
[3]
istis commoda compositione providere minime sit intermissurus. Hic prolixius qui-
[4]
dem paulo, sed ita exigente necessitate apertius rescribendum putavi ad utramque
[5]
epistolam et illam, quam fratri meo, et alteram, quam Rudolfo Tiefenbachio perfe-
[6]
rendam IDV* tradidit; quam utrum integerrimo et prudentissimo baroni Tschernemelio
[7]
nostro impertire voluerit et sententiam ipsius de his cogitationibus meis exquirere,
[8]
liberum relinquo IDV**, cuius benevolentiae nos commendo, ut nos omnes et omnia
[9]
nostra protectioni divinae. Medicum quam primum mittat") Preroviae VI. Kalendas
[10]
Januarii [1609.]
[11]
Opis v knih. Bludov. YI 3881 fol. 155 ć. 68. *) Nejspíš mělo by zde státi: mittam.

[12]
1635.
[13]
Jiřímu Erazimovi Tschernemblovi: děkuje za přání k narozeninám a za zprávu o odpovědi
[14]
králově dané Rakušanům; oznamuje mu, že psal palatinovi Uherskému, který ho s obsahem
[15]
dopisu seznámil; radí k svornosti a j. V Přerově 28. prosince 1609

[16]
(D. Georgio Erasmo baroni a Tschernembl. Cum ad te nudius tertius scrip-
[17]
serim, illustrissime domine, quantum satis fuit, simque praeterea in spe, brevi nos
[18]
alicubi conspectu et colloquio mutuo fruituros, paucis tantum significo, accepisse me
[19]
eas, quas pro festo natalitio per Tüefenbachios ad me dedisti, quibus de responso
[20]
regio Hungaris in causa vestra dato certior factus sum, quamvis ex verbis ipsis
[21]
responsi, quae Tieffenbachii ad me descriptamiserunt, melius mentem reris sum asse-
[22]
cutus; semper sibi similes et in quae semel iurarunt verba. ab iis discedere religio
[23]
ilis est, ita una eademque formula itidem aures nobis obtundunt. Sed quid aliud
[24]
expectes ab istis, quibus nec mens nec lingua constat.

[25]
Palatinus de suo cardinali graviter apud me conqueritur, rogat etiain, ut,
[26]
si quid mihi videretur ex usu reipublicae, pro amicitia nostra cum ipso communi-
[27]
carem. espondi satis prolixe et, quid in praesenti ex sententia mea facto esset
[28]
opus, exposui; leges haud dubie, quae scripsi, nam hac una de causa epistolam,
[29]
quae ad eum pertinet, huic tuae adiunxi, ut cum eam per manus tuas accepisset,
[30]
te quoque eius faceret participem. Etsi enim, ne eum ad te consilii capiendi causa
[31]
ablegasse quodam modo viderer, in arbitrio illius posui, utrum eas tuae lectionis
[32]
facere vellet necne, non obscure tamen colliget, eratum mihi fore, si fecisset.

[33]
Consilii mei rationem ct scopum statim perspicies; huc tendo, ut quicquid
[34]
suscipiendum esset deinceps, ex unitarum virium coniunctione plus autoritatis et
[35]
roboris assequeretur. Duo autem sunt, quae, ut, impedimentum consilio afferunt,
[36]
metuo*): sagacitas quorundam et ex ea suspicio non vana, quam aula concipiet, in
[37]
eius detrimentum hanc fabam cudi, et potentia pontificum et pontificiorum in illo
[38]
regno; qui cum primum animadvertent, quo vergimus, in subsidium suum asciscent


Text viewFacsimile