| [1] |
z roku 1607, 13. prosince. 335
|
|---|
| [2] |
commendo et illustrem domum tuam, in eaque praecipue coniugem et filiam, quibus
|
|---|
| [3] |
plurimam [sa]lutem nunciari a me cupio. Rossicii idibus Decembris [1607]. Tui
|
|---|
| [4] |
semper amantissimus et observantissimus.
|
|---|
| [5] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 123% č. 60.
|
|---|
| [6] |
1453.
|
|---|
| [7] |
Lékaři Matyáši Timinovi oznamuje, že návodem nepřátel svých stal se císařovým komisařem
|
|---|
| [8] |
při sněmě. Děkuje mu, že ho upozornil na úklady, které mu strojili nepřátelé a zejména
|
|---|
| [9] |
«Berka. Prosi ho, aby tak činil i na příště. — Na Rosicích 13. prosince 1607.
|
|---|
| [10] |
(Matthiae Timino medico.) Litterae tuae, charissime Timine, in ipsis comitiis
|
|---|
| [11] |
mihi redditae sunt. Interfui illis non quidem ut constitueram, sed ut voluerunt ii,
|
|---|
| [12] |
qui me exclusum a consultationibus publicis cupiebant. Horum enim sententia re-
|
|---|
| [13] |
nunciatus sum caesaris ad ordines legatus, atque ut omnibus pateret, quo animo et
|
|---|
| [14] |
consilio id fieret, adiunctus mihi Georgius Hodiczius cum Joanne Dukuvka. Novum
|
|---|
| [15] |
hoc commentum, quamvis non omnino novum, sed longo intervallo repetitum, apud
|
|---|
| [16] |
multos risum excitavit, apud alio$ admirationem, apud plures eosque patriae aman-
|
|---|
| [17] |
tiores. maerorem. Ego cum sociis videbar mihi referre Christum, cum purpura
|
|---|
| [18] |
amictus a satellitio Pilati ,BRex Judaeorum salutaretur. Tuli patienter contumeliam
|
|---|
| [19] |
cum calumnia coniunctam, quamvis apud cordatiores non dissimularem, intelligere
|
|---|
| [20] |
me, quid sibi vellet fictitius iste honor. Utut res cecidit, non habebunt tamen mea
|
|---|
| [21] |
opinione, quod iure cavillentur, nam si opera nostra negotium nobis demandatum
|
|---|
| [22] |
promotum non fuit, certe neque fuit conturbatum. Impetravit enim caesar, quod
|
|---|
| [23] |
voluit, et quod iussit ille, qui nune apud nos rerum potitur.
|
|---|
| [24] |
Tibi porro magnas gratias ago, quod me de insidiis adversariorum monuisti ;
|
|---|
| [25] |
iam dudum experientia ipsa me docuit, quid ab illis mihi exspectandum. Sed tendant
|
|---|
| [26] |
sane, si ita velint, laqueos, aeque facile permitente Deo illis capiendis quam mihi
|
|---|
| [27] |
irretiendo servituros. Sufficit mihi nulla mea culpa id fieri; ipsi viderint, quo insti-
|
|---|
| [28] |
gante me perditum volunt, cum se sciant nunquam a me lacessitos. Religionem
|
|---|
| [29] |
si obtendant, ostendant prius me errare; si rempublicam, ipsimet prius a culpa se
|
|---|
| [30] |
liberent, nam me conservandae illius studuisse semper omnibus manifestum est.
|
|---|
| [31] |
Quamvis autem grave sit iniurias placide ferre posse, facio tamen pro viribus, non
|
|---|
| [32] |
ut conatus illorum patientia frangam, mam hac ratione nihil hactenus profectum,
|
|---|
| [33] |
sed ut obsequar Deo, constantiam hanc in adversis a suis exigenti.
|
|---|
| [34] |
Nescio, utrum ad notitiam tuam pervenerit agitasse hoc hostes meos autore
|
|---|
| [35] |
Derka, ut denuo senatu moverer, et obtinuisse fere, sed postea mutato consilio, cum
|
|---|
| [36] |
id nimis indignum videretur, rem in aliud tempus distulisse. Si imposterum cius-
|
|---|
| [37] |
modi quid tibi innotuerit, non exigui beneficii loco habebo, si me quam primum
|
|---|
| [38] |
lecisses de eo certiorem.
|
|---|
