| [1] |
266 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
perpetuo comitatae sunt, liberarer; neque clades patriae meae, fera immanitate e vi-
|
|---|
| [3] |
cinia illata inveteratam familiae meae erga Hungariae regnum observantiam, quam
|
|---|
| [4] |
et ezo a maioribus meis acceptam retinui, extinxit. Quae cum apud me intentiori
|
|---|
| [5] |
cogitatione perpendo, quid mihi sit deplorandum, quid timendum video, quid scri-
|
|---|
| [6] |
bendum, quid respondendum non invenio; nam si animum ab epistola MDV ab-
|
|---|
| [7] |
duco, omnia tristia occurunt, neque aliud superest argunentum scribendi, quam
|
|---|
| [8] |
luctuosum; si ad eam oculos et mentem converto, plus aliquanto macroris quam
|
|---|
| [9] |
laetitiae vel solatii ex ca reporto.
|
|---|
| [10] |
Ktsi enim ila ut omnes aliae gratissima mihi fuit, tum quod MDV*?", cuius
|
|---|
| [11] |
iam dudum conspectum desidero, quodammodo praesentem mihi exhibuerit, tum quod
|
|---|
| [12] |
eam confirmaudae coniunctioni et consuetudini nostrae luculento pignori fore judi-
|
|---|
| [13] |
carim, non potuit tamen non acerba esse exilii MDV** per eam repetita memoria.
|
|---|
| [14] |
non molesta tanti tamque clari regni in perniciem suam conspirantis facies, non
|
|---|
| [15] |
formidolosi hostium Christiani nominis successus, non denique gravis eorum, pro
|
|---|
| [16] |
quorum conservatione a tot annis vitam et fortunas omues liberaliter. impendimus,
|
|---|
| [17] |
tam hostilis iu nos animi recordatio, quorum omnium sparsim hic et illic. mentio
|
|---|
| [18] |
per epistolam MDV** iniecta. est.
|
|---|
| [19] |
Utut autem res se habeat, gratias ago MDV** quas possum maximas. quod
|
|---|
| [20] |
non oblita sincerae amicitiae nostrae hoc quamvis perturbatissimo rerum statu li-
|
|---|
| [21] |
teris humanissimis et benevolentiam erga me veterem undiquaque spirantibus com-
|
|---|
| [22] |
pellare ine voluerit; nec dubito, quin pro singulari sua prudentia excusatum me habeat.
|
|---|
| [23] |
quod me praeveniri sum passus, cum non ignoret, quanta mihi circumspectione in
|
|---|
| [24] |
rebus agendis opus sit,- ne calumniae adversariorum, quarum pungentes aculeos iam
|
|---|
| [25] |
pridem sentio, penitus mc involvant. Longe vero maiorem gratiam meretur bene-
|
|---|
| [26] |
ficium patriae in prohibendis barbàrorum incursionibus et coercenda praedonum
|
|---|
| [27] |
licentia. bestiali praestitum, quod multi ex nostris, quibus res patriae cordi sunt.
|
|---|
| [28] |
grato animo agnoscunt et praedicant, quoties in memoriam revocant, nullam vim
|
|---|
| [29] |
hostilem a reditu MDV** ad suos Moraviam sensisse, sed praecipua laude et com-
|
|---|
| [30] |
mendatione digna est tam egregia erga gentem Christianam optimae voluntatis
|
|---|
| [31] |
inclinatio et erga. caesaream maiestatem fides, quem regem agnoscere ut aequissimum,
|
|---|
| [32] |
ita etiam sine omni disceptatione consultissimum est, quod MDV*? prudenter et
|
|---|
| [33] |
|
|---|
| [34] |
Ac sane apud me, quia in principem hunc optimo semper animo fuerit, nun-
|
|---|
| [35] |
quam in controversiam. venuit; quod tamen non deessent, qui forsan aliter. sentirent,
|
|---|
| [36] |
valde opportune accidit, ut literae ipsius ad manus meas in aula pervenirent, iu qua
|
|---|
| [37] |
occasio mihi data est amicis meis nonnullis, viris primariis, illas communicaudi,
|
|---|
| [38] |
inter quos ctiam. Gulielmo Slavatae, principi cubiculariorum caesaris, qui haud dubie
|
|---|
| [39] |
officio suo non defuit in re tanti momenti Suze Maiestati aperienda et tam praeclara
|
|---|
