| [1] |
336 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
Quod vero et tu aemulos et obtrectatores experiris, equidem non valde
|
|---|
| [3] |
miror: habet ubique sua instrumenta diabolus, quibus exercet pios. Tu modo officio
|
|---|
| [4] |
tuo insta, cetera Deo committe; non potest enim haec vita nostra non habere, cum
|
|---|
| [5] |
quibus conflictetur, si quidem lenitas perpetua obnoxia est. Hic pugnandum est, ut
|
|---|
| [6] |
victores illic coronemur. Dabit poenas aliquando hypocrita ille perfidiae suae, cum
|
|---|
| [7] |
tu ut servus bonus bene administrati muneris commissi testimonium luculentum
|
|---|
| [8] |
accipies; neque te hoc perturbat nunc, quod multos sub fidelium nomine absque fide
|
|---|
| [9] |
vel fidei effectis vivere videas. Nosti etiam magistrum nostrum inter proximos ha-
|
|---|
| [10] |
buisse Judam, novisse et tolerasse. Quanto magis te id facere decet, cuius est
|
|---|
| [11] |
exemplum domini sui imitari, neque plus illo velle sapere, cum discipulus non sit
|
|---|
| [12] |
supra magistrum. Praeterea monet apostolus, ut opus suum unusquisque probet,
|
|---|
| [13] |
alterius autem servum non judicet, qui domino suo stat et audet; se ipsum excutiat,
|
|---|
| [14] |
utrum in fide sit, cum sua quisque fide vivit, non aliena. Impios et hypocritas Deus
|
|---|
| [15] |
suo iudicio reservavit; nostrum est, non condemnare illos, sed monere, si correctio-
|
|---|
| [16] |
nem non admittunt, declinare, interim tamen commendare illos Deo, quandoquidem
|
|---|
| [17] |
in multis latet fides, quae ipsi authori illius cognita, etsi nobis ex manifestis fru-
|
|---|
| [18] |
ctibus non apparet. Interim ut aliena improbitas nostrae pietati, sic reprobatio
|
|---|
| [19] |
aliorum nostrae saluti nihil officit; neque hoc nobis damno est, quod ab aliis cari-
|
|---|
| [20] |
tatis officia non experiamur, dummodo nos ipsi caritatem exerceamus in alios. De
|
|---|
| [21] |
ministerio verbi externo eadem ratio est. Contemptum tantum aversatur Deus, non
|
|---|
| [22] |
ita alligat his mediis, ut absque illis salutem nostram in periculo esse velit; novit
|
|---|
| [23] |
ille animum tuum, hunc probat, hoc contentus est. Scit, si tuae est potestatis,
|
|---|
| [24] |
aulam vestram absque exercitiis pietatis non futuram. Jam quod illis creas et tu
|
|---|
| [25] |
et alii, domini tui erit respondere, non tuum; tu interim cogites, nos omnes esse
|
|---|
| [26] |
regium sacerdotium, omnes accepisse spiritum sanctum et fidem, quam auditu verbi
|
|---|
| [27] |
divini et sacramenti perceptione firmare non potes, lectioni interim fove et pre-
|
|---|
| [28] |
cibus, dum Deus tibi et aliis de fideli verbi sui praecone prospiciat. Copiosius for-
|
|---|
| [29] |
tassis ista, quam opus est, sed non potui non facere, quin evellerem spiculum istud,
|
|---|
| [30] |
quod ab hoste immissum animo tuo inhaesisse ex epistolae tuae una et altera sen-
|
|---|
| [31] |
tentia animadverti. Caetera lubens perticeo .... mentionem primarum epistolarum
|
|---|
| [32] |
.... tibi adhue acerbius scriptae vi[den]tur, quamvis ego, quantum maxime [po]tui,
|
|---|
| [33] |
moderationem adhibere conatus sum; et quod ipse cupiam te videre et de rebus
|
|---|
| [34] |
meis tecum conferre, scribo penitius domino tuo, ut in dies aliquot copiam tui
|
|---|
| [35] |
nobis faciat. Vale. Rossicio Idibus Decembris [1607].
|
|---|
| [36] |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881 fol. 123% č. 65.
|
|---|
| [37] |
1454. Panu de Beaugy: omlouvá se, že svým dopisem vyrušuje jej z jeho zaměstknání ;
|
|---|
| [38] |
nemůže mu nic zajímavého psáti, ale chce pouze ujistiti jej, že stále chová k němu stejnou
|
|---|
