| [1] |
458 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
afflictione non alia firmior, imo nec suavior et consolatio occurit, et quac dejectas
|
|---|
| [3] |
mentes magis erigat, quam servire nos non hominibus. sed Christo. apud quem non
|
|---|
| [4] |
est moooomokvyno,*ř*) scireque, mercedem nobis repositum apud DEUM haereditatis
|
|---|
| [5] |
aeternae. In illum itaque solum convertendi suut oculi, quoties indignis modis officia
|
|---|
| [6] |
et beneficia nostra rependuntur, qui ut scrutator est cordium, quae res hominibus
|
|---|
| [7] |
negata est, ita optime et quid praestitum est a nobis et quae gratia reponenda,
|
|---|
| [8] |
discernit. Sic te facere velim. cum vel Greineri calumniis vel Hockij autoritate
|
|---|
| [9] |
urgeris, quorum hic imbecillitatem mentis, ne quid in eum dicam gravius. amicis
|
|---|
| [10] |
pridem prodidit, alter perfidia sna inclaruit dudum. Hos itaque quid moreris? Derge
|
|---|
| [11] |
in officio, exitum Deo committe. Sic conscientia recti animum tibi reddet pacatum,
|
|---|
| [12] |
constantia laudem pariet, et aemulos fortassis ipsos, ni aliud. mitiores saltem reddet,
|
|---|
| [13] |
nisi penitus occalluerunt. Nec leve solatium ex felici conjugio et morigera uxore
|
|---|
| [14] |
capere potes, quo beneficio offert Deus lancem alteram, dum alteram imposito pon-
|
|---|
| [15] |
dere deprimit. Sic enim amaris dulcia miscere solet. ne perpetua rerum adversarum
|
|---|
| [16] |
acerbitate frangamur. In. me experimentum hoc quotidie facio, dum assiduo usu co-
|
|---|
| [17] |
gnosco, etsi non omnia mihi ex voto succedant, aliqua tamen feliciter evenire;
|
|---|
| [18] |
tolero proinde, quae hinc inde me divexant, materiamque iude precibus meis sug-
|
|---|
| [19] |
gero, quae fortassis frigidiores essent, si non incalescerent ab hoc igne. Atque ut
|
|---|
| [20] |
aliquo. exemplo clarius pateat, nolo te ignorare. arte Jesuitarum pene subtractos
|
|---|
| [21] |
fuisse ab obsequio meae jurisdictionis magistratus urbium Olomuezii et Drunae: sed
|
|---|
| [22] |
hi beneficiis meis victi nunc quidem modestius mecum agunt. Cum illis vero lis
|
|---|
| [23] |
mihi est apud regem, illata quidem, sed nondum in judicium adducta. Drevi etiam
|
|---|
| [24] |
mihi res erit cum Maximiliano Leone, provintiae praetore, qui graviter famam meam
|
|---|
| [25] |
laesit. Taceo alios, qui dum amicitiam simulant, sunt inimicissimi ; quae ideo recenseo,
|
|---|
| [26] |
ut dum vides, quae mihi ferenda sunt, discas, quid tibi sit patiendum. Ad alias
|
|---|
| [27] |
utriusque epistolae tuae partes non rescribo, quia tardius redditae, iisque. quorum
|
|---|
| [28] |
mentionem facis, iam maxima ex parte peractis, responsum frivolum redderent. Maio
|
|---|
| [29] |
de hoc te facere certiorem, rediisse me nuper domum a genero meo, ad quem filiam
|
|---|
| [30] |
deduxeram, et per eam occasionem invisisse marchionem Drandenburgicum Krnoviae,
|
|---|
| [31] |
utrobique humaniter acceptus et habitus. De Austriacis et quae ex Hungaria ha-
|
|---|
| [32] |
bemus, a patrone tuo accipies, ad quem de iis nonnulla. Vale mi Lavine et amici-
|
|---|
| [33] |
tiam nostram tuere. Drunae VI. Id. IXb. Tui amantissimus. С. 7.
|
|---|
| [34] |
Opis v knih. Blud. 3881 fol. 151 č. 52. — *) Následuje škrtnuté: vereor enim ne Hockius. — **) Tak
|
|---|
| [35] |
napsáno rukou Zerotínovou zřetelné, s dvěma chybami, misto mgoswmolyvia (přijímání osob).
|
|---|
| [36] |
1619. Marc-Antoniu Lombardovi: doporučuje mu mladého šlechtice z rodu Věžníku,
|
|---|
| [37] |
který několik let byl v službách Žerotínových a teď hodlá se zdržeti se svými soudruhy ně-
|
|---|
| [38] |
jaký čas v Ženevě; jest zámožný, neboť otec jeho zanechal jemu i jeho bratrovi jmění v ceně
|
|---|
| [39] |
asi 100.000 tolarů; proto mu Marc-Antonio může půjčití peníze, kdyby jich potřeboval, a Že-
|
|---|
