| [1] |
FONTES RERUM BOHEMICARUM Series nova, tomus I.
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
ego ad solempnitatem domini electi de ferinis providerem." Cui rex respondit:
|
|---|
| [4] |
"Propria in persona volumus ei venari", quod effectui mancipavit. Nam *ante diem
|
|---|
| [5] |
consecracionis tres currus variis ferinis refertos, domino electo transmisit et alia
|
|---|
| [6] |
plura providendo, que erant necessaria future solempnitati*?. Et consecratus est
|
|---|
| [7] |
cum maxima decencia et honore in dominica, qua cantatur Populus Syon! , in
|
|---|
| [8] |
ecclesia Pragensi rege assistente cum ingenti iocunditate et aliis principibus et
|
|---|
| [9] |
magnatibus regni, clero" et populo universo. Rex vero dedit graciose* domino
|
|---|
| [10] |
episcopo sceptrum suum et pomum cum cruce auro fulvo decoratum eidem
|
|---|
| [11] |
conferendo regalia sive principatum. Deinde rex allato libro ewangeliorum iussit
|
|---|
| [12] |
eundem dominum episcopum librum cum dextra manu aperire et occurrit
|
|---|
| [13] |
ewangelium, quod legitur in XIY* dominica, et in eodem continebatur: Bene omnia
|
|---|
| [14] |
fecit, surdos fecit audire et. mutos loqu£. Cuncti vero hoc? intuentes gracias Deo
|
|---|
| [15] |
referebant de tam insigni et magnifico principe et' pontifice regem celi affectuose
|
|---|
| [16] |
laudantes. Officioque divino? consumato, rex cum domino episcopo pontificalibus
|
|---|
| [17] |
induto et infula coronato cum maxima multitudine nobilium ad curiam
|
|---|
| [18] |
episcopalem equitavit et accipiens equum domini episcopi per frenum, introduxit
|
|---|
| [19] |
eum in portam clara voce hec verba proferendo?: "Dominus custodiat introitum tuum
|
|---|
| [20] |
*et exitum. tuum" ex hoc nunc et usque in. seculum." Et post leta et dulcia colloquia
|
|---|
| [21] |
instaurantur convivia, mense ponuntur, copiositate ciborum lautissima decoran-
|
|---|
| [22] |
tur, et in illo laudabili conventu multorum virorum ac prelatorum electorumque
|
|---|
| [23] |
clericorum spectabilique varietate ornatorum omnes sensus interiores et exterio-
|
|---|
| [24] |
res reficiebantur. Pauperes quoque, qui venerant ad diem celebrem solempnitatis,
|
|---|
| [25] |
non solum spiritualem sed eciam corporalem receperunt consolacionem.
|
|---|
| [26] |
Domino quoque episcopo digne et laudabiliter in suo! presulatu existente
|
|---|
| [27] |
advertit et vidit inter ceteros defectus defectum maiorem et dampnabiliorem,
|
|---|
| [28] |
quem antecessores sui! nequierunt exstirpare, nec suos subiectos ad statum salutis
|
|---|
| [29] |
et rectitudinis revocare, videlicet quia plebani et rectores ecclesiarum erant quasi
|
|---|
| [30] |
mercenarii, non ut pastores, ex quo sequebatur ingens periculum animarum, nam
|
|---|
| [31] |
|
|---|
| [32] |
|
|---|
| [33] |
*-* PW (ex verbis, quae legi possunt in loco laeso, apparet) | ante constitutum diem sic et alia plura
|
|---|
| [34] |
providendo, que necessaria future solempnitati. H
|
|---|
| [35] |
|
|---|
| [36] |
graciose Pl om. H. laes. W
|
|---|
| [37] |
|
|---|
| [38] |
Deo referebant P | referebant Deo HW
|
|---|
| [39] |
|
|---|
| [40] |
Officioque divino PW | Officio divino quoque H
|
|---|
| [41] |
|
|---|
| [42] |
|
|---|
| [43] |
|
|---|
| [44] |
1) Dominica secunda in adventu, quae anno 1301 cecidit in diem decimum mensis Decembris.
|
|---|
| [45] |
|
|---|
| [46] |
|
|---|
| [47] |
|
|---|
| [48] |
42
|
|---|
