EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
444 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína

[2]
dubios tenere possit; ut taceam, nil apertius dici potuisse, quam dum nos omuium
[3]
vestrorum hostium hostes profitemur et adversus omues auxilia pollicemur. nemine
[4]
excepto, quam duobus istis principibus, quos, exemplum vestrum imitati, non nostrum
[5]
secuti consilium, universitati hostium non minus (absit injuria verbo), quam vos,
[6]
inepte [sic] exemimus. De Austriacis vero et coeteris quid pollicear, non habeo; pru-
[7]
dentiores non dubito eodem propendere, reliquis non magna publici commodi cura. Sed
[8]
haec inter praesentes melius discuti poterunt, exactius perpendi. Adesto igitur et
[9]
quid isthic fortasse deperdideris, hic repende. Vale, vir illustris, et amari te a me
[10]
certus esto. loss. NIIIL. М. УП). Opis v knih. Bludov. 3881 fol. 148 ć. 39.

[11]
1596.

[12]
Lavinovi vyčítá, že od své svatby dosud nepsal; vyslovuje radost z toho, že Čechové domohli
[13]
se svobody náboženství; oznamuje, že koupil ves Troubsko. Na Rosicích 20. srpna 1609.

[14]
(Matthiae Lavino.) Ter uxorem habui, nec tamen maritum me factum unquam
[15]
amicorum oblivio coepit; tu nuper admodum conjugibus novis asscriptus, videris
[16]
omnium nostrüm memoriam sepelivisse. Ab eo tempore, quo nuptiae tuae celebratae
[17]
sunt, ne verbum quidem ad me, unde constare potuisset, ubi esses vel qui haberes.
[18]
Et sane nisi nuper in reditu Vienna diligentius de te inquirenti, Vittingaviae te
[19]
cum uxore vivere, indicasset tabellarius, adhuc incertus forem, ubi mihi imposterum
[20]
quaerendus esses. Effiec ergo, quaeso, ne deinceps rerum tuarum ignari ostiatim de
[21]
Lavino perquirere necesse habeamus: ne forsan censeas, aeque a literis scribendis
[22]
ac ab armis tractandis novis maritis vacationem datam. Ad me quod attinet, valeo
[23]
utcunque inter insidias et invidiam adversariorum, muneris mei functionibus intentus
[24]
et patriae securitati, quantum fieri potest, prospiciens. Non enim desunt, quibus
[25]
male est, quod eam pro libitu convellere nequeant. Dohemis de libertate religionis
[26]
vindicata et pace parta gratulor, non tamen absque metu, ne libertas illa quandoque
[27]
in licentiam migret et concordia haec novorum dissidiorum propaginem nobis inducat.
[28]
Et quidem non valde alienum est a vero, quod timeo, cum principia jàm exitum
[29]
praesagire videantur. Inter biduum cum patriarchis nostris, si Deus voluerit, con-
[30]
veniam, et quomodo ecclesiis nostris prospectum sit, agnoscam. Hodie Drunam coyito,
[31]
eum proceribus de mittendis in Bohemiam legatis deliberaturus. Si nescis, scire te
[32]
volo, me Struezium *) in vicinia a priore domino emisse; magno me quidem oneravi
[33]
aere alieno, sed vicit periculum infestae et inquietae viciniac, si alius villam illam
[34]
fuisset adeptus. Vale, etsi ad nuptias nostras non accesseris, sponsis precare felicia.
[35]
Ross. XIII. KI. VIIbr. 1609. Opis v knih. Bludov. 3881 fol. 148 v č. 40. *) Troubsko.

[36]
1597. Janu Petrovi Magni, doktoru lékařství: posílaje do Vídně pro věci objednané
[37]
ke svatbě dceřině, prosí ho jakožto důvěrníka Bonacinova, aby vše opatřil, jmenovitě aby vy-

[38]
pravil na cestu sjednané hudebníky a krejčí. Na Rosicích, 26. srpna 1609. (Konc. vlašský
[39]
v knih. Blud. I—3883.)


Text viewFacsimile