EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1608, 29.—30. prosince. 407

[2]
tenus bellum regi indixít, quis illi intentavit arma, quis militem adversus eum ar-
[3]
mavit? cur ergo Golezius in re non scripserit, militem nostrum usui et beneficio
[4]
ipsius destinatum esse? An igitur vis nos primos esse, qui infestis armis eum ag-
[5]
grediamur? satius fortassis esset, nos vobis praeire, ut in nobis postea omnis culpa
[6]
resideret? Sat scio te nihil minus agitare, quam ejusmodi consilia; ut tamen nemo
[7]
sit a vestris partibus, qui tales volvit cogitationes, non facile mihi quis persuadeat.
[8]
Vides ergo, quo jure nobis imputas, res vestras minus nobis fuisse cordi; passos
[9]
nos fuisse toto hoc tempore, cum tantis difficultatibus res conflictae; majores conatus
[10]
nostros esse debuisse: cum tamen ab ipso negocii hujus principio nihil aliud pri-
[11]
vatim et publice à nobis actum, cogitatum, consultatum, quam ut vestrae quieti et
[12]
securitati prospiceretur.

[13]
Sed pergo porro, denuo jure regi inferri posse bellum; spondeat etiam quis
[14]
datis praedibus expeditionem feliciter cessuram. Quid, tum omnesne erunt supe-
[15]
ratae difficultates? nihil posthac metuendum est à pontifice, nihil ab imperatore,
[16]
vel Hispano, vel aliis? Et ut hoc etiam largiar: nihil ergo posthac erit periculi
[17]
a rege placato? quem tu jam nunc metuis, nondum provocatum ad iram, non timebis
[18]
postea tantis injuriis exasperatum ? Quanto isitur praestat iis auxiliis, iis subsidiis,
[19]
His remediis malis vestris succurrere, quibus, quod reliquum est, vita recreetur, fo-
[20]
veatur, confirmetur, quam ancipiti cura residuos spiritus, adeoque vitam ipsam ex-
[21]
tinguere? Et sane si hanc rationem secuti fuissetis, res vestrae fortassis jam in
[22]
portu essent; quia si res ad iram veniant, nunquam, ut vercor, contingent. Рига,
[23]
addenda essent et causae explicandae, cur nullos legatos ad vos, Viennae cum essetis,
[24]
decreverimus; cur invito rese vobis, cum Arch[iduce] negocia vestra tentantibus,
[25]
uos non conjunxerimus. Sed quia illa leviuseula, et nemo est in rebus vestris pau-
[26]
lisper versatus, qui non facile hos nodos per se dissolvet, nolo tibi pluribus esse
[27]
molestus, cui forsan literae meae, non ex animi tui sententia, ut apparct, scriptae,
[28]
dudum fastidium pepererunt. Finem itaque facio et te cum tota illustrissima familia tua
[29]
et domo quam diutissime florere ex animo opto. Filiae meae illustrissimae conjugis
[30]
tuae manus, quamvis a longe, exosculantur et benevolentiae ipsius se commendant.
[31]
Vale. Olom. III. Kl. Jan. [1608]. Qui te merito suspicit, colit et amat, U. Z.

[32]
Konc. v knih. Blud. 3881 fol. 139 c. *) Psáno jako: invexerit, prvotné v&ak: acceperit.

[33]
1540. Janu Hynkovi: slibuje, že vyplní jeho přání, bude však potfebí o véei se ura-
[34]
diti, Žerotín vrátí se do Brna nebo na Rosice ; prosí o zprávy z Čech. Na Dřevoho-
[35]
sticích 29. prosince 1608. (Opis lat. v knih. Blud. VI—3881 f. 140 č. 72.)

[36]
1541.
[37]
Hraběti Jiřímu Thursovi: jest nespokojen s nesvorností' stavů v Uhfich; pieje mu štěstí k po-
[38]
výšení v úřadě; oznamuje, že císař arciknížete Leopolda, hraběte ze Suleu a jesté dvě osoby


Text viewFacsimile