| [1] |
diolanensem Galeaceum modernum, eumque de predictis advisare
|
|---|
| [2] |
et simul advertere remedia, que super hiis conveniencia videren-
|
|---|
| [3] |
tur. Que, ut facilius inveniri queant, ipse rex Bohemie serenissimus
|
|---|
| [4] |
dedit operam, ne imperator Romam iret, nec apud Venecias et ulte-
|
|---|
| [5] |
rius paratus es[se]t cum ipso illustrissimo domino duce Mediola-
|
|---|
| [6] |
nensi bonam amiciciam et confederacionem accipere, melioribusque
|
|---|
| [7] |
modis, quibus poterit apud imperatorem insistere et investituram
|
|---|
| [8] |
ducatus Mediolanensis ipsi domino duci Galeaceo tradat et conferat
|
|---|
| [9] |
|
|---|
| [10] |
Super quo est advertendum ex (sic) defunctus dominus dux Me-
|
|---|
| [11] |
diolanensis Franciscus, pater domini ducis Galeace iam alias ob-
|
|---|
| [12] |
tulit vel offerri fecit imperatori pro ipsa investitura habenda sum-
|
|---|
| [13] |
mam sexaginta millium ducatorum, et postea'usque ad octuaginta
|
|---|
| [14] |
millia ducatos, subsequenter vero defunctus bone memorie papa
|
|---|
| [15] |
Pius addidit illis octuaginta mil[l]ibus adhuc XXM ducatos, domina
|
|---|
| [16] |
eciam duxissa iterum addidit decem millia, que distribui deberent
|
|---|
| [17] |
cancellario et collateribus imperialis Majestatis, et sic summa totalis
|
|---|
| [18] |
que oblata fuit erat centum et decem millium ducatorum, quam
|
|---|
| [19] |
tamen noluit imperator acceptare, quinymo semper petebat summam
|
|---|
| [20] |
trecentorum millium ducatorum.
|
|---|
| [21] |
Pro fundamento tamen et radice istius materie secundum est,
|
|---|
| [22] |
quod principalis causa, que serenissimum Bohemie regem in hanc
|
|---|
| [23] |
partem induxit, fuit et est contemplacione et intuitu amoris precipui
|
|---|
| [24] |
et favoris, quem audivit christianissimum Francorum regem habere
|
|---|
| [25] |
in illustrissimum dominum ducem Mediolanensem, et ea omnia, que
|
|---|
| [26] |
superius tacta sunt, iniunxit rex Bohemie prelibato oratori suo
|
|---|
| [27] |
referre sub hac forma christianissimo Francorum rege (I) cui in omni-
|
|---|
| [28] |
bus semper optat complacere, et nichil penitus tractare vel agere
|
|---|
| [29] |
vellet, quod posset cedere in prejudicium christianissime Majestatis
|
|---|
| [30] |
vel amicorum aut servitorum suorum.
|
|---|
| [31] |
Et quia, transmisso per Sabaudiam predicto abbat[e] Celle nove
|
|---|
| [32] |
aliqua fama volans insonuit qua dicebatur, inter christianissimem
|
|---|
| [33] |
Francorum regem et dominum ducem Mediolanensem aliquid obor-
|
|---|
| [34] |
tum fuisse dessidis, et quod huius [rei] causa rex christianissimus
|
|---|
| [35] |
favere domino Philip[p]o de Sabaudia disposuerat ad ducatum Me-
|
|---|
| [36] |
diolanensem obtinendum; hac occasione impulsus dominus abbas
|
|---|
| [37] |
sui regis mandatis obediens, distulit ire apud dominum ducem Me-
|
|---|
| [38] |
diolanensem pro materiis supradictis, donec prius regem christianis-
|
|---|
| [39] |
simum adiisset et sue placitum Majestatis fuisset perennetatus.
|
|---|
| [40] |
Postquam tamen ex verbo christianissimi Francorum regis agnovit
|
|---|
| [41] |
amorem intimum, graciam et benevolenciam singularem, quam gerit
|
|---|
| [42] |
erga illustrissimum dominum ducem Mediolanensem Galeaceum,
|
|---|
| [43] |
162
|
|---|
