| [1] |
z roku 1608, 8.—16. prosince. 403
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
Budovcovi: volbou a korunováním Matyáše za krále Uherského odvráceno bylo nebezpečí
|
|---|
| [4] |
Turecké; jest naděje, že i nepokoje v Rakousích budou brzy urovnány a že nastane mír;
|
|---|
| [5] |
snahy Pražského dvora, aby odpadlé země vrátily se k jeho poslušnosti, jsou marny; když
|
|---|
| [6] |
Žerotín pozoruje, jak zvráceně se v Čechách vládne, zdá se mu, že chtějí státi se slavnými
|
|---|
| [7] |
záhubou vlasti. — V Brně 16. prosince 1608.
|
|---|
| [8] |
(Vencislao Budovicio Baroni.) Puto tibi iam constare, quid l’osonii actum et
|
|---|
| [9] |
quo pacto princeps noster in Regem Hungariae consentientibus procerum suffragiis
|
|---|
| [10] |
electus, proclamatus, coronatus. Magno beneticio Dei accidit; metuendum enim erat,
|
|---|
| [11] |
ne distraetis animis Hungarorum et a consortio Germanorum aversis, T'urcis ad
|
|---|
| [12] |
vim apertam patefieret ostium, qui hactenus nonnisi occultissimis fraudibus impe-
|
|---|
| [13] |
rium Austriacorum genti isti, alioquin non optime erga alienigenas affectae et do-
|
|---|
| [14] |
minatum exterorum pridem fastidienti, exosum reddere ausi. Hoc metu iam maxima.
|
|---|
| [15] |
parte liberati sumus; quod ex eo reliquum est, ab Austriacis manat dissidiis, quae
|
|---|
| [16] |
nondum placatae, quamvis spes magna compositionis brevi successurae affulgeat.
|
|---|
| [17] |
Nihil enim intentatum relinquimus, ut sublatis gravissimarum offensionum causis et
|
|---|
| [18] |
concordia lenitis animis, pax publica reducatur; in ea enim, quantum humanis con-
|
|---|
| [19] |
siliis providere rebus afflictis licet, omne securitatis nostrae fundamentum posuimus,
|
|---|
| [20] |
certi, quamdiu rimula aliqua ad dissuendam coniunctionem nostram patuerit, non
|
|---|
| [21] |
cessaturam aulam vestram a nobis infestandis. Et sane non ignotum est, quid ten-
|
|---|
| [22] |
tarit hactenus et quid etiamnum conetur; nec ita caute agit Altheimius, ut artes
|
|---|
| [23] |
ipsius ad notitiam nostram non perveniant. Sed si benignitate divina Austriam dif-
|
|---|
| [24] |
ficultatibus istis, in quibus haeret, exemerimus, perdet miser operam; nihil enim
|
|---|
| [25] |
minus, quam, ut haec nostra sit sententia, ad obsequium veteris redire domini.
|
|---|
| [26] |
Frustra prosequuntur, quod elapsum est; retinendi eramus, dum et manere nobis fuit
|
|---|
| [27] |
integrum et illorum potestatis abiturientes remorari; sed offuderat Deus oculatis alio-
|
|---|
| [28] |
quin caliginem, ut respirandi nobis paululum et a metu durioris servitii emergendi,
|
|---|
| [29] |
à fluctibus impotentis dominatus requiescendi sub umbra mitioris imperii facultas esset.
|
|---|
| [30] |
Video autam Deum necdum quidem detergere nebulam istam oculis offusam ; palpant
|
|---|
| [31] |
enim adhuc in tenebris nec secus ac coeci nunc in hunc, nunc in ilum lapidem
|
|---|
| [32] |
impingunt. Quoties expendo, quae ad nos de statu rerum vestrarum referuntur, nequeo
|
|---|
| [33] |
demirari satis tam praeposterum rerum administrandarum modum; crediderim cnim
|
|---|
| [34] |
«data opera omnia perdere et patriae incendio celebres fieri velle. Sed quando ita
|
|---|
| [35] |
ilis videtur, sit sane; doleo ego quidem meorum, quos isthic caros habeo, vicem,
|
|---|
| [36] |
iuvandi vero post excussam tantam e manibus opportunitatem rationem nullam
|
|---|
| [37] |
invenio. Non tamen dubito, quin et ipsorum malis finem praestituerit [sic] Deus,
|
|---|
| [38] |
qui utinam adsit brevi. Comitia Paulina non minus differenda audio, quam de Mar-
|
|---|
| [39] |
tinensibus actum sit. Praevidebam ego ista, cum apud vos essem, sed nullus erat
|
|---|
| [40] |
51*
|
|---|
