[1] |
378 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
imposterum res vestras neglecturi sumus, quoties justa et legitima causa proposita
|
---|
[3] |
nobis fuerit juris vestri tuendi, nam ulterius ex foedere non tenemur. Interim vos
|
---|
[4] |
quam possum maxime hortor, rogo, obtestor, ne de rebus non necessariis moveatis
|
---|
[5] |
litem, nec obstinate nimis de iis disceptetis, quibus salva conscientia potestis carere:
|
---|
[6] |
aegre enim patiuntur sibi eripi principes, quae sui juris esse existimant; et quae
|
---|
[7] |
concedunt, gratis volunt videri fecisse, non coacti. Hacc ad tuas prolixius, quam
|
---|
[8] |
institueram ; essent quidem plura addenda, sed nolo tibi gravis esse in negocio ex
|
---|
[9] |
se molesto. Libere respondi, quod hoc sit amicorum proprium, imo ex libera accu-
|
---|
[10] |
satione tua collivo, me a te sincere amari. Vale, mi illustrissime D^*, et omnes
|
---|
[11] |
tuos peramanter et officiose saluta. Filii tui valent. Ross. KL Oct. 1608. Qui te
|
---|
[12] |
non minus ac se ipsum amat —.
|
---|
[13] |
Konc. v knih. Bludov. 3881. fol. 134. & 47. — *) (Na str. 376.) Původně bylo napsáno: Vienna.
|
---|
[14] |
1512.
|
---|
[15] |
Jiřímu Erasmovi baronovi Tschernemblovi: neschvaluje, že do móst zavedena bohoslužba
|
---|
[16] |
evangelická, i uvádí následky, které by to mohlo miti. — Na Rosicích 2. října 1608.
|
---|
[17] |
(Domino Georgio Erasmo baroni a Tschernemel) Quo tempore postremis tuis.
|
---|
[18] |
illustrissime baro, rescripsi nihil mihi adhuc de iis, ob quae passim hie accusamiui.
|
---|
[19] |
innotuerat; hoc solum constabat, quod Lincii et alibi per Superiorem Austrizun con-
|
---|
[20] |
cionibus sacris omnia personarent ct praecones verbi divini hic inde per oppida et
|
---|
[21] |
vicos essent recepti. At ubi de milite a vobis conducto, urbibus in potestatem re-
|
---|
[22] |
dactis, magistratibus autoritate exutis invaluit fama, confestim rei cognoscendae
|
---|
[23] |
causa ad Starrenbergium nostrum scripsi; sed tabellarius, qui ad eum missus est.
|
---|
[24] |
a te quidem binas epistolas, ab illo vero nihil attulit, nec multum refert; satisfecit
|
---|
[25] |
enim ille interim, quamvis ignarus et aliud agens, meo desiderio, cum ad pleraque.
|
---|
[26] |
de quibus certior fieri cupiebam, copiose et diligenter ad me Hornà per Rüdolphum
|
---|
[27] |
Tiefenbachium datis litteris prius, quam se provocatum sciret, responderit. Quam
|
---|
[28] |
metuo, ne haec principia tristem nacta exitum grauioribus nos irretiant periculis,
|
---|
[29] |
quam unquam experti simus! Quoties enim vos palam dicto et scripto contestantes
|
---|
[30] |
video extrema potius esse tentaturos quam extra condiciones praescriptas fidem da-
|
---|
[31] |
turos principi; illum vero, ut per omnia illis assentiatur, nisi coactus, minime mili
|
---|
[32] |
polliceor. Quid expectem aliud, quam ut aut ille in vos arma sumat, aut vos tuen-
|
---|
[33] |
darum opinionum vestrarum causa bellum illi indicatis ?
|
---|
[34] |
Haec cum meditor — meditor autem quotidie — fateor, me anxium animi
|
---|
[35] |
et tam de principe quam de vobis, imo de universis his provinciis sollicitum, varia
|
---|
[36] |
versare animo, sive enim ab illo fiat principium, sive a vobis, multis malis nos
|
---|
[37] |
omnes implicari necesse est: quanto praestaret evangelium pacis pacate promovere.
|
---|
[38] |
iura patria iure tueri, rem publicam legibus, non armis constituere, ct vim potius
|
---|