| [1] |
352 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Żerotina
|
|---|
| [2] |
Moravě místo, kteréž oním listem arciknížecím se mu nabízí. — V Pulkavě (Polkau) 9. čer-
|
|---|
| [3] |
vence 1608. (Opis souč. lat. v knih. Blud. VI—3881 f. 129, & 22)
|
|---|
| [4] |
|
|---|
| [5] |
Jiřímu hraběti Thurzovi: odpovídá na omluvu jeho v příčině vyloupení hradu Brumovského,
|
|---|
| [6] |
jehož dopustili se zeť Thurzův Ondřej Jakusić a Emerik Dozi. Poněvadž pan Kavka uveden
|
|---|
| [7] |
býti má v držení statků svých, žádá Žerotín hraběte Thurza, aby působil na Jakusiče, aby
|
|---|
| [8] |
vzaté věci navráceny byly. Oznamuje, že vypraveni budou poslové k arciknížeti Matyáši, kteří
|
|---|
| [9] |
ho mají pozvati, aby 25. srpna do Brna přijel a ve správu země se uvázal. (Ch.) —
|
|---|
| [10] |
V Olomouci 24. července 1608.
|
|---|
| [11] |
Illustrissime domine, amice et vicine mihi observandissime. Salute et serviti-
|
|---|
| [12] |
orum meorum praemissa commendatione. Legi litteras ab Illustrissima D"*V* ad do-
|
|---|
| [13] |
minos Carolum Lichtensteinium, Georgium Hodiczium et ad me datas, quibus excusat
|
|---|
| [14] |
arcis Brumoviensis direptionem ; ita enim appellari potest, si quidem ad nos relatum
|
|---|
| [15] |
est, commeatum et supellectilem maxima ex parte, quin etiam numeratam pecuniam,
|
|---|
| [16] |
quae apud rationum ministros inventa, a magnifico domino Andrea Jakusith, genero
|
|---|
| [17] |
suo, e£ domino Emerico Dozi ablatam et in usum eorum conversam. Quamvis autem
|
|---|
| [18] |
IDV* tum exemplis adductis tum consuetudine belli prolata factum id a culpa li-
|
|---|
| [19] |
berare conetur, nemini tamen nostrum dubium est, quin pro prudentia sua ct iudicio
|
|---|
| [20] |
eximio ipsamet agnoscat, nulla ratione res nostras cum tumultu Doczkaino conferri
|
|---|
| [21] |
posse. Nullus enim nune in Moravia miles, qui provinciam devastaret, qualem Hun-
|
|---|
| [22] |
garia tum intra viscera sua alebat, neque dominus Jakusicz aut dominus Dozi hostes,
|
|---|
| [23] |
quo nomine merito insigniri possunt, qui arcem Berencz et civitatem Zalkolczensem
|
|---|
| [24] |
hostiliter aggressi, sed mandatarii tantum et executores alienae voluntatis armati
|
|---|
| [25] |
autoritate publica, non viribus propriis, quibus nihil attentare ausi fuissent, nisi
|
|---|
| [26] |
accessisset nomen et existimatio supremi, qui tum in provincia erat magistratus.
|
|---|
| [27] |
Quapropter minime illis licuit absque consensu illius in rem alienam ipsorum fidei
|
|---|
| [28] |
et administrationi creditam manus inferre, quin potius officii ipsorum fuit, vim ex-
|
|---|
| [29] |
traneam propulsare et a damnis detrimentisque praecavere, ut quoties opus fuisset,
|
|---|
| [30] |
res integra vel possessoribus legitimis restitui vel aliis administratoribus, qui iu locum
|
|---|
| [31] |
eorum suecessissent, consignari potuisset. Id enim apud nos moris quem neuter
|
|---|
| [32] |
ignorare potuit, quando ambo provinciae nostrae ascripti.
|
|---|
| [33] |
Proinde tum nomine dominorum Lichtensteinii et Hodiczii, tum quoque ratione
|
|---|
| [34] |
officii et muneris, quod mihi per hos dies impositum, quin pro amicitia etiam nostra
|
|---|
| [35] |
ab IDV* obnixe peto, quandoquidem non illam latet, dominum Kavkam vi pacifica-
|
|---|
| [36] |
tionis et concordiae in Bohemia initae et stabilitae in bona sua reducendum, quod
|
|---|
| [37] |
etiam his comitiis confirmatum et ab omnibus ordinibus approbatum est, ut autori-
|
|---|
| [38] |
tatem suam apud magnificum dominum Jakusith interponat, ne difficultatem moveat
|
|---|
| [39] |
in restituendis rebus ablatis, quandoquidem id aequitati maxime est consentaneum
|
|---|
