[1] |
CHRONICA FRANCISCI PRAGENSIS - Liber primus
|
---|
[2] |
|
---|
[3] |
extremam unccionem postulavit**, et si non potuit horas consuetas dicere, tunc
|
---|
[4] |
|
---|
[5] |
Taliter! est unctus et, Christe, magis tibi iunctus
|
---|
[6] |
hic rex devotus, a cuncto crimine lotus.
|
---|
[7] |
Et peccata sua cum lacrimis uberrimis cepit deplorare, sic quoque dignos
|
---|
[8] |
fecit penitencie fructus, et suum cor Deo obtulit contritum et humiliatum. Et anno
|
---|
[9] |
Domini M?CCC?V? cum rex? sex mensibus dolore valido fuisset thabefactus, cogno-
|
---|
[10] |
vit, quod resolucionis sue terminus instaret, convocatis suis familiaribus ait ad eos:
|
---|
[11] |
"Fratres, congaudete mihi et congratulamini, quod tam diu manum Domini, que
|
---|
[12] |
tetigit me, correptus sufferre merui. Ecce cito hora resolucionis mee advenit, nunc
|
---|
[13] |
igitur anime mee egredienti oracionibus vestris subvenite et vos, capellani, ad
|
---|
[14] |
missas legendas vos aptate. Et fecit passionem Domini secundum Matheum legere,
|
---|
[15] |
quam erectis manibus devote audivit, et XI Kalendas Iulii ad extremam horam
|
---|
[16] |
veniens, seculo valedicens, facie serena in manus Domini suum commendans
|
---|
[17] |
spiritum in presencia omnium exspiravit et spiritum" tradidit Domino, qui dedit
|
---|
[18] |
illum, illum inquam spiritum, per quem regebantur multa milia populorum. O,
|
---|
[19] |
quanta turbacio exoritur populo pro eo, quod tam sublimis hominis unius accidit
|
---|
[20] |
sublacio, sed de oculis multorum rivuli lacrimarum profluentes oculos obnubi-
|
---|
[21] |
labant. Et legerunt missas cum gemitibus et suspiriis singultuosis et amplectentes
|
---|
[22] |
corpus regale iam exanime, stratum lacrimis fluentibus rigant et ipsum corpus
|
---|
[23] |
decenter lavant et nobilissimis vestibus regalibus ornant. Corona capiti, sceptrum
|
---|
[24] |
et pomum manibus inponitur, digitus annulo redimitur. Et peractis? solempniter
|
---|
[25] |
regalibus exequiis in Aula Regia solempniter ac* honorifice sepelierunt. Et fuit in
|
---|
[26] |
regno magnus ululatus et ploratus, et multi pectora tundentes solotenus cor-
|
---|
[27] |
ruerunt“, et multis lacrime defecerant pre magno et nimio fletu. Et omnes pariter
|
---|
[28] |
tristem querimoniam proponebant.
|
---|
[29] |
O, mors, sors dira, tuus ut quid morsus in ira
|
---|
[30] |
tam mira sevit, quod regem, qui duo suevit
|
---|
[31] |
regna pie regere, sibi subdita rite tenere,
|
---|
[32] |
ad te traxisti, confunderis hac* nece tristi.
|
---|
[33] |
Plange Boemia, fle Moravia, Slesia, Misna.
|
---|
[34] |
tu Pomerania, Basna, Crakovia, fundere Gnesna
|
---|
[35] |
sic lacrimas prona, cecidit tua namque corona.
|
---|
[36] |
|
---|
[37] |
4 *-* P | in fine post vocem attendebat H W
|
---|
[38] |
|
---|
[39] |
solempniter ac P | om. HW
|
---|
[40] |
4 corruerunt H (cf. ChronAR) | cucurrerunt PW
|
---|
[41] |
|
---|
[42] |
1) Versus e ChronAR L 1, cap. 78, p. 96b sumpti sunt.
|
---|
[43] |
2) rex...redimitur. | ef. ChronAR L I, cap. 80, p. 97b-98a
|
---|
[44] |
3) Et peractis...ede superna. | compendiose secundum ChronAR L I, cap. 80, p. 99a-100a (ubi versus plures sunt).
|
---|
[45] |
|
---|
[46] |
47
|
---|