| [1] |
CHRONICA FRANCISCI PRAGENSIS - Liber tercius
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
flumen cautulose, in guo transvadacio raro exstitit reperta; qui racione vicinitatis
|
|---|
| [4] |
ad mare in meridie fuerat minoratus, et pro tunc vadus fuit inventus!.
|
|---|
| [5] |
Quo audito rex Francie voluit ad propria remeare, rex vero Boemie
|
|---|
| [6] |
nequaquam carere volebat, nisi insequeretur ultra terminos regni Francie, ipso
|
|---|
| [7] |
quoque annuente pariter post ipsum processerunt. Denique prefatus rex Anglie
|
|---|
| [8] |
receperat se ad tuta loca inter valles et nemora adventum eorum prestolando?. Et
|
|---|
| [9] |
hoc ideo fecerat, quia minorem exercitum habuerat, erant enim decem vel plures
|
|---|
| [10] |
armati super unum de hiis, qui in exercitu exstiterant regum predictorum. Quod
|
|---|
| [11] |
advertens rex Francie ait suis principibus: "Non committamus bellum cum adver-
|
|---|
| [12] |
sariis nostris, quousque recedant ab hiis locis tutis et munitis", cui rex Boemie
|
|---|
| [13] |
nequaquam voluit prebere consensum. Porro cum iam exercitus convenissent, rex
|
|---|
| [14] |
Boemie cum filio suo, electo rege Romanorum, viriliter congressi aciem belli
|
|---|
| [15] |
tenuerunt. Sed quia eventus bellorum dubius fore frequencius dinoscitur, multis
|
|---|
| [16] |
maxime per sagittas prostratis et interemptis maior pars Francigenarum fugiendo
|
|---|
| [17] |
terga verterunt et multis aliis occasionem fuge dederunt. Cum autem nobiles regni
|
|---|
| [18] |
Boemie conspicerent periculum vite affuturum, suaserunt regi, quod cum ipsis de
|
|---|
| [19] |
bello secederet. Qui respondit, quod nollet hoc crimen glorie sue inferre, nec
|
|---|
| [20] |
famam suam ex hac causa denigrare, sed mandavit eis, ut ducerent eum, ubi
|
|---|
| [21] |
maior impetus et vigor belli existeret fragorque armatorum. Cui unus ex nobilibus
|
|---|
| [22] |
regni Boemie respondit: "Nos illuc vos ducemus, unde amplius vivi* vobiscum non
|
|---|
| [23] |
redibimus. Cumque hoc effectui mancipassent, rex Boemie heu! cum pluribus
|
|---|
| [24] |
principibus, baronibus et militibus de diversis mundi partibus cecidit et extitit in-
|
|---|
| [25] |
teremptus filio suo, glorioso principe Karulo, difficulter cum vita transeunte et
|
|---|
| [26] |
pauca milicia secum remanente. Qui - ut docet relacio fide dignorum - fuit in bello
|
|---|
| [27] |
ante patrem et non fuga vel alia specialis causa, sed divina gracia ipsum a periculis
|
|---|
| [28] |
protexit et clementer preservavit?.
|
|---|
| [29] |
Post hec rex Anglie cum suis nobilibus regem Boemie et alios principes,
|
|---|
| [30] |
qui in bello deciderant, studiose deplanxerunt et honorifice sepulture tradiderunt.
|
|---|
| [31] |
Annis millenis tria centum sex quadragenis
|
|---|
| [32] |
ante diem Ruffi vicinata dieque secunda
|
|---|
| [33] |
exstat occisus, nobis evanuit, eo risus
|
|---|
| [34] |
proch dolor! Iohannes, Boemorum rex, quasi magnes,
|
|---|
| [35] |
strenuus et iustus, mitis, audax atque robustus,
|
|---|
| [36] |
astutus, sapiens semper largissime regnans.
|
|---|
| [37] |
|
|---|
| [38] |
1) Exercitus in cursu inferiore fluminis Sommae ad faciem steterunt. Rex Angliae Edvardus III. die 24^ m. Augusti vadum in
|
|---|
| [39] |
loco Blanchetaque dictum invenit, ubi aestu minuente exercitus suus flumen transire potuit.
|
|---|
| [40] |
2) Exercitus Anglorum locum defensionis opportunum in plano dorso montis prope vicum Crécy, a meridie et ab oriente declivi
|
|---|
| [41] |
abrupto, a ergo nonnullis silvulis munitum, cepit.
|
|---|
| [42] |
3) Pugnam diligenter describit Susta (CD II, 3, p. 496-512). Cf. el Spévácek, Jan Lucembursky, p. 564-565 (ubi et libri ad hanc
|
|---|
| [43] |
rem spectantes inducti sunt)
|
|---|
| [44] |
193
|
|---|
