EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1608, 1. října. 377

[2]
intervallum licuerit amplius, vel potius non licuerit, ostende. Video tibi omnem
[3]
moram longam, at quid facias? non omnia sunt confundenda et intricanda festina-
[4]
tione. Etiam medici lentis remediis magnos morbos curant. Permitte reliqua tempori,
[5]
quod ad maturitatem perducet, quae cruda adhuc, quae inmitia. At nos opprimemur
[6]
interea, inquies. Vis quidem, quod sciam, nulla hactenus apparet; istud si dicas,
[7]
nec vos. nec nos, nec ipse princeps tutus, si dolo et fraude agere libeat.

[8]
Sed ad alterum caput accedo, ubi potissima haec culpa, quod nostras res
[9]
composuerimus vobis neglectis. [d quomodo se habeat, videamus. Meministi absque
[10]
dubio, quid in castris ad Sterboholium inter nos convenerit: ut quam primo pro-
[11]
vinciun imperii capessendi causa ingressus esset princeps, rebus suis constitutis,
[12]
nihil detrectando, nihil declinando, fidem illi obsequi decet hac una exceptione
[13]
adhibita, ne id damno esset pactioni, inter foederatas provincias confectae. At quis
[14]
est ille, qui ita pudorem exuit, ut deferre nos ad te fuerit ausus, ac si praeter-
[15]
missum id a nobis fuisset? Voco in testimonium Moravios omnes et quotquot ad-
[16]
fuerunt, ex Austriacis, me disertis verbis eam conditionem ante praestitum homagium
[17]
reliquae orationi apposuisse, ne fides data esset imposterum fraudi privilegiis nostris,
[18]
immunitatibus, confoederationibus et caeteris, quae una fuerunt adjecta. Bone Deus,
[19]
quid possis praeterea! Nam quod non expresserimus principi, ut instas, solemne
[20]
jurium: vestrorum et inter ea praecipue religionis illibate conservandae votum, nihil
[21]
hoc loco peccatum est, eum nostri hoc non fucrit officii, neque pacta hoc nostra
[22]
postulent, neque id moris sit uspiam. At fecissetis vos ipsi, si primi fuissetis in re-
[23]
cipiendo principe, aut fecissetis saltem praeter rem et rationem? Non enim ignoras,
[24]
publice hoc ad Sterboholium, cum de legatis ad prima, quae deberentur, comitia
[25]
mittendis ageretur, rejectum repudiatumque fuisse. Nec tamen privatim intermissum,
[26]
quod publice silentio. praeteritum fuit; nam mihi ipsi, taceo alios, princeps promisit,
[27]
ita se adversus vos gesturum, ne haberetis de eo conquerendi causam. Et quid, si
[28]
et num adhuc dicat hoc ipsum? sed ista non tango, cum hoc tempore non illum,
[29]
sed nosmet ipsos defendendos susceperim. Vides jam, quam facile tibi persuaderi
[30]
passus es, ut nos damnares inauditos; imo vides, quam vera ista, quod vos desc-
[31]
ruerimus, quod malam pro officiis retulerimus gratiun, quod foedus ictum viola-
[32]
verimus factis, licet verbis tueamur. (uae cum longe aliter se habeant, quam ad
[33]
te relatum est, recte feceris, si iis, qui quotidie et palam nos, ut scribis, accusant,
[34]
melius cos facturos fuisse, si tantum studii posuissent in imitandis nobis quam
[35]
arguendis, responderis.

[36]
Caeterum nos minime in eo sumus, uf pericula vestra spectemus otiosi; imo
[37]
cum ex literis ordinum Austriae intellexissem, eratum illis fore, si proceres nostros
[38]
quam primum convocassem, ut iliis morem gererem, conventum indixi Znoymam ad

[39]
Nonas proximas, in quo de legatione ad Serenissimum mittenda deliberabitur: nec
[40]
Archiv Cesky XXVII. 48


Text viewFacsimile