| [1] |
|
|---|
| [2] |
quam talem libertatem principes imperii habuisse, uti eo pacto et ratione in regnum
|
|---|
| [3] |
Boemiae proficiscerentur, sed si quis eorum in Bohemiam iter facere statuerat, pu-
|
|---|
| [4] |
blica fides seu salvus conductus ei dabatur et sine publica fide non proficiscebantur.
|
|---|
| [5] |
Unde autem haec libertas istis principibus nunc esset, homines ignorare. Ad haec
|
|---|
| [6] |
nemo incolarum istius regni in illo conventu erat. Cum igitur MsV hunc conventum
|
|---|
| [7] |
in civitate istius regni celebraverit et nuncium non Bohemum habuerit, quid sit ibi
|
|---|
| [8] |
tractatum, id esse ordinibus, officialibus et VRMtis in isto regno a consiliis obscurum.
|
|---|
| [9] |
Haec tamen populi opinio et animi inductio est, hoc totum ex illa incredulitate et
|
|---|
| [10] |
odio, quo eos RVMs prosequitur, proficisci.
|
|---|
| [11] |
De indutiis, pactionibus ac omnibus tractationibus, quas RVMs sive cüm
|
|---|
| [12] |
Turca sive rege Lotharingiae aut aliis principibus imperii solet habere, (quod ho-
|
|---|
| [13] |
mines aliqua ex parte ad hanc quoque coronam spectare arbitrantur), status istius
|
|---|
| [14] |
regni nihil sciunt; quae res hominibus dolet ac palam loquuntur, se nihil aliud
|
|---|
| [15] |
scire, quam ut numerent, et ita apud VMtem hoc regnum parvi nominis et ponderis
|
|---|
| [16] |
esse. Idque accidere, quod nulla charitas et fides a VRMte erga illos sit. Nam et
|
|---|
| [17] |
hoe in hominibus est, VMtem forsan in aliquo loco talia proposuisse: Etiamsi hoc
|
|---|
| [18] |
regnum amissum fuerit, scire tamen locum MsV, in quo se pro regia Mte et digni-
|
|---|
| [19] |
tate, quoad spiritum duxerit, continere posset.
|
|---|
| [20] |
Quod vero ad marchionatum Moraviae attinet, et hic similem molestiam in
|
|---|
| [21] |
hominibus animadverto esse, propterea quod conventiones particulares a VRMte
|
|---|
| [22] |
prohibitae sint, e£ summo capitaneo vetitum, ne tales conventiones sine consensu et
|
|---|
| [23] |
voluntate VMtis admitteret. Cum quidem saepe necessitate urgente opus sit, ut ex-
|
|---|
| [24] |
templo capitaneus cum nonnullis personis omnium ordinum conveniat, tamen id
|
|---|
| [25] |
facere non audet propter inhibitionem MtisV.
|
|---|
| [26] |
Deinde in comitiis novissime Brunae celebratis VRMs ab omnibus statibus
|
|---|
| [27] |
marchionatus Moraviae summopere orabatur, ut pace et venia RMtisV nuncios suos
|
|---|
| [28] |
ad regem Joannem mittere possent, et quid nuncii illi essent acturi, VRMti per
|
|---|
| [29] |
nuncios fuit indicatum. Ibi VRMs eis id responsi dignata est dare, ut illi nuncii una
|
|---|
| [30] |
cum instructione, quam regi Johanni ordines et status marchionatus Moraviae essent
|
|---|
| [31] |
missuri, primum ad VRMtem irent, eiusque copiam facerent; id quod factum est.
|
|---|
| [32] |
Ibi illico inter homines perpendebatur, nec obscure ferebatur, eis VRMtem non cre-
|
|---|
| [33] |
dere, nec fidem illorum, quae MsV per eiusdem Mtis nuncios, utpote quale essent
|
|---|
| [34] |
regi Joanni nuncium facturi declaratum, esse habitam. Et quoniam MSV sibi hane
|
|---|
| [35] |
instructionem exhiberi curavit, forte arbitrans illos aliud genus nuncii eo missuros,
|
|---|
| [36] |
quam RVMti ab eis sit indicatum ; quare, rex clementissime, cum in regno Boemiae,
|
|---|
| [37] |
tum in marchionatu Moraviae similis hominum opinio est, se a VMte nec diligi, nec
|
|---|
| [38] |
fidem haberi.
|
|---|
