| [1] |
24 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Zerotina
|
|---|
| [2] |
Anglorum et Belgarum, qui a quatuor annis incirca orta inter Hamburgenses cives
|
|---|
| [3] |
et ipsos dissensione magna frequentia huc commigrarunt. Dies hic est vigesimus,
|
|---|
| [4] |
ex quo in ea haereo, invitus quidem, sed adactus partim inconstantia ventorum,
|
|---|
| [5] |
partim absentia classis Anglicae, quae hoc toto spacio a me magno desiderio ex-
|
|---|
| [6] |
pectata comparuit tandem fere hac ipsa hora, et cum illa etiam appulit navis, quae
|
|---|
| [7] |
iam ante bimestre ab amicis in ipsa Anglia in usum meum conducta me hinc in
|
|---|
| [8] |
Normandiam primo tempore opportuno devectura est. Inde ad regem, ubicunque
|
|---|
| [9] |
is fuerit, cogito; qui si Rothomagum obsessurus est, ut hic constanti rumore affir-
|
|---|
| [10] |
matur, nec longa nec difficilis mihi ad ipsum erit via. Quo si me Deus, uti spero
|
|---|
| [11] |
et precor, incolumem perduxerit, faciam te prima occasione certiorem per literas;
|
|---|
| [12] |
ad quas si rescribere libuerit, facies id per legatum, qui Soloduri est, quem scio
|
|---|
| [13] |
utrique nostrum libenter hac in re gratificaturum. Me autem atque iter meum et
|
|---|
| [14] |
hoc totum consilium tuis ad Deum precibus commendo, quibus si me adiuveris, non
|
|---|
| [15] |
despero sortiturum id felicem successum, non secus ac felix habuit principium. Te
|
|---|
| [16] |
autem, quem scio mei amantissimum, non defuturum mihi in re pia, plane mihi
|
|---|
| [17] |
persuadeo. Atque haec sufficiant hactenus, donec futuri progressus ampliorem mihi
|
|---|
| [18] |
scribendi subministrent materiam. Interea tamen hoc obiter adiiciam, paulo ante
|
|---|
| [19] |
meum discessum baroni Kauniczio nostro natum filium; Circlerum autem in patriam
|
|---|
| [20] |
cogitasse cum barone Waldsteinio discipulo et discipuli filio, ubi cum hanc hyemem
|
|---|
| [21] |
transegerit, insequenti vere Argentinam illum deducturus est. Fratrem meum, ne hoc
|
|---|
| [22] |
quoque ignores, Senis nunc agere autumo. Nihil ab illo literarum, postquam iter
|
|---|
| [23] |
ingressus est, accepi. Intellexi tamen ex literis legati Galli, qui Venetiis est, ad me
|
|---|
| [24] |
nuper scriptis, visum illum fuisse Mantuae et Mirandulae, unde Dononiam properasset.
|
|---|
| [25] |
Nobili viro Offenburgio Iselio et cacteris amicis meis et membris cum reipublicae
|
|---|
| [26] |
tum academiae vestrae, quin etiam lectissimae foeminae coniugi tuae ct filiabus, nec
|
|---|
| [27] |
non doctoribus Arragosio et Felici plurimam salutem asscribo atque singulis dili-
|
|---|
| [28] |
genter me commendari peto. Vale vir clarissime et mihi loco patris colende. Stadena,
|
|---|
| [29] |
pridie idus Novembris A. 91. Tui studiosissimus Carolus Zerotinus.
|
|---|
| [30] |
Archiv Bludovsky, MS. é. 4134 pag. 230.
|
|---|
| [31] |
|
|---|
| [32] |
Janu Castiglionimu omlouvá se, že dlouho nepsal; vypisuje pohnutky a průběh své cesty
|
|---|
| [33] |
do Francie; k cestě pohnula jej horoucí touha sloužiti králi Francouzskému a přání věno-
|
|---|
| [34] |
чай se umění válečnému; mnozí snad budou Žerotína tupiti pro jeho rozhodnutí, soudíce,
|
|---|
| [35] |
že nezdar první jeho cesty měl ho poučiti, aby jí znova nepodnikal; nyní jsou však poměry
|
|---|
| [36] |
jiné, smrtí své manželky stal se úplně volným, nezávisí na nikom, než na sobě, a nepo-
|
|---|
| [37] |
třebuje potlačovati svoje touhy a náklonnosti. — V Stadenu 12. listopadu 1591.
|
|---|
| [38] |
(Al signor Giovan Francesco Castiglioni a Basilea.)*) Molto magnifico signor
|
|---|
| [39] |
mio osservandissimo! Considerando V'* S"5, qualmente possa esser’impacciato uno,
|
|---|
