| [1] |
z roku 1606, 30. listopadu—10. prosince. 293
|
|---|
| [2] |
semper habeat, nihil minus mihi promitto. Eamque ob causam, quamvis multos se-
|
|---|
| [3] |
curos agere videam, multos etiam exaltare, ipse tamen animo minime quieto sum,
|
|---|
| [4] |
semper oculis in malitiam adversariorum, iram draconis et extremam hanc mundi
|
|---|
| [5] |
senectam defixis, quae, ut pauca sperem, multa metuam, non inanibus argumentis
|
|---|
| [6] |
me impellunt. Premo tamen hunc metum, et quae ab imis praecordiis suspiria duco,
|
|---|
| [7] |
simulata fiducia celo, ne ex impendente timoris confessione tantum inimicis confi-
|
|---|
| [8] |
dentiae adderetur, quantum nostris fuisset ademptum securitatis. Sunt quidem hac-
|
|---|
| [9] |
tenus pacata omnia, et quemadmodum nautis nunquam ita placidum apparet mare,
|
|---|
| [10] |
quam ubi magna aliqua tempestas desaevierit, ita et hic accidere videmus, ut sc-
|
|---|
| [11] |
datis belli tam diuturni motibus communis quaedam nos sit complexa tranquillitas.
|
|---|
| [12] |
Sed quam vereor, ne non sit diuturna! Novi enim istos, novi mentem et ingenium:
|
|---|
| [13] |
iactabant minas, cum adhuc idem utrisque immineret periculum, idem utrosque ab-
|
|---|
| [14] |
sumeret ignis. At quid dico minas: quam parum abfuit, quin manus inicerent, cum
|
|---|
| [15] |
promulgatis edictis et famam et vitam et facultates nostras sub exoso Piccardorum
|
|---|
| [16] |
nomine promiscue publicassent. Quid nunc facturos putas, ubi foris tuta omnia, domi
|
|---|
| [17] |
nihil, quod interpellet? Eadem semper illis est voluntas exstirpandorum, ut vocant,
|
|---|
| [18] |
haereticorum, idem conatus, eadem consilia, quae et nunc eodem tendere non ob-
|
|---|
| [19] |
scuris indiciis collegimus. Et apparuit hoc nuper, cum congregatis ad Comaromium
|
|---|
| [20] |
pacis stabiliendae gratia legatis duo ex nobilitate pontificia claris familiis editi et
|
|---|
| [21] |
alicuius apud suos autoritatis temerario plane ausu templum, in quo tum temporis
|
|---|
| [22] |
orthodoxus minister sacram ad populum concionem habebat, equis ingressi, displosis
|
|---|
| [23] |
in concionantem tormentis et aliis petulantis licentiae vestigiis in populo impressis,
|
|---|
| [24] |
pium illum coetum violare impudenter non dubitarunt, et quamvis ille salutem
|
|---|
| [25] |
fuga sibi peperit, ex his tamen aliqui in turba obtriti. Quodsi his tantum fuit au-
|
|---|
| [26] |
daciae rebus adhuc dubiis, quos existimamus stabilitis iam rebus spiritus accessuros
|
|---|
| [27] |
lis, qui pridem exitio nostro invigilant? Scio omnia ista in Deo situ, non tamen ab
|
|---|
| [28] |
illius voluntate alienum est, quod ille monuit: vigilandum semper esse, cum multae
|
|---|
| [29] |
insidiae struantur bonis.
|
|---|
| [30] |
Haec ut, quid mihi sit hoc rerum statu animi, intelligeres, paulo prolixius
|
|---|
| [31] |
exposui caetera vix merentur, ut attingam. Vivo nunc domi et novo in otio vetera
|
|---|
| [32] |
studia recolo, a peste, quae Praga meos iudices eiecit, hoc beneficii accipiens, ne cum
|
|---|
| [33] |
iactura temporis et pecuniae, quod hactenus accidit, vagari necesse habeam. Rossicio
|
|---|
| [34] |
10. Xbris 1606. Vale, mi Grynaee, et me, quod facis, ama. Qui te unice diligit
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881 f. 108 č. 67.
|
|---|
| [37] |
1350. Amandu Polanovi: oznamuje, że byl s Turky umluven mír, jehož podmínky do-
|
|---|
| [38] |
podrobna vyčítá. Jan Fridrich z Žerotína že se vrátil do vlasti, avšak z cestování že si od-
|
|---|
| [39] |
nesl pramalý užitek. V Pieriovi že se sklamal, který bez jeho (Žerot.) vůle podnikl s Janem
|
|---|
