| [1] |
278 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
naturae quodam instinctu colere edocti sunt: quidni atque id longe exactius prae-
|
|---|
| [3] |
beri parentibus, in quibus Deus praecipuam maiestatis suae imaginem relucere, po-
|
|---|
| [4] |
testatis partem residere voluit, concedant? Porro si ad iniquos haec pertinent, quid
|
|---|
| [5] |
ergo indulgentes, mansueti, nostri amantes nonne [di]gnissimi erunt, quorum nos
|
|---|
| [6] |
arbitrio plane subiciamus et substernamus? Ita omnino atque ut semper et ubique,
|
|---|
| [7] |
sic etiam omni ex parte, quotiescunque oboedientiae nostrae experimentum facere
|
|---|
| [8] |
collibuit. Nulla enim res ferendo gravis est, modo si animus adsit ad subeundum
|
|---|
| [9] |
onus paratus. Haec si penitius introspexeris, facile, quid muneris tui sit, percipies.
|
|---|
| [10] |
Alio loco eo magis, cum nihil sit, quod, si dextre singula expenderis, ferre debeas.
|
|---|
| [11] |
Pater tuus uxorem ducit. Hoc quis prohibet? Non Deus, non leges, non honestas,
|
|---|
| [12] |
non consuetudo. E contrario multa sunt, quae iubent: vitae ratio solitudini non
|
|---|
| [13] |
assueta, aetas non indecens coniugio, familia clara quidem per se, sed affinitatibus
|
|---|
| [14] |
amplianda; res familiaris, at ea curatrice indiget, et ne singula enumerare necesse
|
|---|
| [15] |
habeam, amor fortassis, a cuius dominatione nemo, ut puto, immunis est. Sed times
|
|---|
| [16] |
forte fratre uno atque altero augeri. Verum non decent mentem ingenuam sordes,
|
|---|
| [17] |
nec prudentis est ea metuere, quae optanda sunt. Fluxae sunt opes, exiguum in
|
|---|
| [18] |
divitiis praesidium, obnoxia invidiae opulentia. At sanguinis necessitudine quid fir-
|
|---|
| [19] |
mius? fratrum numerosa et unanima coitione [quid] vel splendidius vel robustius?
|
|---|
| [20] |
Revoca tibi in memoriam notum illud patris filios exemplo bacillorum in unum
|
|---|
| [21] |
fascem colligatorum ad concordiam exhortantis, revoca Thebanam illam, quae fratrem
|
|---|
| [22] |
ut servaret, maritum neci exposuit. Quid haec declarant? quam fraterno nexu ut
|
|---|
| [23] |
nihil sit gravius, ita nihil esse fortius, nihil validius. Iam vero nimis absurdum est
|
|---|
| [24] |
novercam extimescere, nam alioquin non fieret hoc absque iniuria patris, cuius ea
|
|---|
| [25] |
est prudentia, ut uxorem recturus sit, non ab ea regendus. Quod si ita est, ubi
|
|---|
| [26] |
ergo periculum? Illecebras si dices, oppono constantiam. si calumnias, sollertiam ;
|
|---|
| [27] |
infers dolos, do perspicacitatem iudicii, si denique improbitatem, at illam severitate
|
|---|
| [28] |
cohercere sciet, Sed nec sine iniuria sponsa haec foret, de cuius pictate, moribus,
|
|---|
| [29] |
iudicio cà nunciantur, ut vàna et quodam modo impia fuerit omnis de illa suspicio.
|
|---|
| [30] |
Ex quibus omnibus satis superque constat nihil huic negotio inesse, quod te
|
|---|
| [31] |
perturbare iure debeat, nisi forte patrem tuum iis septis inclusum velis, quibus nemo
|
|---|
| [32] |
hactenus se coarctari passus est. Nihil quotidiano usu magis evenire videmus, quam
|
|---|
| [33] |
repetitas nuptias. Ad has imperatores, reges, principes, nobiles, plebei, omnes omnium
|
|---|
| [34] |
ordinum, aetatum et generum homines subinde recurrunt. Exemplis plena sunt omnia.
|
|---|
| [35] |
Tu ipse, quid de te Deus statuerit, ignoras, et quoniam ignarus, cautus esto, ne, si
|
|---|
| [36] |
rizidior in alios fueris, in simili causa sub alio iudice condemneris.
|
|---|
| [37] |
Verum sistendus est calamus, ne oratio epistolae inclusa videatur. Hoc unum
|
|---|
| [38] |
adicere libet: paterna consilia tibi instar mysterii esse oportere, sententiam instar
|
|---|
| [39] |
religionis, atque ut non facile in sacra et abdita manus ingerimus, ita nec in cogi-
|
|---|
