[1] |
|
---|
[2] |
fectis vero rebus nostris, statim relictis ceteris omnibus discedere: in ea re hanc
|
---|
[3] |
sequimur rationem, quod semper tractanda primum putavimus illa, quae sunt
|
---|
[4] |
magis generalia necessariaque, hisque compositis, tandem venire solemus ad
|
---|
[5] |
particularia tum regni tum personarum negotia; quia si negligerentur illa, quae
|
---|
[6] |
universam contingunt rempublicam magisque pertinent ad omnium salutem et
|
---|
[7] |
defensionem, veremur, ne unacum his perirent et illa, quae sunt particularia.
|
---|
[8] |
Amissa enim republica omnia tum reipublicae tum subditorum perirent et
|
---|
[9] |
nobis eriperentur commoda et emolumenta. Totoque hoc quo regnamus tempore in
|
---|
[10] |
omnibus fere dietis nihil erat magis agendum et curandum, quam quomodo truculen-
|
---|
[11] |
tissimum Turcarum hostem a patria cervieibusque nostris arceremus. Nam is cum
|
---|
[12] |
semel atque iterum Austriam invasisset, saepius id acturus videretur, quid magis
|
---|
[13] |
erat necessarium quam ei malo obviare? Si enim Hungariam Austriamque occupasset,
|
---|
[14] |
proximum fuisset illi Bohemiae regnum; id si tentaret et aggrederetur, nonne facile
|
---|
[15] |
destrueretur et unacum eo omnis respublica; quo facto necessario interirent omnia
|
---|
[16] |
tum publiea tum privata negotia. Id ne fieret, quantum potuimus, semper et apud
|
---|
[17] |
regnum Bohemiae et apud reliquos christianos principes curavimus diligentissime.
|
---|
[18] |
Praeterea hoc nobis non semel contigit absoluta dieta, quod officiales ac regni judices
|
---|
[19] |
ceterique consiliarii nostri a nobis discesserint prope omnes; discesserunt etiam illi,
|
---|
[20] |
qui ad nos aliquid eiusmodi deferebant, primumque res suas in dieta finiri volebant;
|
---|
[21] |
ita ut nec haberemus, quibuscum de rebus eiusmodi cognosceremus, nec quem audi-
|
---|
[22] |
remus. Denique volentes omnium commodis prospicere, omnibus satisfacere, cum
|
---|
[23] |
propter alias gravissimas occupationes nostras ipsi semper non possemus adesse, con-
|
---|
[24] |
stituimus judicium camerae, judices nostris non parvis impensis tenemus ac fovemus,
|
---|
[25] |
ut continuo judicent, quo quilibet citius causae suae finem sortiatur; quamvis ipsi,
|
---|
[26] |
cum praesentes simus, non pauca audimus et dijudicamus, idque libere asserere pos-
|
---|
[27] |
sumus, plura nos et publica et privata in regno Bohemiae confecisse negotia, quam
|
---|
[28] |
in multis antea annis antecessores nostri fecerunt. Nihilominus tamen nos odisse
|
---|
[29] |
debent [sic |, nobis obtrectare non verentur; ipsumque judicium camerae, quod, uti diximus,
|
---|
[30] |
nostris impensis institutum est, omniumque bono et commodo institutum est et prae-
|
---|
[31] |
sertim tenuiorum, quibus perquam grave fuerat prius longas lites sequi, damnant et
|
---|
[32] |
subvertere plerique conantur.
|
---|
[33] |
Quod ad poenas et mulctas attinet earumque a nobis donationes et per
|
---|
[34] |
nostrum procuratorem sub nostro nomine coram judiciis procurationes: illud cum in
|
---|
[35] |
regnum venerimus, ita reformabimus, ut nemini fiat in eo injuria.
|
---|
[36] |
Conventum nonnullorum principum imperii, Pilsnae habitum, àegre ferre, non
|
---|
[37] |
est ratio cur debeant, sed potius ex eo laetitia affici, quod regnum Bohemiae prius
|
---|
[38] |
ubique propter latrocinia et viarum pericula diffamatum, adeo bene gubernetur pa-
|
---|
[39] |
catumque sit, ut principes imperii tutiores sibi in eo conductus credant, quam in
|
---|
[40] |
12*
|
---|