| [1] |
334 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
tua alio deflixerit, colligere nequeo; venienti libenter ea praestabo officia, quae a me
|
|---|
| [3] |
requiris; quod si emanserit non dabis mihi, ut opinor, vitio, quod desiderio tuo
|
|---|
| [4] |
non fuerim obsecutus. Sed tu nunc quid dices, cum intelliges, me ex perduelle ct
|
|---|
| [5] |
maiestatis reo in legatum caesaris evasisse? Tuüdebis fortasse et facile concedere,
|
|---|
| [6] |
ut tanto honoris fastigio solus absque invidia fruar, inquies; at falleris, nullus hic
|
|---|
| [7] |
metus, nullae insidiae, meritis nostris hoc. datum est et fidei et auctoritati, quibus
|
|---|
| [8] |
effectum etiam, ut pleraque obtinuerimus, quae nomine caesaris ab ordinibus pro-
|
|---|
| [9] |
vinciae postulavimus. Videre, quo ventum sit; illi ipsi qui alias hostes, iam autores
|
|---|
| [10] |
et adiutores dignitatis nostrae. Jubeo te bene sperare, etiam tu aliquando orna-
|
|---|
| [11] |
beris, si legatione ad HRhadamanthem fuerit opus.
|
|---|
| [12] |
Sed ad seria. Accepi utramque tuam, et ut dicam, quod res est, invideo
|
|---|
| [13] |
tibi felicitatem illam, quae tibi tam splendidos hospites domum adduxit; utinam
|
|---|
| [14] |
licuisset fortunae tuae aliqua saltem ex parte communicare; dudum enim mihi in
|
|---|
| [15] |
optatis comites illos videre posse et alloqui.
|
|---|
| [16] |
Cum Mansfeldio nulla mihi est nedum consuetudo, sed nec noticia, quamvis
|
|---|
| [17] |
nomen saepius auditum, tum virtus et condicio et multa, Germanarum rerum prae-
|
|---|
| [18] |
sertim, peritia laudata apud me non semel Hanovium vidi Viennae ante plures
|
|---|
| [19] |
annos, ab eo tempore non raro salus mihi eius nomine ascripta, literae etiam ni
|
|---|
| [20] |
fallor bis datae. Postquam intellesi a caesare evocatum, in spe fui Pragae me illum
|
|---|
| [21] |
convenire posse, eaque potissimum retentus sum, quominus interim compe[l]larem
|
|---|
| [22] |
per litteras, sed ommissa deinde per intermissionem iudiciorum profectione, amissa
|
|---|
| [23] |
est simul occasio et videndi praesentem et ad absentem scribendi; excusabo culpam
|
|---|
| [24] |
per amicum meum Drederodium, internuncium ordinum Belgii apud principes Ger-
|
|---|
| [25] |
manos, qui in oppido comitis Hanoviae sedem fixit. De negotio, cuius mentionem
|
|---|
| [26] |
facis, ita sentio, ut scribis, sed quia spatiosus nimis ingrediendus mihi esset campus,
|
|---|
| [27] |
si sententiae meae argumenta proponenda et exponenda essent, reservabo ea ad con-
|
|---|
| [28] |
gressum nostrum, qui utinàm brevi nobis contingat felix, nam conspectu tuo ct
|
|---|
| [29] |
colloquio aegre tam diu careo. (Quod literas Dasilea allatas ut recte acc[i]perem
|
|---|
| [30] |
curasti, ago gratias; Amandum imitarer, si Moraviae res tam in securo essent,
|
|---|
| [31] |
quam Basilienses, sed quum vereor, ne novus hie annus novas det turbas, nihil est,
|
|---|
| [32] |
quod me non teneat. Coelestia et terrest[r]ia signa nobis magni aliquid praesagiunt.
|
|---|
| [33] |
Praeter cometam, qui iam disparuit, terrae motum in variis provinciae locis scen-
|
|---|
| [34] |
serunt multi, ignem etiam coelo decidisse quidam affirmant. Drunnae qui fuimus, ut
|
|---|
| [35] |
alii alibi, duabus ab occasu solis horis tanta repente luce circumfusi sumus, ut
|
|---|
| [36] |
tenebrae difugisse viderentur et coelum conspiceretur non secus ac interdiu. Haec
|
|---|
| [37] |
frustra accidisse nemo mihi persuadebit. Si non me Deo commisissem et mea, de
|
|---|
| [38] |
deserenda patria cogitarem; sed quia fiduciam collocavi in auxilio ipsius et pro-
|
|---|
| [39] |
tectione, expectabo eventum, si diutius me vivere voluerit. Interim te quoque illi
|
|---|
