[1] |
474 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
vis diligentia optimi regis nostri in conservando statu publico ea sit, ut dissidiis
|
---|
[3] |
istis commoda compositione providere minime sit intermissurus. Hic prolixius qui-
|
---|
[4] |
dem paulo, sed ita exigente necessitate apertius rescribendum putavi ad utramque
|
---|
[5] |
epistolam et illam, quam fratri meo, et alteram, quam Rudolfo Tiefenbachio perfe-
|
---|
[6] |
rendam IDV* tradidit; quam utrum integerrimo et prudentissimo baroni Tschernemelio
|
---|
[7] |
nostro impertire voluerit et sententiam ipsius de his cogitationibus meis exquirere,
|
---|
[8] |
liberum relinquo IDV**, cuius benevolentiae nos commendo, ut nos omnes et omnia
|
---|
[9] |
nostra protectioni divinae. Medicum quam primum mittat") Preroviae VI. Kalendas
|
---|
[10] |
Januarii [1609.]
|
---|
[11] |
Opis v knih. Bludov. YI —3881 fol. 155 ć. 68. — *) Nejspíš mělo by zde státi: mittam.
|
---|
[12] |
1635.
|
---|
[13] |
Jiřímu Erazimovi Tschernemblovi: děkuje za přání k narozeninám a za zprávu o odpovědi
|
---|
[14] |
králově dané Rakušanům; oznamuje mu, že psal palatinovi Uherskému, který ho s obsahem
|
---|
[15] |
dopisu seznámil; radí k svornosti a j. — V Přerově 28. prosince 1609
|
---|
[16] |
(D. Georgio Erasmo baroni a Tschernembl. Cum ad te nudius tertius scrip-
|
---|
[17] |
serim, illustrissime domine, quantum satis fuit, simque praeterea in spe, brevi nos
|
---|
[18] |
alicubi conspectu et colloquio mutuo fruituros, paucis tantum significo, accepisse me
|
---|
[19] |
eas, quas pro festo natalitio per Tüefenbachios ad me dedisti, quibus de responso
|
---|
[20] |
regio Hungaris in causa vestra dato certior factus sum, quamvis ex verbis ipsis
|
---|
[21] |
responsi, quae Tieffenbachii ad me descriptamiserunt, melius mentem reris sum asse-
|
---|
[22] |
cutus; semper sibi similes et in quae semel iurarunt verba. ab iis discedere religio
|
---|
[23] |
ilis est, ita una eademque formula itidem aures nobis obtundunt. Sed quid aliud
|
---|
[24] |
expectes ab istis, quibus nec mens nec lingua constat.
|
---|
[25] |
Palatinus de suo cardinali graviter apud me conqueritur, rogat etiain, ut,
|
---|
[26] |
si quid mihi videretur ex usu reipublicae, pro amicitia nostra cum ipso communi-
|
---|
[27] |
carem. espondi satis prolixe et, quid in praesenti ex sententia mea facto esset
|
---|
[28] |
opus, exposui; leges haud dubie, quae scripsi, nam hac una de causa epistolam,
|
---|
[29] |
quae ad eum pertinet, huic tuae adiunxi, ut cum eam per manus tuas accepisset,
|
---|
[30] |
te quoque eius faceret participem. Etsi enim, ne eum ad te consilii capiendi causa
|
---|
[31] |
ablegasse quodam modo viderer, in arbitrio illius posui, utrum eas tuae lectionis
|
---|
[32] |
facere vellet necne, non obscure tamen colliget, eratum mihi fore, si fecisset.
|
---|
[33] |
Consilii mei rationem ct scopum statim perspicies; huc tendo, ut quicquid
|
---|
[34] |
suscipiendum esset deinceps, ex unitarum virium coniunctione plus autoritatis et
|
---|
[35] |
roboris assequeretur. Duo autem sunt, quae, ut, impedimentum consilio afferunt,
|
---|
[36] |
metuo*): sagacitas quorundam et ex ea suspicio non vana, quam aula concipiet, in
|
---|
[37] |
eius detrimentum hanc fabam cudi, et potentia pontificum et pontificiorum in illo
|
---|
[38] |
regno; qui cum primum animadvertent, quo vergimus, in subsidium suum asciscent
|
---|