| [1] |
320 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotínu
|
|---|
| [2] |
singulis fere diebus intelligo; ipse quidem illos ab eo tempore, quo cos fidei et curae
|
|---|
| [3] |
nostrorum hominum commendatos Evancicii reliqui, nondum vidi, quod sane meae
|
|---|
| [4] |
vel negligentiae vel incuriae ne asscribas, diligenter rogo, sed ita tibi potius per-
|
|---|
| [5] |
suadeas, me, quae mihi ipsi praestare non semper vacat, per alios ea officia exequi,
|
|---|
| [6] |
et hoc quidem cura, sedulitate et frequentia nunciorum compensare meam in illis
|
|---|
| [7] |
invisendis tarditatem. Videbo tamen illos, si Deus voluerit, intra paucos dies, et qui
|
|---|
| [8] |
vivant, qui proficiant, quid in posterum promittant, minutiose exquiram, ut proximis
|
|---|
| [9] |
litteris plenius omnia de eorum statu renunciem. — De Jaispicensi ditione non ita
|
|---|
| [10] |
pridem responsum accepi, verun ambiguum, sed ante biduum diverterunt apud me
|
|---|
| [11] |
duo ex consiliariis ducis, ex quibus intellexi non eum alienum esse à voluntate
|
|---|
| [12] |
vendendorum illorum bonorum, si modo emptorem nanciscentur certum et bene num-
|
|---|
| [13] |
matum. Aestimat ille quidem ea ultro ducenta millia talerorum sed haud dubium,
|
|---|
| [14] |
Si libentem venditorem agere voluerit, non parum de summa remittet, nam ultra
|
|---|
| [15] |
centum viginti millia nescio, an a quopiam sit accepturus. Ulterius progredi non
|
|---|
| [16] |
licet ob leges patrias, quae poenam in contrahentes cum exteris constituunt. Apen-
|
|---|
| [17] |
dum ergo, ut quamprimum nostras sis, ut liberius tecum agere liceat. — Comitio[rum]
|
|---|
| [18] |
diem adliuc nescimus, quamvis non longe abesse posse coniciamus omnes; conventus
|
|---|
| [19] |
porro noster, quem nuper egimus, ea sola de causa fuit indietus, ut Ladislaus Derka,
|
|---|
| [20] |
qui aemulos supp[lan]tavit apud caesarem et ab aula removit, in promarchionen vel
|
|---|
| [21] |
potius substitutum illius renunciaretur. Graviter id plerique accepimus, sed sustine-
|
|---|
| [22] |
mus tamen hominem versatum et i[niu]riosum tantisper, dum non ita nos exacerbet,
|
|---|
| [23] |
ut ad cupiditatem excutiendae servitutis exardescamus. — Apud llungaros omnia
|
|---|
| [24] |
esse quieta scribit Illes(shazi]; credo: ego id, sed vereor, ne eo acrius erumpat flamma,
|
|---|
| [25] |
que diutius cohibetur; Oppavienses (est id oppidum, nisi prius scias, in confiniis
|
|---|
| [26] |
Moraviae et Silesiae) plane domiti sua quidem culpa, sed vicinorum vel ignavia vel
|
|---|
| [27] |
imprudencia conciden[t]. Quae misisti, legi. Video nullum exactionum finem, sed prae-
|
|---|
| [28] |
textus tantum speciosos quaeri; nobis nihil minus est expectandum, et terret prae-
|
|---|
| [29] |
terea cometa, quem nos quoque ab aliquot diebus conspicimus, quamvis fere absque
|
|---|
| [30] |
coma. — De homine fido, cuius opera de rebus Austriacis certior fieri possim, con-
|
|---|
| [31] |
ducendo puto te esse oblitum ; repeto, quod pecieram, si tamen ex usu vestro id esse
|
|---|
| [32] |
existimes. Litteras meas vel ut discerpas vel ita tamen asserves, ut citra periculum
|
|---|
| [33] |
ad te scribere possim imposterum, rogo. Quia enim preter te non sane alium ex
|
|---|
| [34] |
vestris mihi magis et corde et animo addictum non minus credo, quam tu id credi
|
|---|
| [35] |
vis, ita cum nemine libe[rius] et sincerius me acturum spondeo, quod ne mihi damno
|
|---|
| [36] |
sit, tuum erit praecavere ae meum pro conservatione tui etiam vitam ipsam exponere.
|
|---|
| [37] |
Filiae meae domo nunc absunt, earum tamen nomine omnia obsequia et
|
|---|
| [38] |
officia illustrissimae coniugi tuae ipse defero pro dicta salute, adhibita ea quam
|
|---|
| [39] |
decet reverencia, magnas gracias ago. Fratrem Erasmum et filium Henricum amanter
|
|---|
