| [1] |
FONTES RERUM BOHEMICARUM Series nova, tomus I.
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
particularia bella: iste capitur, ille ceditur, alter dei[i]citur, alter vulneratur, nocte
|
|---|
| [4] |
et die non cesant a certamine et a lite. Duces autem Austrie ad Luduicum Bava-
|
|---|
| [5] |
rum venerant et ipsum ad prelium instantissime provocabant. Rex vero Boemie
|
|---|
| [6] |
cum suo genero, duce Bavarie', IV milia et quadringentos electos viros armis et
|
|---|
| [7] |
galeis insignitos in exercitu habuerunt, et licet minor esset numero, tamen maior
|
|---|
| [8] |
anime videbatur. Cumque hii duo exercitus validi parvo spacio segregati diebus
|
|---|
| [9] |
XII erectis vexillis quasi pugnaturi cottidie iacuissent, ecce die XIII Luduicus Bava-
|
|---|
| [10] |
rus ad instanciam Ottonis, ducis Austrie, cum toto exercitu castra movit et per
|
|---|
| [11] |
Pataviam descendens versus Lynczam pervenit. Rex autem Boemie postea cum sua
|
|---|
| [12] |
acie una die immobilis stetit, donec videret, quo se converteret Luduicus. Audiens
|
|---|
| [13] |
vero, quod? contra Boemiam procedere vellet, ad regnum suum revertitur cum
|
|---|
| [14] |
festinacione. Unde Bavarus cum suo exercitu plus victus quam victor in terram
|
|---|
| [15] |
suam est reversus. Quo abeunte duces Austrie a rege Boemie concordiam quesi-
|
|---|
| [16] |
verunt, quam divino afflante spiritu amicabiliter pridie nonas Septembris inve-
|
|---|
| [17] |
nerunt. Et licet dicti principes bellum campestre non commiserunt, verumtamen
|
|---|
| [18] |
in bonis domini episcopi, prelatorum, clericorum, religiosorum et multorum
|
|---|
| [19] |
aliorum in exitu et reditu dampna plurima intulerunt. Testantur hec plura mo-
|
|---|
| [20] |
nasteria, que fere usque ad ultimum exterminium sunt deducta. Rex vero Pragam
|
|---|
| [21] |
veniens? peccunias multas more consueto colligit, cum quibusdam militibus
|
|---|
| [22] |
stipendia sua solvit et alias extra regnum transmittit. Et quia ad regem Ungarie?
|
|---|
| [23] |
prefati principes recursum habuerunt, unde inter ipsos hanc fecit ordinacionem,
|
|---|
| [24] |
ut ad duces Austrie titulus Karinthie® et ad Iohannem, filium regis Boemie, Tyrolis
|
|---|
| [25] |
dominium comicie debeat pertinere*.
|
|---|
| [26] |
Eodem anno rex Boemie sub pretextu cuiusdam necessitatis opus magnum
|
|---|
| [27] |
et multum commendabile pro sarcofago et ornamento sepulchri sancti Wenceslay
|
|---|
| [28] |
martiris in castro Pragensi multis laboribus inchoatum et aptatum intercipit
|
|---|
| [29] |
etimpedivit. Ipse namque rex immemor salutis anime ymagines apostolorum
|
|---|
| [30] |
magnas et sumptuosas et aliorum sanctorum ex argento multum *artificialiter
|
|---|
| [31] |
factas, ad ipsorum effigiem plerumque totaliter iam deductas spoliat**, eciam?
|
|---|
| [32] |
ecclesiam rapit? et tollit et suis creditoribus obligavit; et eas amplius non liberavit,
|
|---|
| [33] |
unde ipse non dilexit honorem patroni celestis tanquam verus terrestris patronus,
|
|---|
| [34] |
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
*-* W | artificialiter iam deductas spoliat H
|
|---|
| [37] |
|
|---|
| [38] |
1) Henricus, dux Bavariae Inferioris senior (Jindiich Dolnobavorsk starsi).
|
|---|
| [39] |
2) Rex Iohannes Pragam die 15" m. Septembris a. 1336 advenit.
|
|---|
| [40] |
3) Karolus Robertus de Anjou, rex Ungariae (1307-1342).
|
|---|
| [41] |
4) Arbitrium pacis definitivum die 9^ m. Octobris a. 1336 factum est. Duces Austriae Karinthiam tenuerunt, sed iure Tyrolis
|
|---|
| [42] |
se abdicaverunt, civitatem Znojmo restituerunt el se decem milia marcarum argenti solvere promiserunt (v. RBM IV, n. 334-
|
|---|
| [43] |
343). Cf. Sp£udcek, Karel IV., p. 124-128.
|
|---|
| [44] |
5) Verba eciam...tyrannus. in ChronAR non leguntur.
|
|---|
| [45] |
a
|
|---|
| [46] |
b
|
|---|
| [47] |
c
|
|---|
| [48] |
|
|---|
| [49] |
164
|
|---|
