FONTES RERUM BOHEMICARUM Series nova, tomus I.
fuissemus preliati, et adversarios invasimus iterato et pugnavimus tota nocte, sed
nobis lux quasi solaris luminis tota nocte apparebat. Die vero facta, qui
remanserant de Turcis, fugam ceperunt et ex nostris oculis evanuerunt, et sic
obtinuimus victoriam auxilio divino. Et anteguam de loco prelii transiremus, mis-
sam de sancta Trinitate et de beatissima Virgine Maria fecimus devote celebrare
gracias Deo et beate Virgini debitas referentes et petentes, ut possemus corpora
christianorum ab infidelium corporibus discernere. Et tunc ille, qui apparuit
nobis, respondit: "Quod petitis, impetrastis et maiora hiis obtinebitis, si in fide
perstiteritis“." Nos vero personaliter cum interrogavimus: "Quis estis vos, qui tanta
pro nobis fecistis, ut valeamus vestrum nomen divulgare?" Et respondit: "Ego sum,
qui dixi: Ecce agnus Dei, qui tollit beccata mundi .' Et hiis dictis disparuit dimisso
odore suavissiimo, quo mirabiliter fuimus recreati, plus quam cibo et potu
materiali. Sequenti die decrevimus corpora mortuorum christianorum numerare,
et cum venimus ad locum prelii, invenimus ad capita singulorum christianorum
fustem longam sine frondibus et in capite florem album tanquam hostiam
consecrandam et inscriptum aureis literis: Christianus sum ego. Tunc segregantes
corpora ab infidelibus voluimus pro ipsis facere officium defunctorum; et audi-
vimus voces de celo sine numero et dulcisimum genus melodie ita, quod ex hoc
quilibet videbatur possidere vitam perhennem, et ter cantaverunt versum?: Venite
benedicti patris mei, usque ad finem. Et tunc sepelivimus corpora christianorum
sexaginta^ iuxta Tebaydam civitatem, corpora autem Turcorum, que^ potuimus in-
venire, erant decem et septem milia; qui in corpore et in anima eternaliter
perierunt.
Anno Domini MCCCXLV', septimo die Octobris? circa ortum solis fuit
eclipsis Solis et evidenter sole oriente apparuit aliquantulum de Sole obscuratum.
Et hec obscuracio fuit in signo Libre, in quo quedam memoranda pro salute
humani generis fuerunt perpetrata. Et fuit eclipsis Lune eodem anno XIV die
Septembris, hora XII post meridiem in octavo gradu Arietis*. Et sic fuerunt ambo
luminaria celi eclipsata in uno mense. Sic quoque sequebatur, quod dictum Her-
metis haberet locum, qui ait, quando ambo luminaria in uno mense eclipsantur,
quod post secuntur multa incomoda et mala in hoc mundo. Coniunccio quoque
Iovis et Saturni fuit circa finem Marcii eodem anno currente in decimo nono
gradu Aquarii, et die octavo Februarii eodem anno fuerunt in Aquario quinque
planete, videlicet Saturnus, lupiter, Mars, Sol et Mercurius, et in capite quasi
3 perstiteritis W | persisteritis H
b sexaginta Em | sexinta H_ las. W
€ que Emlqua H las. W
1) Joh. 1, 29
2) Matth. 25, 34
3) De facto a. 1345 Sol die 26° m. Septembris defecit; die 7^ m. Octobris eclipsis Solis iam a. 1344 fuit.
4) Anno 1345 Luna die 18 m. Marti et 12 m. Septembris defecit.
188
