| [1] |
464 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
magis ex voto IDV** quam ea, quae superiori anno celebrata sunt, succedunt et
|
|---|
| [3] |
valetudine, quam tum temporis valde afflicta vidi, prosperiore utitur, est unde pro
|
|---|
| [4] |
ea, quae inter nos est, animi coniunctione gaudeam vehementer; cuius rei explo-
|
|---|
| [5] |
randae causa litteras has ad IDV?" exarandas mihi desumpsi, quamvis alioquin
|
|---|
| [6] |
mihi persuadeam, per molestissimas, quae conventus istius modi parere solent, occu-
|
|---|
| [7] |
pationes parum illi temporis superesse, quod amicitiae et humanitatis officiis tri-
|
|---|
| [8] |
buere possit; ni itaque IDV** incommodum sit, gratissimum mihi accidet, si me de
|
|---|
| [9] |
statu praesenti tum valetudinis suae tum comitiorum fecerit certiorem.
|
|---|
| [10] |
Heri ex litteris a S* M“ domino nostro clementissimo mihi redditis intellexi
|
|---|
| [11] |
quendam, qui legationem ab ordinibus Austriae nostrae confessionis ad comitatus
|
|---|
| [12] |
Hungariae prae se tulit, sparsisse per urbem, ordines Moraviae cum Austriacis in
|
|---|
| [13] |
id consensisse, ut, ni postulatis eorum assensum praebuisset SM, ab ea ad cae-
|
|---|
| [14] |
sarem deficerent. Quamvis autem vanitatem rumoris istius omnibus probis et pru-
|
|---|
| [15] |
dentibus ex se manifestam esse non dubitem, monendum tamen IDV"" et per cam re-
|
|---|
| [16] |
liquos proceres operae pretium duxi, ut, si ad aures ipsius quoque pervenisset,
|
|---|
| [17] |
nullam illi adhiberct fidem: ut enim omnino mihi persuadeo calumniam hanc in
|
|---|
| [18] |
odium Austriacorum conspiratam ab adversariis, ut optimi principis animus suspi-
|
|---|
| [19] |
cione hac imbutus co infensior iliis et eadem opera a nobis alienior redderetur,
|
|---|
| [20] |
ita eertus sum, neminem per universam hane provinciam reperiri, qui hoc moliatur.
|
|---|
| [21] |
Non negarim quidem esse, qui id cupiant, tuta tamen sunt omnia, cum vires eorum,
|
|---|
| [22] |
quibus fortassis haec mutatio grata esset, aut nullae sint aut ita accisae, ut longis-
|
|---|
| [23] |
sime ab hoc periculo absimus. Recte tamen consuluerit IDV* et famae suae et digni-
|
|---|
| [24] |
tati, si 8. M*" pro ea, qua illi devincta est, fide commonefecerit non aliam [esse] horum
|
|---|
| [25] |
rumorum causam et originem quam pollicitationes innumeras, quibus ab aula l'ra-
|
|---|
| [26] |
gensi Austriaci privatim et clanculum lactantur. nec melius comprimi posse, quam si
|
|---|
| [27] |
ea inter subditos aequalitas conservetur, ut disparitas religiosis vel ad demeren-
|
|---|
| [28] |
dam gratiam ilius vel ad amittendam nihil adferat. Omnino opera danda.
|
|---|
| [29] |
est, ut scintilla illa dissidiorum, «quae nescio quos igniculos ex superioris anni in-
|
|---|
| [30] |
cendio adhuc retinent, restinguantur (sic); ni hoc fiat, parum mihi bonae spei reli-
|
|---|
| [31] |
|
|---|
| [32] |
Quomodo ordines regni repulsam Bohemorum ferant. certior ab IDV* fieri
|
|---|
| [33] |
cupio; seripsi prolixe ea de re ad Dudovicium nostrum; tentandi erunt denuo animi,
|
|---|
| [34] |
nec, ut mea quidem fert opinio, frustra, modo prudenter haec iniuria dissimuletur
|
|---|
| [35] |
et condonetur aliquid imbecillitati humani ingenii. Valeat IDV* et me sibi habeat
|
|---|
| [36] |
commendatum. Bruna V. Kal. Dec. 1609.
|
|---|
| [37] |
Konc. v knih. Bludov. VI —3881 fol. 152 ć. 56.
|
|---|
