EN | ES |

Facsimile Lines

1092

< Page >
[1]
FONTES RERUM BOHEMICARUM Series nova, tomus I.

[2]

[3]
fuissemus preliati, et adversarios invasimus iterato et pugnavimus tota nocte, sed
[4]
nobis lux quasi solaris luminis tota nocte apparebat. Die vero facta, qui
[5]
remanserant de Turcis, fugam ceperunt et ex nostris oculis evanuerunt, et sic
[6]
obtinuimus victoriam auxilio divino. Et anteguam de loco prelii transiremus, mis-
[7]
sam de sancta Trinitate et de beatissima Virgine Maria fecimus devote celebrare
[8]
gracias Deo et beate Virgini debitas referentes et petentes, ut possemus corpora
[9]
christianorum ab infidelium corporibus discernere. Et tunc ille, qui apparuit
[10]
nobis, respondit: "Quod petitis, impetrastis et maiora hiis obtinebitis, si in fide
[11]
perstiteritis“." Nos vero personaliter cum interrogavimus: "Quis estis vos, qui tanta
[12]
pro nobis fecistis, ut valeamus vestrum nomen divulgare?" Et respondit: "Ego sum,
[13]
qui dixi: Ecce agnus Dei, qui tollit beccata mundi .' Et hiis dictis disparuit dimisso
[14]
odore suavissiimo, quo mirabiliter fuimus recreati, plus quam cibo et potu
[15]
materiali. Sequenti die decrevimus corpora mortuorum christianorum numerare,
[16]
et cum venimus ad locum prelii, invenimus ad capita singulorum christianorum
[17]
fustem longam sine frondibus et in capite florem album tanquam hostiam
[18]
consecrandam et inscriptum aureis literis: Christianus sum ego. Tunc segregantes
[19]
corpora ab infidelibus voluimus pro ipsis facere officium defunctorum; et audi-
[20]
vimus voces de celo sine numero et dulcisimum genus melodie ita, quod ex hoc
[21]
quilibet videbatur possidere vitam perhennem, et ter cantaverunt versum?: Venite
[22]
benedicti patris mei, usque ad finem. Et tunc sepelivimus corpora christianorum
[23]
sexaginta^ iuxta Tebaydam civitatem, corpora autem Turcorum, que^ potuimus in-
[24]
venire, erant decem et septem milia; qui in corpore et in anima eternaliter
[25]
perierunt.

[26]
Anno Domini MCCCXLV', septimo die Octobris? circa ortum solis fuit
[27]
eclipsis Solis et evidenter sole oriente apparuit aliquantulum de Sole obscuratum.
[28]
Et hec obscuracio fuit in signo Libre, in quo quedam memoranda pro salute
[29]
humani generis fuerunt perpetrata. Et fuit eclipsis Lune eodem anno XIV die
[30]
Septembris, hora XII post meridiem in octavo gradu Arietis*. Et sic fuerunt ambo
[31]
luminaria celi eclipsata in uno mense. Sic quoque sequebatur, quod dictum Her-
[32]
metis haberet locum, qui ait, quando ambo luminaria in uno mense eclipsantur,
[33]
quod post secuntur multa incomoda et mala in hoc mundo. Coniunccio quoque
[34]
Iovis et Saturni fuit circa finem Marcii eodem anno currente in decimo nono
[35]
gradu Aquarii, et die octavo Februarii eodem anno fuerunt in Aquario quinque
[36]
planete, videlicet Saturnus, lupiter, Mars, Sol et Mercurius, et in capite quasi

[37]

[38]
3 perstiteritis W | persisteritis H

[39]
b sexaginta Em | sexinta H_ las. W

[40]
€ que Emlqua H las. W

[41]
1) Joh. 1, 29

[42]
2) Matth. 25, 34

[43]
3) De facto a. 1345 Sol die 26° m. Septembris defecit; die 7^ m. Octobris eclipsis Solis iam a. 1344 fuit.
[44]
4) Anno 1345 Luna die 18 m. Marti et 12 m. Septembris defecit.

[45]
188

Text view • Facsimile