| [1] |
z roku 1606, 30. prosince —1607, 17. ledna. 301
|
|---|
| [2] |
delata excitarit ct memoriam veteris consuetudinis nostrae, qua olim in Gallia con-
|
|---|
| [3] |
iuncti fuimus, et desiderium renovandae amicitiae, a qua diuturna usus remissione
|
|---|
| [4] |
discessimus propemodum, tum vero ut serio de te cogitarem omninoque mecum con-
|
|---|
| [5] |
stituerem de ratione aliqua ineunda, qua animi nostri eiusdem religionis vinculo
|
|---|
| [6] |
alioquin. connexi et unius principis oboedientia sociati in firmiorem camque familia-
|
|---|
| [7] |
riorem coniunctionem, qua sola hactenus disiuncti fuerunt, denuo coirent, maxime
|
|---|
| [8] |
me perpulerunt sermones de te non ita pridem in illustri Dohemiae loco habiti,
|
|---|
| [9] |
quibus et insueta honestas et facilitas in moribus et in excultissimo ingenio varia
|
|---|
| [10] |
doctrina toties tibi tributa, ut obtegere silentio eos malim, ne modestiam tuam ten-
|
|---|
| [11] |
tare voluisse videar, quam, ut v[er]as laudes tuas publicarem, litteris consignare.
|
|---|
| [12] |
Quod itaque per epistolam hanc in familiaritatem tuam me insinuo, quod
|
|---|
| [13] |
idiomate ordini nostro non valde consueto te compello, quod me meaque importune
|
|---|
| [14] |
fortassis, ultro tamen tibi, usibus tuis potestatique tuae offero, dedico, permitto, id
|
|---|
| [15] |
omne tibi ipsi imputa et iis, quos existimatione virtutis tuae ita implevisti, ut ad
|
|---|
| [16] |
me ctiam tandem se effunderet.
|
|---|
| [17] |
Ac proinde cum tuum potius hoc sit peccatum quam meum, si tamen pecca-
|
|---|
| [18] |
tum est amicitiam clarorum virorum appetere, non est, quod valde deprecor, ut cul-
|
|---|
| [19] |
pam hanc mihi condones. Si nihilominus precibus opus sit, obnixe mihi indulgentiam
|
|---|
| [20] |
tuam spondeo, quae nunquam ab animis, bonarum artium disciplina mansuefactis ct
|
|---|
| [21] |
expolitis abesse solet. At ego, tantum abest, ut suspicer promptitudinem hanc meam
|
|---|
| [22] |
in te amando, alacritatem in deferendis tibi studiis meis offensionem ullam allaturam,
|
|---|
| [23] |
ut etiam mihi pollicear animum talem erga te non minus hilariter te amplexurum,
|
|---|
| [24] |
quam ego cupide eum offero. Scio enim non tam horrido te esse ingenio, ut nolis
|
|---|
| [25] |
amari, nec ita tibi soli vivere, ut omnium aliorum consuetudinem defugias, nec me
|
|---|
| [26] |
denique ita tibi ingratum, ut in numero cultorum tuorum, ne dicam amicorum,
|
|---|
| [27] |
|
|---|
| [28] |
Eo igitur fidentius te accedo certus. propositi, si non omnino voluntatem
|
|---|
| [29] |
ergà te meam sordere tibi comperero, non prius a colendo te et officiis demerendo
|
|---|
| [30] |
desistere, quam odorem cius aliquem apud te excitassem. Verum ne inter initia haec
|
|---|
| [31] |
magis verbosus tibi videar quam consideratus, finem faciam; malo cnim, ut ex effectis
|
|---|
| [32] |
potius, quomodo in te affectus sim, iudices, quam ex dictis. Vale vir illustris et vive
|
|---|
| [33] |
diu bono publico. Rossiczii XVI. Kal. Febr. [1607.]
|
|---|
| [34] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 111 a €. 4.
|
|---|
| [35] |
*) Tschernembl Jiiíí Erasmus, svobodny pán, z rodu v Krajiné nékdy usedlého. Léta 1535 prestéhoval
|
|---|
| [36] |
se Kristof Tschernembl do Horních Rakous, kdez vnuk jeho Jifí r. 1598 byl delegatem panského stavu a proslul
|
|---|
| [37] |
později jako předák nekatolických stavů rakouských. Vynikající hrál úlohu již r. 1606, kdy kníže Kristian
|
|---|
| [38] |
Anhalt vyjednával s některými čelnějšími osobami, aby „terminus fatalis domus Austriacae“ byl urychlen.
|
|---|
| [39] |
S Anhaltem byl ve spojení Tschernembl. V tu dobu poćfnalo se jiż pripravovati odtrzżeni od poslusenstvi cisafe
|
|---|
| [40] |
Rudolfa II. a podávání se bratru jeho Matydsovi. Byl piednójsim účastníkem jednání mezi Rudolfem II.
|
|---|
