| [1] |
z roku 1607, 10.—19. listopadu. 327
|
|---|
| [2] |
immanitas tum adversum se, tum adversus alios pro necessaria severitate, a quibus
|
|---|
| [3] |
non minus facilis est. descensus ad Orcum, quam a contrariis vitiis.
|
|---|
| [4] |
Sed ct hoc diligenter observandum est, Deum ut plurim[um] per contrarias
|
|---|
| [5] |
vias eo nos deducere, quo ipso praeeunte tendimus; saepe accidit. ut multa videantur
|
|---|
| [6] |
nobis valde noxia, quae tamen salutaria [even]tus probat, et ex adverso multa plu-
|
|---|
| [7] |
rimum conducere rebus nostris arbitramur, quae tamen maxime officiunt. Caute ita-
|
|---|
| [8] |
que et valde accurate incedendum hic est, nec unquam ita urgendum in rebus
|
|---|
| [9] |
mediis institutum nostrum, ut nullus mutationi consilii locus relinquatur. Proinde si
|
|---|
| [10] |
uspiam alibi, in tentationibus lente est festinandum et temporis utendum beneficio,
|
|---|
| [11] |
quod obscuris et dubiis rebus nostris lumen ut plurimum afferre [solet]. Huius rei
|
|---|
| [12] |
exempla plura occurrunt in sacris literis, sed longe illustrissimum est in Josepho et
|
|---|
| [13] |
fratribus. Horn consilium fuit vel interempto v[el] procul amoto adolescente fidem
|
|---|
| [14] |
somniorum, quibus illi supremum honoris fastigium, ipsis vero subiectio praenuncia-
|
|---|
| [15] |
batur, eludere, [sed] nihilominus ita- gubernante animas ipsorum Deo, autores illi
|
|---|
| [16] |
extiterunt ipsimet tantae adeundae dignitafis. E contrario Joseph[o] in Egrptum cum
|
|---|
| [17] |
Madianitis proficiscenti haud dubie nihil aliud quam mors vel perpetua servitus
|
|---|
| [18] |
obversa[ri], nihil tristius, nihil acerbius accidere potuisse videbatur, et nitebatur tamen
|
|---|
| [19] |
ad regnum. Quae si consideraverimus, non inviti sequem[ur] Deum, et. quemadmodum
|
|---|
| [20] |
cum Jeremia vias hominis non esse in potestate eius agnoscimus, ita cum Davide
|
|---|
| [21] |
vias nostras à Deo diri[ei] precabimur. Unum adhuc adiciam, periculosissimum vide-
|
|---|
| [22] |
licet esse imaginationis morbum, et proinde diligenter vitandum, quidquid eam vel
|
|---|
| [23] |
accersere vel confirmare potest. Tu ipse ex arte tua id nosti, ego vero meo malo
|
|---|
| [24] |
sum expertus, atque id adeo, ut ne nunc quidem vim morbi plane extinctam sen-
|
|---|
| [25] |
tiam. Remedia, quibus utare, longe melius intelligis, quam ab ullo alio praescribi
|
|---|
| [26] |
possint. Suadeo tamen, ut mentem quibuscunque modis, honesti dummodo sint ct
|
|---|
| [27] |
lieitij recrees, nam hac ratione multis incommodis occurres, quae spontanea moesticia
|
|---|
| [28] |
|
|---|
| [29] |
Haec cum inter nos agantur, nulli alii [sic] communicata, non iniquo animo
|
|---|
| [30] |
te accepturum spero, pr[ae]sertim quod in eum finem à me scripta sint, ut fructus
|
|---|
| [31] |
aliquis inde ad te redeat; quem si perceperis, iucundissimum mihi erit tibi profuisse.
|
|---|
| [32] |
Ni vero res tuae eo loco sunt, quod sane percupio, ut eiusmodi adiumentis opus non
|
|---|
| [33] |
habeas, mihi tamen revocasse haec in memoriam non erit omnino inutile. Vale mi
|
|---|
| [34] |
Timine ct benevolentiam meam erga te nosce, ut ego merita tua. Rossicz IT idus
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 1215 č. 59.
|
|---|
| [37] |
1446. Jeronymu Bonacinovi: aby upozornil jeho poddaného, kterýž učí se ve Vídni
|
|---|
| [38] |
kuchařství, že již končí se povolená mu lhůta dvouletní, aby se domů navrátil; Bonacina aby
|
|---|
| [39] |
po něm poslal jednu nebo dvě paštiky jesetří a také několik liber čerstvého masa jesetřího;
|
|---|
