EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1608, 26.—80. září. 373

[2]
und neben Krzaigung meiner willigen willfährigen Dienst wirklich zu erweisen.
[3]
Will beneben nit unterlassen, weil cs die Noth erfordert und sic cs begehren, ohne
[4]
längern Aufschub etliche der fürnembsten von Herren- u. Ritterstand unserer evan-
[5]
gelischen Religion, so hie in der Nihent gesessen, gehen Znimb auf den 6. kunf-
[6]
tigen Monats October zu beschreiben, denselben der Herren Missivschreiben sowohl
[7]
auch die beigeleste Kinschlüss zu überantworten, und ihr billiche Begehren, soviel
[8]
mir müglich, zu befürdern; verhoffe auch, sie werden ihrem vorigen Erbieten nach
[9]
nicht unterlassen, der Herrn in allen billichen Sachen und. insonderheit in diesem
[10]
negotio sich nachbarlich anzunehmben ; wie ich auch für meine Person zu ihren Diensten
[11]
mich freundlich und treulich erbiete, sie hiemit Gottes Schutz und Segen treulich
[12]
empfelchend. Datum Rossitz den 27. September anno 1608. M[einer] Hferren] d[ienst]-

[13]
williger Knecht und Freund Carl der Alter Herr von Zerotin.
[14]
Souć. opis v zem. arch. Śtyrskóm. Tiśtóno v Zeitschr. fir die (Gesch. Mihr. u Schles., Jahrg.

[15]
IV. (1900) str. 267.

[16]
1508.
[17]
Timinovi: vyslovuje obavu, že z nepokojů rakouských vzniknou nepříjemnosti i Moravanům
[18]
a Uhrům; dobře jednali Moravané, že nečiníce přílišných požadavků, spokojili se povolením
[19]
svobody vyznání a práva občanského pro všechny; dosáhne-li se později větších uspěchův,
[20]
i Zerotín bude se z toho radovati; zatím však nemá valné naděje. 30. září 1608.

[21]
(Mattiac Timino medico.) S. D. Vellem ct tibi ct coeteris amicis frequentia
[22]
mearum literarum satisfacere posse, sed quae impediunt, non ignoras: totos fere dies
[23]
scribendo consumo, nec tamen praesto, quantum sat sit et quantum ipsemet judico,
[24]
rationem muneris mei, rationem etiam officii erga amicos requirere. Verum danda
[25]
est mihi venia et non pro summo jure mecum agendum, cogitandum potius, me non
[26]
solum firmam conservare meorum memoriam, sed quoties licet, quoties graviores
[27]
oecupationes non prohibent, libenter eam testari, erga te praesertim, quem non mi-
[28]
nore observantia quam amore semper sum prosecutus. Nos hie Dei beneficio optata
[29]
fruimur quiete, sed vicini Austriaci adhuc fluctuant. In eorum gratiam conventum
[30]
indixi Znoymam ad Nonas VIIIbris: non quidem improbo, quae agunt, sed vellem, minus
[31]
turbarum dedissent. Vereor enim, ne, si res non componantur, et nobis et Hungaris
[32]
non exiguam creent molestiam. Haec cum vides, judica, utrum jure nos accusaris,
[33]
quod Olomucensibus et Brunensibus publicum concionum in urbe habendarum pri-
[34]
vilegium non petierimus; multa sunt expendenda iis praesertim, qui ad clavum
[35]
sedent, ne navim reipublicae vel intempestis fluctibus nimis fidenter permittant, vel
[36]
in scopulos minus caute impellant. Plus satis adepti sumus, quando et professio re-
[37]
ligionis omnibus libera et jus civitatis omnibus commune concessum; qui plus obti-
[38]
nuerint, iis sane tantum abest, ut invideam, ut etiam gratulari paratus sim; quamvis
[39]
dum perspicio, quid genus hominum nostri orthodoxi promoveant, exigua mihi erit


Text viewFacsimile