[1] |
456 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotínu
|
---|
[2] |
1616.
|
---|
[3] |
Jiřímu Erasmovi Tschernemblovi: obává se, že ztratil se list č. 1605; šíří se o věcech ve-
|
---|
[4] |
řejných; bylo by dobře, kdyby sešli se k poradě, přiberouce k ní pána z Hodic ; žádá, aby
|
---|
[5] |
ho omluvil u stavů rakouských, že jim neposlal opis odpovědi královy. (Ch.) — V Brně
|
---|
[6] |
|
---|
[7] |
(Domino Georgio Erasmo baroni a Tschernemuel) Haereo in aliquo metu,
|
---|
[8] |
illustrissime baro, ne non tibi sint redditae priores meae, quas circa initium mensis,
|
---|
[9] |
Vl. nempe Non. ad te dedi, quae etsi vix quidpiam continerent, quod mihi magnopere
|
---|
[10] |
occultandum iudicarem, nolim tamen illas periisse. Alteras posteriores, quas Olomucio
|
---|
[11] |
misi, quia legisse se retulit Hodiczius noster et quia id aliquo modo ex tuis, quas
|
---|
[12] |
per eum misisti, eonicio, gaudeo ad manus tuas pervenisse.
|
---|
[13] |
Quae scripsi, non metus novarum calamitatum mihi expressit, quas subire,
|
---|
[14] |
si ita a Deo constitutum, non abnuo, nec cupiditas fruendae pacis et eorum com-
|
---|
[15] |
modorum, quae ex ea nascuntur: quae licet aetas mea iam declinans non defugit,
|
---|
[16] |
non ita tamen illis adhaerescit, ut aliam fortunam ferre non possit; nihil dico de
|
---|
[17] |
regis favore amplificando vel tuenda dignitate, vel facultatibus non minuendis: levia
|
---|
[18] |
enim haec omnia sunt et nullius momenti apud me prae desiderio, quod me pridem
|
---|
[19] |
tenet, ut videam res vestras non minus rite quam optemus constitutas. Sed alia sunt,
|
---|
[20] |
quae in hanc sententiam me deducunt: incerti coeptorum exitus, dubii eventus etiam
|
---|
[21] |
optimorum consiliorum, levitas et inconstantia vulgi? aemulationes, invidiae, odia
|
---|
[22] |
inter primates, dissimilitudo rationum, voluntatum, sententiarum, non inter provin-
|
---|
[23] |
ciales tantum, sed inter ipsas provincias, rerum publicarum pro privatis connnodis
|
---|
[24] |
neglectus, provinciarum longis bellis et sumptibus exhaustarum egestas et impotentia,
|
---|
[25] |
penuria omnium eorum, quae ad res novas tentandas nedum fundandas et firmandas
|
---|
[26] |
necessaria; quae quoties in statera mea exactius appendo, toties ad eas rationes
|
---|
[27] |
propendeo, quae me ferre potius aliquid iubent, quam prae impatientia extremo dis-
|
---|
[28] |
crimini eum divina tum humana omnia obicere.
|
---|
[29] |
Verum docebit Deus haud dubie, quid facto opus sit, quem non invitus se-
|
---|
[30] |
quor praeeuntem. Miseret me omnino regis, quem malis consiliis innocentem, vel si
|
---|
[31] |
culpa non plane vacet, immerentem perire video, et sane quod cum salute ipsius
|
---|
[32] |
nostra coniuncta sit, non sum vacuus ab illis cogitationibus, quae rationem et viam
|
---|
[33] |
eximendae illius servituti tum infami et cum periculo tum nostro tum illius inte-
|
---|
[34] |
ritus coniunctae exquirunt.
|
---|
[35] |
Nuper cum essem apud marchionem, varia his de rebus contulimus. Suadet
|
---|
[36] |
ille foedus cum principibus Germaniae et suadet ex sententia Anhaltini, Anspa-
|
---|
[37] |
chensis et aliorum, qui Bohemos, Austrios una cum ceteris confoederationi inter
|
---|
[38] |
ipsos initae inferendos omnino existimant. Nec ego abnuerem, si persuaderi hoc
|
---|
[39] |
nostris posset. De Dohemis enim omni spe dudum excidi, sed innumerae sese offerunt
|
---|