| [1] |
z roku 1605, 23. července— 1. srpna. 251
|
|---|
| [2] |
id ego eo molestius fero, cum non immerito verear, ne ex diuturno silentio, quod
|
|---|
| [3] |
sane omnes aequitatis fines praetergressum est, decedat aliquid vel de tua et ami-
|
|---|
| [4] |
corum erga me perpetua benevolentia vel de mei constantis in vos amoris cxistima-
|
|---|
| [5] |
tione. Sed calamitates tam publicae tam mcae privatae, atque inter eas potissimum
|
|---|
| [6] |
uxoris mcae gravissimus morbus, qui illam in septimum iam mensem lecto affixam
|
|---|
| [7] |
detinet, causam meam apud vos agant necesse est, nam ego adeo sum occupatus
|
|---|
| [8] |
à moerore, ut nec verba reperiam nec materiam idoneam excusationi.
|
|---|
| [9] |
Porro ea est rerum nostrarum condicio, ut deterior vix esse possit. Ut taceam,
|
|---|
| [10] |
quod optima et fertilissima provinciae huius pars continuis hostium exeursionibus
|
|---|
| [11] |
direpta et vastata, iacet propemodum inculta: quomodo silentio praeteribo, id quod
|
|---|
| [12] |
ab immanitate hostili superfuit, ab iis, quos auxilio nobis esse oportuerat, absque
|
|---|
| [13] |
ullo Dei et hominum respectu conculcari? Neque eos solos accuso, qui ob stipendia
|
|---|
| [14] |
à caesare non persoluta nobis graves sunt, sed ii ipsi, quos sumptu nostro alimus
|
|---|
| [15] |
et in quos incredibiles faeimus impensas, nihilo in nos sunt mitiores. Tam proiecta
|
|---|
| [16] |
licentia his temporibus militiam nostram obtinet, ut omnia sui iuris ct potestatis
|
|---|
| [17] |
sse nebulones isti existiment, ad quae vel cupiditate vel oculis feruntur, neque id
|
|---|
| [18] |
dissimulant, cum so non nostri sed sui locupletandi gratia arma induisse plenis
|
|---|
| [19] |
|
|---|
| [20] |
Tam quae bellum sequuntur incommoda, ea omnia nostra sunt: mores cor-
|
|---|
| [21] |
Tupti, fides nulla, iuris et iustitiae altum silentium, in religione mirus tepor, lite-
|
|---|
| [22] |
rarum et honesti contemptus, et quae his similia animo concipi possunt, ita ut nihil
|
|---|
| [23] |
nobis nunc sit miserius, quibus paucis retro annis nihil fuit fortunatius. Sed quid
|
|---|
| [24] |
agamus? i bona suscepimus, quidni suscipiamus etiam mala? Et certe praeteritis
|
|---|
| [25] |
temporibus magnam partem felicitatis humanae in hanc provinciam derivavit Deus,
|
|---|
| [26] |
ne dicam, quod luce evangelii universam illustravit: quare non immerito aequiore
|
|---|
| [27] |
animo nobis ferendum est, quidquid nunc permittente illo calamitosum nos affligit.
|
|---|
| [28] |
Interim. ut ipsimet nos nostraque omnia illi commendamus, ita etiam precibus
|
|---|
| [29] |
piorum iuvari cupimus, quas te pro nobis concipere cum minime dubitem, super-
|
|---|
| [30] |
vacuum fuerit currentem excitare. LEgo utcunque valeo, quamvis mole adversitatum
|
|---|
| [31] |
vix nou depressus; domi autem me contineo, ne uxorem aegram et diuturno morbo
|
|---|
| [32] |
valde afflictam imo fere consumptam deseram. Haec sunt, quae hoc tempore ad te
|
|---|
| [33] |
scribenda putavi. Vale, vir optime et magno bonorum commodo nate. Kal. Aug. [sic,
|
|---|
| [34] |
Rossicio 1. Aug] Ти! studiosissimus et observantissimus.
|
|---|
| [35] |
Konc. v knih. Bludov. V[— 3881 fol. 84. č. 11.
|
|---|
| [36] |
>) Amand Polanus z Polansdorfu, vynikající bohoslovec kalv., narodil se dne 16. prosince 1561 v Opoli
|
|---|
| [37] |
ve Slezsku, zemiel jako professor theologiae v Basileji 17. éervence 1610. Studoval ve Vratislavi, Basileji,
|
|---|
| [38] |
Genevć a v Heidelbergu. Byl vychovatelem Diviše z Žerotína. V Basileji oženil se s dcerou prof. Grynaca.
|
|---|
| [39] |
Vydal mnoho náboženských spisů.
|
|---|
| [40] |
put
|
|---|
